Μια φορά κι έναν καιρό δύο νέοι ήρθαν σε έναν άγιο γέροντα και τον ρώτησαν: «Πες μας, πάτερ, πώς να καταπολεμήσουμε σωστά τις κακές τάσεις και να εξαλείψουμε τις κακές συνήθειες;»
Σε αυτό, ο ερημίτης είπε σε έναν από τους νέους: «Βγάλε αυτό το βλαστάρι». Ο θάμνος ήταν μικροσκοπικός και ο νέος τον τράβηξε εύκολα, με το ένα χέρι.
Μετά από αυτό, ο γέροντας είπε ξανά: «Φίλε μου, τώρα ξερίζωσε αυτό το μικρό δέντρο». Ο νεαρός έκανε κι αυτό, αλλά με δυσκολία και προσπάθεια: ο θάμνος ήταν σημαντικά ψηλότερος και δυνατότερος από τον πρώτο.
Τότε ο γέροντας είπε για τρίτη φορά: «Τώρα προσπάθησε να ξεριζώσεις αυτό το δέντρο». Ο νεαρός αγκάλιασε τον κορμό του και προσπάθησε να υπακούσει, αλλά μάταια. Φώναξε τον αδελφό του και μαζί προσπάθησαν τουλάχιστον να τινάξουν το δέντρο, αλλά μάταια. Το δέντρο είχε βυθιστεί βαθιά στο έδαφος.
Τότε ο πρεσβύτερος είπε στους αδελφούς: «Παιδιά μου, οι κακές τάσεις και συνήθειες είναι σαν αυτά τα δέντρα. Αν δεν έχουν ριζώσει ακόμα βαθιά στις καρδιές μας, τότε μόνο μια ισχυρή θέληση είναι αρκετή για να τις καταστρέψει.
Αλλά από τη στιγμή που θα δυναμώσουν και θα ριζώσουν, είναι σχεδόν αδύνατο να τα αντιμετωπίσεις. Ξεριζώστε το κακό μέσα σας προτού εξελιχθεί σε κάτι μεγαλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου