Ό Θεός να σε ευλογεί αγαπητέ αδελφέ εν Χριστώ Σεργκέϊ.
Δεν πρέπει να ζητάς συγνώμη για το θράσος -όπως εσύ λες- να μου αφήσεις στα κρυφά ένα πακέτο με ύφασμα πιο καλής ποιότητας με την ελπίδα να φτιάξω ένα ράσο πιο καλό. Για την αγάπη σου ίσως να το κάνω, παιδί μου αγαπημένο. Αλλά αν το φτιάξω, θα ζητήσω να μου το φορέσουν στην κηδεία μου, επειδή αυτά πού φοράω τώρα αν και παλιά είναι καθαρά και δεν ντρέπομαι πού τα φοράω.
Ή συνάντησή μου μαζί σου μου προκάλεσε μεγάλη χαρά επειδή είδα ότι σε αυτούς τούς σκληρούς άθεους καιρούς, ό λόγος του Θεού, τον όποιο προσπαθούν να καταπνίξουν και να συνθλίψουν στα στήθη των ανθρώπων, καρποφορεί και κάνει πολλούς καρπούς στις ετοιμασμένες για αυτό καρδιές.
Μου γράφεις ότι πέρασες αυτό τον πόλεμο και εκεί έχασες τον καλύτερο φίλο σου το Γιούρα Κωνσταντίν Άντρέεβιτς. Μη στενοχωριέσαι, ό Κύριος τον πήρε κοντά Του για να ζήσει πλήρως στο φως Του. Αυτό ήταν θέλημα του Θεού.
Θα συναντηθείτε αγαπητέ Σεργκέϊ, θα συναντηθείτε όλοι κάποτε, μετά από πολλά χρόνια... Τώρα έχεις τον αδελφό Θωμά, τον θυμάμαι με είχε βοηθήσει στο Άγιο Βήμα ως νεωκόρος μαζί με το Μόδεστο και το Δημήτρη. Ό Θωμάς είναι πολύ ευαίσθητος και λεπτός, μια ευγενική ψυχή, να τον προσέχεις είναι κάπως φιλάσθενος μου φάνηκε.
Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με την προσευχή και την άσκηση. Τήρησε τον κανόνα πού σου έχει δώσει ό πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς τον Θεό.
Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις να Τον βάλεις στην καρδιά σου. Να μαλακώσει ή καρδούλα σου, Σέργιε παιδί μου, από το άγγιγμα της Χάρης, κάθε στιγμή όταν σκάφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από το θάνατο, άλλα κυρίως από το ψυχικό θάνατο προστατεύοντας σε από τις βρωμιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων κυρίως το καιρό του πολέμου.
Ό γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο όποιο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά... Επίσης μη διστάσεις να καλείς την Παναγία σε βοήθεια όποτε έχεις ανάγκη και όχι μόνο.
Ώ παιδί μου Σέργιε δεν ξέρουμε τί καιροί θα έρθουν. Εγώ όσο περνάει ό καιρός βλέπω και πιο λίγο. Το αληθινό θαύμα βρίσκεται στο γεγονός ότι τώρα πού ή αποστασία είναι τροφή των ανθρώπων, υπάρχουν ωστόσο άνθρωποι πού την ξερνούν από το στόμα τους, ενστικτωδώς σαν ένα δηλητήριο, ψάχνοντας για την αληθινή και ζώσα τροφή, το λόγο τού Θεού. Εσύ αποφάσισες να αφιερωθείς στον Κύριο, είτε μπεις σε μοναστήρι είτε όχι. Εγώ σού δίνω την ευλογία μου και μετά από χρόνια όταν εγώ θα είμαι στο χώμα, να ευλογείς κι εσύ αυτούς πού έχουν κλίση. Επειδή δεν μπορούν όλοι να καταλάβουν την παρθενία. Μόνο αυτοί στους οποίους έχει δοθεί να καταλάβουν είτε με πικρές εμπειρίες από το παρελθόν, είτε με την λύτρωση από τρομερούς πειρασμούς όπως η λύτρωση από αιφνίδιο θάνατο.
Θα δεις Σέργιε παιδί μου ότι θα έρθουν καλοί καιροί όπου θα χτιστούν και πάλι εκκλησίες, θα γραφούν βιβλία, θα ανυψωθούν ύμνοι, αλλά οι πνευματοφόροι διδάσκαλοι θα είναι τόσο λίγοι, όπου θα τούς ψάχνουν απεγνωσμένα. Τί θα υπάρχει τότε; Μεγάλη πνευματική φτώχεια... Αλλά όποιος επιθυμεί τον Κύριο εκείνους τούς καιρούς και θα αγωνίζεται να διατηρήσει την ψυχή και το σώμα του καθαρά, ό μισθός του θα είναι πολύ μεγάλος. Αλλά εγώ δεν θα ζω τότε, εσύ όμως θα ζήσεις αυτές τις εποχές.
Σεργκέϊ μη σταματάς να διαβάζεις πνευματικά βιβλία, αν και βρίσκονται τόσο σπάνια. Είναι όμορφη ή συνήθειά σου να παίρνεις τον Θωμά στο δάσος και εκεί να διαβάζετε την Άγια Γραφή και τον Άγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Δυναμώστε εν Πνεύματι Άγίω, έχετε θάρρος, μην αφήνετε τον πονηρό να κάνει την δουλειά
του. Εάν θα είστε ένα, ό Χριστός θα σας σκεπάσει με την χάρη Του, ενώ εσείς θα γευτείτε λίγο-λίγο την κακοπάθεια για τον Χριστό ή όποια καθαρίζει την ψυχή.
Σεργκέϊ, γιε μου, ξανάγραψε μου και ίσως θα σου απαντήσω. Δεν στο υπόσχομαι γιατί δεν βλέπω καλά, αλλά μου αρέσει να αλληλογραφώ. Προσεύχομαι για σένα...
Να συνεχίσεις το δρόμο σου με θάρρος με πολύ θάρρος. Χάρισε την καρδιά σου στον Κύριο και Εκείνος θα τής δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη την ενέργεια πού χρειάζεται για να μη καταρρεύσει. Τίποτε να μη σου φαίνεται δύσκολο.
Κάποιος Άλλος αδελφέ κυβερνάει το σύμπαν και όχι οι μεγάλοι του κόσμου τούτου...
Θάρρος, θάρρος αδερφέ Σεργκέϊ, το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις, όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις 'ίσως θα Τον δεις πώς σου απλώνει το στέφανο με το αγαπητικό και παρηγορητικό χέρι Του.
Με πολλή αγάπη LUKA VOINO- LASSENETSKY, 1949, Απρίλιος
ΒΙΒΛ. ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου