Γιατί κάθε οικογένεια έχει το δικό της άρωμα;

Γιατί κάθε οικογένεια έχει το δικό της άρωμα;

Επειδή το άρωμα είναι ένα αόρατο «είδωλο» της εσωτερικής ζωής μιας οικογένειας.

Έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε ότι το άρωμα δημιουργείται από το φαγητό, τα ρούχα, τα έπιπλα και την καθημερινή ζωή. Αυτό ισχύει, αλλά μόνο εν μέρει.

Στην πραγματικότητα, η ατμόσφαιρα ενός σπιτιού δεν σχηματίζεται μόνο από τα πράγματα - γεννιέται από την πνευματική ζωή των ανθρώπων που ζουν εκεί.

1. Το άρωμα μιας οικογένειας είναι μια αντανάκλαση της πνευματικής της κατάστασης

Οι Άγιοι Πατέρες έλεγαν ότι κάθε άτομο έχει το δικό του «εσωτερικό πνεύμα», το οποίο γίνεται αισθητό από τους άλλους σε ένα λεπτό επίπεδο.

Όταν ένα άτομο μπαίνει σε ένα σπίτι, δεν μυρίζει μόνο τα αρώματα των πραγμάτων - νιώθει:

• ειρήνη ή ένταση,

• αγάπη ή ερεθισμό,

• προσευχή ή κενό,

• χαρά ή απελπισία.

Ναι, είναι αδύνατο να μετρηθεί με όργανα. Αλλά η ψυχή το αισθάνεται αμέσως.

Δεν είναι τυχαίο που οι άνθρωποι λένε:

«Αυτό το σπίτι έχει καλό πνεύμα».

2. Η προσευχή καθαρίζει το σπίτι όπως ακριβώς ο αέρας.

Ένα σπίτι με σταυρό, προσευχή, πρωινές και βραδινές προσευχές και ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων μυρίζει πάντα απαλά, ζεστά και οικεία.

Εκεί, ο αέρας φαίνεται ελαφρύς, και ακόμη και τα παλιά πράγματα δεν αφήνουν βαριά μυρωδιά.

Οι Άγιοι Πατέρες έλεγαν ότι ο φύλακας άγγελος μιας οικογένειας φέρνει ειρήνη, και η ειρήνη κάνει τον χώρο ελαφρύ.

3. Η αμαρτία δημιουργεί βαριά ατμόσφαιρα.

Οργή, συνεχείς καβγάδες, κρίση, μέθη, έλλειψη προσευχής - όλα αυτά κυριολεκτικά "βαραίνουν τον αέρα".

Ένας άνθρωπος μπαίνει και νιώθει:

• πικρή μυρωδιά,

• μουχλιασμένη αίσθηση,

• βαρύτητα,

• άγχος,

• δυσφορία.

Και οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν γιατί θέλουν να φύγουν γρήγορα.

Αυτό δεν είναι μυθοπλασία - είναι κάτι που η ψυχή αισθάνεται αμέσως.

4. Η μυρωδιά είναι επίσης η ανάμνηση ενός τόπου

Ένα σπίτι απορροφά:

• τα χέρια των ανθρώπων,

• τον κόπο τους,

• τα δάκρυά τους,

• τη χαρά τους,

• τις αμαρτίες τους και τη μετάνοιά τους.

Πολλοί έχουν παρατηρήσει: όταν μπαίνετε σε ένα σπίτι όπου ζούσαν καλοί, ευγενικοί ηλικιωμένοι, μυρίζει ζεστό και σαν ψωμί, ακόμα κι αν κανείς δεν έχει ψήσει ψωμί για πολύ καιρό.

Το άρωμα μιας οικογένειας είναι το αποτύπωμα της πνευματικής της ζωής.

Αυτό που γεμίζει την καρδιά γεμίζει και το σπίτι.

Γι' αυτό λένε:

"Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει χαρά. Όπου υπάρχει προσευχή, υπάρχει καθαρός αέρας."

Ένα σπίτι είναι σαν μια ψυχή: μυρίζει αυτό που την κατοικεί.