REKOLEKCJE ADWENTOWE Z IKONĄ
II Niedziela Adwentu – „KRZEW GOREJĄCY”
ks. Mirosław Niewęgłowski
Drodzy, adwent nie jest czasem czekania na „świąteczny nastrój”. Adwent to czas, w którym Bóg naprawdę przychodzi. Cicho. Delikatnie. A jednocześnie z taką mocą, że potrafi odmienić życie człowieka.
Dokładnie tak, jak wtedy, gdy Mojżesz podszedł do krzewu na Synaju — zwykłego krzewu, który płonął, ale się nie spalał. Ten biblijny obraz jest jednym z najbardziej poruszających opisów działania Boga: płomień, który nie niszczy. Już Ojcowie Kościoła widzieli w tym wydarzeniu pierwsze światło tajemnicy Wcielenia.
Grzegorz z Nyssy mówił, że płomień, który nie pochłania, jest obrazem działania Boga w świecie: On rozświetla człowieka, ale nie niszczy jego natury.
Efrem Syryjczyk dodawał, że Mojżesz został doprowadzony do świętego lęku nie po to, by uciec, ale by wejść w relację — by pozwolić się poprowadzić.
Mojżesz podchodzi do krzewu po latach ucieczki, jako człowiek z poczuciem porażki i zmarnowanego życia. A właśnie tam na pustyni — w miejscu, które kojarzyło mu się z przegraną — Bóg rozpalił w nim nowy początek.
Ten biblijny znak stał się inspiracją dla ikony „Krzew Gorejący”, napisanej przez panią Małgorzatę Waszkiewicz. Chcę Was dziś przez tę ikonę poprowadzić w głąb Adwentu.
🔹 ️BÓG, KTÓRY PŁONIE, ALE NIE NISZCZY
W tradycji Kościoła krzew z Księgi Wyjścia został odczytany jako zapowiedź Maryi — Dziewicy, która nosiła w sobie Boski Płomień, a mimo to pozostała nienaruszona: czysta, cała oddana Bogu.
Ikona, którą dziś rozważamy, dokładnie to ukazuje:
– Maryja jest przedstawiona jako Krzew, który płonie Bogiem.
– Chrystus — jako Boski Płomień, który nie wypala, lecz przemienia.
Czerwień Maryi nie jest barwą groźnego ognia, ale łagodnego światła — Chrystusa. On w Niej zamieszkał, nie niszcząc natury, lecz wypełniając ją.
Bóg działa podobnie w naszym życiu. Rozświetlający Płomień - Jezus Chrystus nie jest zagrożeniem dla naszego życia. To Płomień, który je wypełnia, oczyszcza, przemienia i ocala.
🔹️ MARYJA – ŻYWY SYNAJ
Czereśniowa, okrągła deska ikony nie jest przypadkowa. Okrąg to znak wieczności — przestrzeni Boga. W ikonografii Wschodu koło bardzo często symbolizuje preegzystencję Logosu, „czas Boga”, w którym dokonała się pełnia czasu.
A drzewo czereśniowe, z jego delikatnym rysunkiem słojów, stało się tutaj czymś więcej niż tłem: te naturalne, podłużne linie przypominają gałęzie krzewu — jakby sama materia deski opowiadała historię objawienia.
Warto zauważyć, że tradycja ikony „Krzewu Gorejącego” ma długą historię szczególnie w Kościołach Wschodnich. Motywy płomienia, gwiazdy i czterech przestrzeni świata podkreślają prawdę, że Bóg objawia się w tym, co zwykłe, a jednocześnie przekraczając doczesność i przestrzeń świata.
Maryja na ikonie stoi frontalnie, z powagą, ale bez strachu. Ona jest pierwszym człowiekiem, który pozwolił Bogu tak głęboko w siebie wejść. Adwent zaczyna się od Jej „tak”.
🔹️ ADWENT — ZOBACZYĆ TO, CO NIEWIDZIALNE
Mojżesz najpierw widzi krzew. Nic nadzwyczajnego.
Dopiero potem dostrzega, że w tej zwyczajności ukryty jest sam Bóg. To właśnie jest logika Adwentu.
My również mamy patrzeć głębiej:
– w zwykłe rozmowy,
– w ciche natchnienia,
– w pragnienia, które nie dają spokoju,
– w wydarzenia, które na pierwszy rzut oka są nieistotne.
To w takich, codziennych wydarzeniach Bóg staje się obecny w naszym życiu.
🔹️ CO W TOBIE POWINNO ZAPŁONĄĆ?
Adwent stawia proste pytanie: Gdzie w moim życiu powinien zapłonąć ogień, którego czasami się boję? Właśnie tam, gdzie czujesz lęk, opór, niepewność — tam najczęściej Bóg chce wejść.
Nie po to, żeby cię pogrążyć, ośmieszyć lub odrzucić, ale żeby uzdrowić.
– może w relacji, która potrzebuje prawdy.
– może w zranieniu, które nosisz od lat.
– może w tęsknocie, której nie dajesz dojść do głosu.
– może w powrocie do modlitwy, który ciągle odkładasz.
Bóg woła nas po imieniu — tak jak Mojżesza. Ale żeby usłyszeć to wołanie, trzeba podejść bliżej.
🔹️ ZAPRASZAM DO MODLITWY Z IKONĄ
Zatrzymaj się dzisiaj na chwilę przed ikoną „Krzew Gorejący”.
Zobacz, jak Maryja trzyma Chrystusa — Płomień, który rozświetla ciemność. Zapytaj:
– Panie, gdzie chcesz zapalić swój ogień we mnie?
– czego nie muszę się już bać?
– jak mam przygotować drogę dla Ciebie?
– w jakim miejscu mojego życia wołasz mnie po imieniu?
Zrób kilka chwil ciszy. To w niej Bóg mówi najmocniej.
Pozwól, aby Boży ogień płonął w tobie bez lęku. Maryja stała się Krzewem Gorejącym, bo pozwoliła Bogu zamieszkać w sobie w pełni. Adwent zaprasza nas do tego samego: nie do wielkich działań, ale do otwartości serca, w którym Bóg może zapalić swoje światło.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου