Ο Σεργκέι Σεργκέεβιτς Αβερίντσεφ μου είπε πώς το καλοκαίρι (1986) ενοικίασε ένα σπίτι δίπλα στο σιδηρόδρομο. Τα τρένα τον εμπόδισαν να κοιμηθεί. Τέλος, αποφάσισε: δεν περνούν τρένα, αλλά περνούν άτομα με τις ανησυχίες και τις σκέψεις τους. Και ο θόρυβος των αμαξοστοιχιών σταμάτησε να τον ενοχλεί. Άρχισε να κοιμάται. Είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε στον εαυτό μας μια καλοπροαίρετη, «κατανόηση» στάση απέναντι στο περιβάλλον, και στη συνέχεια θα γίνει πιο εύκολο να ζήσεις. Οι κακοί άνθρωποι ζουν μικρότερες ζωές από τους καλούς ανθρώπους.
Ακαδημαϊκός Ντμίτρι Λιχάτσεφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου