- Πατέρα, όταν ανάβουμε ένα κερί, για ποιο σκοπό το ανάβουμε;
- Το ανάβεις. Που το στέλνεις όμως; Δεν το στέλνεις κάπου;
Μέσα από το κερί ζητάμε κάτι από τον Θεό. Όταν το ανάβεις και λες: «Για αυτούς που υποφέρουν σωματικά και ψυχικά και για εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη», αυτά περιλαμβάνουν και τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Ξέρετε πόσο ξεκουράζονται οι κοιμισμένοι όταν τους ανάβουμε ένα κερί; Έτσι αποκτά κανείς πνευματική κοινωνία και με τους ζωντανούς και με τους κοιμώμενους. Το κερί, με λίγα λόγια, είναι μια κεραία που μας συνδέει με τον Θεό, με τον άρρωστο, με τον κεκοιμημένο.
- Πατέρα, γιατί θυμιάζουμε;
- Το ανάβουμε για τη δόξα του Θεού. Τον δοξάζουμε και Του δείχνουμε ευγνωμοσύνη για τις μεγάλες καλές πράξεις Του που έγιναν σε όλο τον κόσμο. Προσφορά είναι και το θυμίαμα. Και αφού το προσφέρουμε στον Θεό και τους Αγίους θυμιάζοντας τις εικόνες, θυμιαζουμε και τις ζωντανές εικόνες του Θεού, δηλαδή τους ανθρώπους. Βάλτε την καρδιά σας σε όλα, είτε ζητάτε κάτι από τον Θεό είτε Τον ευχαριστείτε. Μέσα από το κερί λέω: «Θεέ μου, σε παρακαλώ με όλη μου την καρδιά να μου ικανοποιήσεις ένα αίτημα». Και μέσα από το θυμίαμα λέω: «Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, με όλη μου την καρδιά για όλα τα δώρα σου. Σε ευχαριστώ που συγχώρησες τις πολλές μου αμαρτίες και την αχαριστία του κόσμου και τη μεγάλη μου αχαριστία!"
Άγιος Παισιος ο Αγιορείτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου