Ὑπάρχει ἓνας τύπος προσευχῆς γνωστός μέ τό ὂνομα "Προσευχή τοῦ Ἰησοῦ". Εἶναι ἡ προσευχή " Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν". Ὃπως εἶναι διατυπωμένη δέν φαίνεταΙ νά ἒχει κάποιον ὑπαινιγμό γιά τούς ἂλλους. Δέν εἶναι λοιπόν μιά ἐγωιστική προσευχή; Καί ὃμως! Φαίνεται ἐγωϊστική, ἀλλά δέν εἷναι. Ἂν προσέξουμε λίγο τό βαθύτερο νόημά της, θά τό ἀντιληφθοῦμε.
Γιατί θεωρεῖ τόν ἑαυτό του ἁμαρτωλό αὐτός πού κάνει αὐτήν τήν προσευχή; Γιατί ἒχουν διαταραχθεῖ οἱ σχέσεις του μέ τό Θεό, ἀλλά καί μέ τούς ἀνθρώπους, ἀφοῦ οἱ πιό πολλές ἁμαρτίες μας συνήθως στόν πλησίον μας ἀναφέρονται. Ὁ προσευχόμενος λοιπόν ἒχει φταίξει ἀπέναντι τῶν ἂλλων, τό ξέρουν αὐτό ἐκεῖνοι ἠ δέν τό ξέρουν. Γι' αὐτό μιλάει ἡ συνείδησή του, ἀπό τήν ὁποία δέν μπορεῖ νά κρυφθεῖ. Ἑπομένως ἒχει δημιουργήσει μέσα του πιά τή δυσκολία ὡς πρός τήν ἀληθινή κοινωνία. Προσεύχεται λοιπόν γιά νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν αἰτία πού διαταράσσει μέσα του τήν καλή σχέση καί τήν ἀδιατάραχτη κοινωνία μαζί τους. Στό σημεῖο αὐτό εἷναι σαφής ἡ διδαχή τῶν Πατέρων.(Δ΄ἑκατ.ἀγάπ.κα΄,κβ΄Β΄τ.Φιλοκαλ.43,44,45).
Ἱερομ. Εὐσεβίου, " Κοινωνικές Διαστάσεις τῆς Ὀρθόδοξης Πνευματικότητας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου