Γιατί υπάρχει αγάπη στην καρδιά.
Συνάντησα για πρώτη φορά τον πατέρα Iliodor στην πρώτη μου επίσκεψη στην Optina Pustyn. Αν δεν κάνω λάθος, ήταν στην εκκλησία του Βλαντιμίρ και είδα τον ιερέα στον ακάθιστο στους Πρεσβύτερους της Όπτινα. Μετά τον Ακάθιστο έψελναν ύμνος στην Υπεραγία Θεοτόκο - «Αγνή Παρθένα», που δεν είχα ξανακούσει.Το τραγούδι με έκανε τρυφερό, μέχρι και δάκρυα, από τότε χαίρομαι πολύ για αυτόν τον ύμνο. Και παρατήρησα ότι ψάλλεται πάντα όταν ο πατέρας Ηλιόδωρος είναι παρών στην ανάγνωση του ακάθιστου. Μετά παραλάβαμε και γλυκά από τα χέρια του πατέρα.
Μια μέρα επιστρέφω στην Όπτινα, πηγαίνω σχεδόν σε κάθε ακάθιστο, αλλά ο ύμνος στην Υπεραγία Θεοτόκο δεν ψάλλεται. Πέρασε μια μέρα, πέρασαν δύο μέρες και ακόμα δεν υπάρχει ύμνος. Θυμήθηκα ότι ο ύμνος ψάλλεται όταν ο πατήρ Ηλιόδωρος είναι παρών στην Όπτινα. Μάλλον, έφυγε κάπου ή είναι άρρωστος .... στεναχωρήθηκα, έρχομαι στην εκκλησία του Βλαντιμίρ στους πρεσβυτέρους της Optina και παραπονιέμαι: «Πώς είναι; Εδώ και αρκετές μέρες δεν έχουν τραγουδήσει τον ύμνο της Αγνή Παρθένε...”. Τότε ο π. Ηλιόδωρος μπαίνει στο Ναό με μια ομάδα αρχάριων, και αρχίζουν να τραγουδούν. Τι σκέφτηκα? Aγνη Παρθένε φυσικά. Και έχω δάκρυα στα μάτια...
Άλλη μια συνάντησή μας με τον αββά έγινε στο σπίτι της νεκρής μοναχής Σεφφόρας - στο χωριό Κλύκοβο. Έχοντας ακούσει πολλά για τη Μητέρα Σεφφόρα στην Όπτινα, πήγαμε να την επισκεφτούμε μόνοι μας - με ταξί, μπήκαμε στο σπίτι και πίσω μας ήταν ο πατέρας Ιλιοντόρ με μια παρέα. Μπορούσαμε απλώς να κοιτάξουμε γύρω από το σπίτι, και τότε ο πατέρας Ηλιόδωρος και ο ιερέας έκαναν μια προσευχή, άλειψαν τους πάντες με λάδι, μοίρασαν ακαθιστους ύμνους- ο Κύριος το κανόνισε τόσο καλά. Όλα όσα έγιναν μπορούν να περιγραφούν σε δύο γραμμές, αλλά δεν μπορεί κανείς να χωρέσει σε αυτές τη χάρη που ξεχύθηκε πάνω μας κατά την ανάγνωση του ακάθιστου. Πήγαμε και εκδρομές εκεί. Μετά από αυτό, ο πατέρας Ηλιόδωρος και η παρέα πήγαν να φάνε καρπούζια, ενώ μείναμε στην άκρη και αρχίσαμε να συζητάμε για κάτι. Ακούμε τον πατέρα Ηλιόδωρο να φωνάζει: «Σας αφήσαμε καρπούζια εδώ…», αλλά δεν πιστεύαμε ότι κάποιος θα μας ταΐσει με καρπούζια.
Η Optina έχει γίνει ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στη γη. Αυτό βέβαια συνδέεται όχι μόνο με τον Πατέρα Ηλιόδωρο, αλλά με την όλη ατμόσφαιρα του μοναστηριού, τους ιερείς και τους ανθρώπους του Ερημητηριου της Optina.Πήγαινα εκεί συχνά. Με τον πατέρα Ηλιόδωρο δεν μιλήσαμε στις επισκέψεις μου στο μοναστήρι, αλλά ήταν στο οπτικό μου πεδίο περισσότερες από μία φορές. Ο πατέρας Iliodor κινήθηκε γύρω από την Optina με ταχύτητα αγγέλου: εδώ οδηγεί μια ομάδα στην επικράτεια του μοναστηριού, στον τάφο του πατέρα Βενέδικτου λέει κάτι, αλλά ήδη στο ξενοδοχείο συμφωνεί σε κάτι, μοιράζει γλυκά μετά ο ακάθιστος, αλλά λογοκρίνει στο Ναό. Παρεμπιπτόντως, είχα τέτοιες περιπτώσεις στον Ναό: μια-δυο φορές ένιωσα αδιαθεσία, αλλά από έξω δεν φαινόταν. Όμως ο πατέρας Ηλιόδωρος, που στεκόταν μπροστά στο θυσιαστήριο με θυμιατήρι, γύρισε απότομα και με κοίταξε με προσοχή. Έκτοτε, οι υποψίες μου έχουν εισχωρήσει: ο Batiushka πρέπει να ήταν διορατικός...
Υπήρχε μια άλλη τέτοια περίπτωση: έρχεται με ένα ακάθιστος στη Μητέρα του Θεού, και κάθομαι, βαρέθηκα αλλά δεν προσεύχομαι, αλλά συνεχίζω να σκέφτομαι: «Τι κακός - ακάθιστος, Κάθομαι, ο πάτερ Ηλιόδωρος τι θα σκεφτεί για μένα;! Και ο πατέρας Ηλιόδωρος το πήρε και κάθισε επίσης εκεί κοντά…
Είμαι πολύ ευγνώμων στον Θεό που ήρθα σε επαφή στη ζωή μου με την ψυχή ενός τέτοιου Ανθρώπου. Αν και με τον πατέρα Ηλιόδωρο δεν επικοινωνούσαμε στενά, για μένα ήταν ο ήλιος και η χαρά του Ερμιτάζ της Optina, αναπόσπαστο κομμάτι του, πάντα ήξερα ότι ήταν εκεί και φαινόταν ότι θα ήταν πάντα έτσι. Και τότε ήρθαν τέτοια θλιβερά νέα - για τον θάνατό του. Δυστυχώς, δεν κατάφερα να φτάσω στην κηδεία του ιερέα ...
Φθάνοντας μετά τον θάνατο του πατέρα Ηλιοδωρου στην Όπτινα, ήρθα στον τάφο του, στέκομαι λυπημένος, σκέφτομαι: «Πόσο μου λείπεις, πατέρα, ειδικά τώρα…». Μετά πήγα στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, προσκύνησα την εικόνα του Αγίου Νικολάου και βλέπω να μοιράζονται γλυκά. Και μου δίνουν μια καραμέλα με τις λέξεις «κάλεσε ο πατέρας Ηλιόδωρος».
Julia Knyazeva
https://vk.com/j_v_knyazeva
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου