Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟ.( ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ)

      Κάποια μέρα είχε βγει έξω μαζί με αδελφούς για εργασίες στον αγρό. Τότε ήρθε στο μοναστήρι και ζήτησε τον πατέρα Βενέδικτο ένας χωρικός, κουβαλώντας στις αγκάλες του το σώμα τού νεκρού γιου του και συγκαιόμενος ολόκληρος από τον θρήνο για τη στέρηση αυτή. Όταν τού είπανε πώς ό πατήρ απασχολείται στον αγρό μαζί με τούς αδελφούς, αμέσως παράτησε το σώμα τού πεθαμένου γιου μπροστά στην πύλη της μονής και, θολωμένος από την πολλή θλίψη, γρήγορα έφυγε τροχάδην προς εξεύρεση τού ευσεβούς πατρός.

2          Την ίδια ώρα ό άνθρωπος τού Θεού επέστρεψε ήδη με τούς αδελφούς από το έργο τού αγρού. Μόλις τον αντίκρισε ό χαροκαμμένος χωρικός, άρχισε να κραυγάζει: «Δώσε μου πίσω το παιδί μου, δώσε μου πίσω το παιδί μου». Σέ αυτή τη φωνή ο άνθρωπος τού Θεού κοντοστάθηκε, λέγοντας: «Μήπως εγώ σού πήρα το παιδί σου;». Εκείνος απάντησε: «Πέθανε. Έλα κι ανάστησε τον». Αυτό μόλις το άκουσε ό δούλος τού Θεού, στενοχωρήθηκε πολύ και είπε: «Φύγετε, αδελφοί, φύγετε. Αυτά δεν είναι δικά μας, αλλά των αγίων αποστόλων . Γιατί θέλετε να φορτώσετε σ’ εμάς φορτία, πού δεν μπορούμε να σηκώσουμε ;». Όμως κι εκείνον τον ανάγκαζε ό υπερβολικός πόνος κι επέμενε στο αίτημά του, δίνοντας όρκο ότι δεν έφευγε αν δεν ανάσταινε αυτός τον γιό του. Τότε πια τον ρωτάει ό δούλος τού Θεού: «Πού είναι;». Εκείνος απάντησε: «Να, το σώμα του κείται στην πύλη τού μοναστηριού». 

Σαν κατέφθασε εκεί ό άνθρωπος τού Θεού μάζεψε τους   αδελφούς, έκαμψε τα γόνατά του και προσέπεσε πάνω από το σωματάκι τού παιδιού. Σηκώθηκε πάλι όρθιος και ύψωσε τις  παλάμες στον ουρανό, λέγοντας: «Κύριε, μην παρατήρησης τα ανομήματα μου, αλλά την πίστη αυτού τού άνθρωπου ο οποίος παρακαλεί να αναστηθεί ό γιός του, και δώσε πίσω σ αυτό το σωματάκι, την ψυχή πού εσύ αφαίρεσες». Δεν είχε καλά-καλά ολοκληρώσει τα λόγια της προσευχής και το σωματάκι τού παιδιού άρχισε να τρεμουλιάζει, καθώς ξαναγύρισε  ή ψυχή, έτσι ώστε να καταστεί ορατό στα μάτια όλων των παρευρισκομένων πώς έτρεμε με σπασμούς από μια παράδοξη δόνηση. Αμέσως τού κράτησε το χέρι και το έδωσε σώο και άβλαβες στον πατέρας του.

Είναι προφανές, Πέτρε, πώς αυτό το θαύμα δεν  πραγματοποίησε με εξουσία, εφόσον προσκυνώντας ζήτησε  δύναμη να το επιτελέσει.

ΠΕΤΡΟΣ. Είναι εμφανές το συμπέρασμα πώς όλα έτσι έχουν, όπως τα ανέλυσες. Γιατί τα λόγια πού προανέφερες  τα απέδειξες με γεγονότα. Αλλά σέ παρακαλώ να μού διευκρινίσεις, αν οι άγιοι άνδρες μπορούν όσα και θέλουν, και επιτυγχάνουν όσα επιθυμούν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΒΙΟΙ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1988. ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ. ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΛΦΟΤ. ΙΕΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ ¨ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ" ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ