Μην διαβάζετε πλέον μόνο τα θαύματα, αλλά και το θεολογικό κείμενο. Έχω δεκάδες χιλιάδες αναγνώσεις για θαύματα και - δυστυχώς - εκατοντάδες θεολογικά δοκίμια. Το θαύμα του Πνεύματος δεν υπάρχει χωρίς θεολογία.
Διάβασα με χαρά τη δήλωση του Πάπα Λέοντα για τη μαρτυρία της αδιαίρετης Εκκλησίας για μια χιλιετία, έχοντας το Σύμβολο της Πίστεως Νίκαιας-Κωνσταντινουπόλεως χωρίς την αιρετική προσθήκη Filioque - «και εκ του Υιού», την αιτία της διαίρεσης και στη συνέχεια του σχίσματος μεταξύ της Εκκλησίας της Ρώμης που το επέβαλε και της υπόλοιπης Ανατολικής Χριστιανοσύνης: των Πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης, Ιεροσολύμων, Αλεξάνδρειας και Αντιόχειας.
Είναι μια τεράστια αλλαγή του θεολογικού παραδείγματος στη Δύση. Οι Καθολικοί θεολόγοι έχουν δικαιολογήσει αυτή την μη βιβλική προσθήκη με χιλιάδες τρόπους (ο ίδιος ο Χριστός λέει το Πνεύμα της Αλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα). Κάποιοι λένε ότι το «και εκ του Υιού» είναι σύμβολο της ενότητας Πατέρα-Υιού, άλλοι ότι θα έδινε αξιοπρέπεια στον Υιό, άλλοι ότι ο Αρειανισμός έπρεπε με κάποιο τρόπο να καταπολεμηθεί).
Χίλια χρόνια εσφαλμένων επιχειρημάτων με πολύ σοβαρές συνέπειες στο μυαλό της Εκκλησίας. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω.
Η θεολογία της αδιαίρετης Εκκλησίας έλεγε πολύ καθαρά για χίλια χρόνια ότι ο Θεός Πατέρας είναι η Πηγή της θεότητας του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, τα δύο χέρια του Πατέρα (έλεγε ο Άγιος Ειρηναίος ο Λουγδούνου). Πηγαία θεότις - η πηγή της θεότητας.
Ο Πατέρας είναι η αρχή που γεννά τον Υιό και πηγάζει από το Άγιο Πνεύμα.
Τη στιγμή που οι Δυτικοί είπαν ότι το Πνεύμα εκπορεύεται τόσο από τον Πατέρα όσο και από τον Υιό, καθιέρωσαν μια δυϊστική αρχή του Πατέρα και του Υιού, στην Αγία Τριάδα. Το Πνεύμα παραμελήθηκε, θεωρήθηκε ως παράρτημα, ως Κάποιος κατώτερος στην Τριάδα.
Μερικοί θεολόγοι - ο Θωμάς Ακινάτης - έλεγαν ακόμη και ότι το Πνεύμα είναι ο δεσμός αγάπης μεταξύ του Πατέρα και του Υιού, κάτι που ήταν αίρεση. Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα αιώνιο Πρόσωπο στην Τριάδα, ενωμένο με τον Πατέρα και τον Υιό, ο Αγιαστής, ο Τελειοποιητής, Αυτός που - « θέρμανε και έδωσε ζωή στα νερά - Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Ομιλίες στην Εξαήμερο» πρωταρχική στη Δημιουργία, η Πνοή της ζωής του Πατέρα στη δημιουργία του ανθρώπου, Αυτός που αγιάζει την ανθρωπότητα, τα Άγια Μυστήρια, τη ζωή, την ιστορία.
Είναι «Αυτός που προσεύχεται μέσα μας με ανεκλάστους στεναγμούς» λέει ο θείος Παύλος. Αυτός που ψιθυρίζει μέσα μας Αββά, Πατέρα, Πατέρα, στον Θεό. Αυτός που οικοδομεί την Ιεροσύνη, Αυτός που μεταμορφώνει τα Δώρα σε Σώμα και Αίμα Χριστού Θεού.
Εμείς, οι φτωχοί Ορθόδοξοι, ξεκινάμε κάθε προσευχή και λειτουργία με το «Ουράνιο Βασιλιά, Παράκλητε, Πνεύμα της Αλήθειας, που είσαι παντού και πληροίς τα πάντα, Θησαυρό των αγαθών και Δότη ζωής, έλα και κατοικήσε μέσα μας».
Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα της επικλήσης, η Ουράνια Φωτιά που καίει την ύλη και την γεμίζει με χάρη, το Θαύμα της ζωής σε κάθε πλάσμα στη γη, το Πνεύμα της ομορφιάς, της ωδής, ο Κύριος των αγγέλων, η Αγάπη της αιώνιας Λειτουργίας του Ιεράρχη Χριστού, ο αέρας που αναπνέουν οι Άγιοι, η ατμόσφαιρα της Βασιλείας, η Πύρινη Σκέψη των Προφητών, ο Πόνος της Αγάπης, η Λαχτάρα που δημιουργεί κόσμους, όλη η αγιότητα στο σύμπαν, η Χαρά της Ανάστασης.
Αν Τον βγάλετε από τη ζωή σας, όλα γίνονται έρημος, ο Χριστός φεύγει κλαίγοντας, και στη θέση Του ως Κεφαλή της Εκκλησίας που πέθανε γι' αυτήν, λατρεύετε ένα αμαρτωλό πήλινο πλάσμα καλυμμένο με χρυσό.
Η Εκκλησία χωρίς το Πνεύμα είναι μια επίσημη, μεγάλη, ψυχρή, δογματική Αυτοκρατορία, χωρίς τη συγκίνηση της άπειρης αγάπης. Ο Καθολικισμός έχει ελαχιστοποιήσει τον ρόλο του Πνεύματος και το κοινό Του έργο με τον Χριστό. Και δεν Τον καλεί πλέον στην επικλήση - επίκληση. Η Ρωμαϊκή Λειτουργία, η Λειτουργία τους, δεν έχει την επίκληση του Πνεύματος, πιστεύουν ότι η σχεδόν μαγική εκφώνηση των λόγων του θεσμού - Λάβε, φάε, μεταμόρφωσε άμεσα, τα Δώρα, χωρίς προσευχή, χωρίς επίκληση, στην οποία ολόκληρη η Εκκλησία, σταυρωμένη στον Σταυρό, προσεύχεται στον Πατέρα να στείλει το Άγιο Πνεύμα για να αγιάσει τα Δώρα στο Σώμα και το Αίμα του Θεού του ενσαρκωμένου Υιού.
Και ξέρετε τι κάνει το Άγιο Πνεύμα, το άπειρο θαύμα, αν δεν Το καλέσετε;
Δεν έρχεται πια.
Η Δυτική Εκκλησία έχει ερημωθεί, έχει γίνει ένας πυραμιδικός ιεραποστολικός κολοσσός, χωρίς το φως του Πνεύματος, χωρίς το θείο κελαηδισμό του ουράνιου Περιστεριού. Από εδώ γεννήθηκε το παπικό πρωτείο, ένα δόγμα που εκθρονίζει τον Χριστό, γεμάτο αίμα και πληγές, την Κεφαλή της Εκκλησίας που πεθαίνει για μια αιωνιότητα γι' αυτήν, και τοποθετεί έναν εγκόσμιο άνθρωπο ως Κεφαλή της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο φλογερός προφήτης των Μυστηρίων του Θεού, επειδή πρόκειται για μια αέναη προφητεία στην Εκκλησία, είπε έναν λόγο που συντρίβει στο πέρασμα των αιώνων, στο μέλλον, ολόκληρο το θεϊκό οικοδόμημα του παπικού πρωτείου:
«Ο Χριστός η Κεφαλή είναι ενωμένος με την Εκκλησία Του, το Σώμα Του, για την αιωνιότητα. Όπως ακριβώς, αν αποκόψεις την κεφαλή του σώματος, πεθαίνει και το σώμα, πεθαίνει και η κεφαλή μαζί Του, η Εκκλησία πεθαίνει χωρίς τον Χριστό και ο Χριστός πεθαίνει χωρίς την Εκκλησία. Ένα χιλιοστό απόστασης μεταξύ του Χριστού της Κεφαλής και της Εκκλησίας του Σώματος και έχουμε καταρρεύσει στον αιώνιο θάνατο».
Ελπίζουμε μέσω του Αγίου Πνεύματος, της Πηγής της μυστικιστικής θεολογίας, ότι οι Καθολικοί αδελφοί μας θα αποκηρύξουν το παπικό πρωτείο, τη δεύτερη διαχωριστική γραμμή μεταξύ μας.
ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΣΤΡΑΤΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου