O γερω-Ευθύμιος ό Διονυσιάτης, πόντιος στην
καταγωγή, ήταν γιατρός και λογιστής. Ήταν πολύ ικανός. Τον καλούσαν στην
Κοινότητα, όταν είχαν δυσκολίες με την απαλλοτρίωση των Μετοχιών και με τα
λογιστικά. Με την ικανότητα του και την πείρα του τούς έβγαζε από την δυσκολία.
Ήταν και καλός πρακτικός ψάλτης.
Το έτος 1956 κάποια ημέρα άρχισε να
ψάλη το τροπάριο «Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας, Ζωοδότα...». Τον ρώτησε ό
γηροκόμος:
-Πάτερ Ευθύμιε, πώς σου ήρθε τέτοια
όρεξη να ψάλης;
-Τι να κάνω; Θα ξαναψάλω;
-Γιατί δεν θα ξαναψάλλεις; -Γιατί τώρα
φεύγω. -Που το ξέρεις; -Το ξέρω.
Πριν από έξι μήνες είχε δει κάτι το
εντυπωσιακό στον ύπνο του. Βρέθηκε σ' έναν κάμπο. Ήταν κόσμος πολύς και
φώναζαν: «Έρχεται ό καλόγερος». Τον πήρε κάποιος και του είπε: «Εσύ θα πάς πίσω.
Τάδε ημερομηνία, ημέρα και ώρα συγκεκριμένη να είσαι έτοιμος. Τελειώνει ή ζωή
σου. Θα 'ρθώ να σε πάρω». Το ήξερε από τότε. Προετοιμάστηκε και όντως, όπως το
είπε εκείνη την ώρα. Τρίτη το μεσημέρι έφυγε σε ηλικία 115 ετών, πλήρης ημερών.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου