LE PONT - pèlerinage et histoire douloureuse

Τον περασμένο Μαίο 2012 54μελής ομάδα χριστιανών της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου και Εξαρχίας Κάτω Χωρών και Λουξεμβούγρου αναχώρησε από τις Βρυξέλλες για εξαήμερη προσκυνηματική εκδρομή στη Κωνσταντινούπολη και στον Πόντο (Σινώπη, Αμισός, Αμασία, Κοτύωρα, Κερασούντα, Τραπεζούντα και Παναγία Σουμελά).

Την ομάδα αποτελούσαν μέλη ενοριών της Ιεράς Μητρόπολεως από το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο, κυρίως Έλληνες και Βέλγοι, αλλά και άλλων εθνικοτήτων.

Οργανωτής της εκδρομής και επικεφαλής της ομάδας ήταν ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Σινώπης κ. Αθηναγόρας. Έλαβαν επίσης μέρος στην εκδρομή: ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Βελγίου κ. Παντελεήμων, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ευμενείας κ. Μάξιμος και κληρικοί της Ιερᾶς Μητροπόλεως.

Πρώτος σταθμός ήταν η Κωνσταντινούπολη, η έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος ήταν να συμμετάσχει στην και αυτός στην προσκυνηματική επίσκεψη στην Σινώπη, όπου ο άγιος Σινώπης θα τελούσε Θεία Λειτουργία στον ιστορικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Αλλά τελευταία στιγμή ανακοινώθηκε ότι, λόγω των εν εξελίξει ανασκαφών, δεν θα είναι δυνατόν να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία και ακολούθησε δεύτερο πλήγμα: η πτήση της επιστροφής της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου έχει ακυρωθεί.

Δεύτερος σταθμός ήταν η Σινώπη, πόλη στον Εύξεινο Πόντο με σημαντικό ελληνικό στοιχείο πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923.

Από τις πέντε ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες της πόλης διασώζονται σήμερα τα υπολείμματα μιας βυζαντινής εκκλησίας του 7ου αιώνα. Σε αυτόν ακριβώς το χώρο οι προσκυνητές είχανε μια στιγμή προσευχής, παρουσία και τοπικών δημοσιογράφων, γεγονός με ιδιαίτερη θρησκευτική βαρύτητα. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη. Οι στιγμές μοναδικές και εκ των πραγμάτων ιστορικές.

Υπενθυμίζεται ότι η Σινώπη ήταν η πρώτη ελληνική αποικία στο Πόντο και αφετηρία του εξελληνισμού των εκεί ακτών μέχρι της μακρυνής Κολχίδας.

Η Τραπεζούντα, η Κερασούντα και τα Κοτύωρα ήταν αποικίες της Σινώπης. Ο Ελληνικός πληθυσμός της Σινώπης πριν το 1914 ήταν 5.000 και οι Τούρκοι 9.000.

Ωστόσο οι διώξεις και η γενοκτονία των Ποντιακού Ελληνισμού ερήμωσαν την τόπο που αιώνες “ποτίστηκε” με τις αγωνίες, τα δάκρυα, το αίμα, τις προσευχές των ελλήνων κατοίκων του.

Όσοι κατάφεραν να επιζήσουν γνώρισαν την προσφυγιά και ο μεγαλύτερος όγκος τους εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα.

Η συνέχεια του προσκυνήματος στον Πόντο – οι προσκυνητές συνέχησαν την πορεία τους στη Σαμψούντα (Αμισός), Αμάσεια, Κοτύωρα, Κερασούντα, Τραπεζούντα και στην ιστορική Μονή της Παναγίας Σουμελάς.

Στο οδοιπορικό αυτό έγινε σε όλους τους προσκυνητές αντιληπτή η πνευματική και ιστορική σπουδαιότητα των τόπων αυτών και η προσπάθεια που καταβάλλει το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο για να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη των Αγίων Πατέρων και Μαρτύρων που γεννήθηκαν, έζησαν, ασκήτευσαν και αγίασαν στους ιερούς αυτούς τόπους.