Έτσι είναι πάντα οι άγιοι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Μοιάζουν του Κυρίου. Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια διαφέρουν μεταξύ τους. ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΤΗ ΤΟΥ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ.

Έτσι είναι πάντα οι άγιοι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Μοιάζουν του Κυρίου. Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια διαφέρουν μεταξύ τους. Όταν γνώρισα τον Άγιο Παΐσιο αισθανόμουν ότι βρήκα τον παράδεισο. Ότι ναι είχα φτάσει στον προορισμό μου. Κάθε φορά που τον έβλεπα το ίδιο αισθανόμουν.

Είχε μια αγάπη πατρική μια αγάπη χωρίς υποκρισία. Πολλές φορές σου μιλούσε λίγο αινιγματικά όσο αφορούσε για την ζωή σου. Σε άφηνε ελεύθερο μέσα στην μεγάλη του αγάπη να σκεφτείς. Μα και όταν γνώρισα και τον Άγιο Ιάκωβο την ίδια αίσθηση είχες. Πήγαινες κοντά του και ένιωθες την αγάπη του. Σε αγαπούσε απλά όπως ακριβώς ήσουν. 

Μου έλεγε όλα με αγάπη να τα κάνεις παιδί μου η καρδιά σου χτυπούσε δυνατά στην κυριολεξία έλιωνες κοντά τους. Μα και στον γέροντα Δαμασκηνό Κατρακουλη Ηγούμενο της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Αλεποχωρι Μεγάρων ένοιωθες αυτήν την αγάπη αλλά παράλληλα ένοιωθες και την πνευματική εξουσία που είχε.

 Καταλάβαινες ότι ήταν γνώστης του Θείου θελήματος. Σταθερή πορεία στον Χριστό χωρίς παρεκκλίσεις. Και στα είκοσι οκτώ χρόνια με πνευματικό τον πατέρα Ιωάννη το ίδιο ένοιωθες.

Έβλεπες την αγάπη του χωρίς όρια πάντα συγχωρητικός στις αβλεψίες μου στα λάθη μου. Αυτή η μακροχρόνια υπακοή στο πρόσωπό του σε βοηθούσε να μην χάσεις τον Χριστό. Αισθανόσουν και βίωνες ότι όλα τα έκανε για να έχεις πάντα το Χριστό. Να μην χάσεις τον δρόμο σου, να μην χαθείς, διότι αν δεν ήταν η τόση αγάπη του στο πρόσωπό που εξομολογούσε ο διάβολος θα σε κατασπάραζε. Δεν είχες καμιά ελπίδα να γλυτώσεις από τον διάβολο που τον ήξερε τόσο καλά.

Αισθανόσουν αυτήν την πνευματική εξουσία που του είχε δωρίσει ο Κύριος. Λίγο καταλάβαινες πως θα ήταν ο Κύριος που είχε πνευματική εξουσία στα πάντα πάνω στην γη.

Και ενώ σου έλεγε να κάνεις πράγματα που φαινοντουσαν παράξενα εάν σε βάθος χρόνου έκανες υπακοή τότε με ένα θαυματουργικό τρόπο ο Θεός τα έφερνε έτσι τα γεγονότα είτε προσωπικά είτε οικονομικά είτε οικογενειακά που ήταν σύμφωνα με αυτά που σου έλεγε να κάνεις ο γέροντας της αγάπης.

Ναι. Και τότε γινόταν το θαύμα. Έτσι απλά και έλεγες Θεέ μου τι δώρο έχω στην ζωή μου. Ένα δώρο που δεν το αξίζω. Διότι ποιος είμαι εγώ για να έχω αυτό το δώρο.; Ύστερα από κάθε επικοινωνία μαζί του, είτε μέσω τηλεφωνικά είτε μέσω εξομολόγηση, είτε μέσω της Θείας Λειτουργίας γινόσουν πάλι δυνατός πάλι η πίστη γινόταν πιο φλογερή η αγάπη πιο θερμή. Ο πάτερ ήταν για μένα που ήμουν μαζί του τόσα χρόνια σαν τον Άγιο Παΐσιο, η τον Γέροντα Ευμενιο Σαριδακη, και τόσους άλλους. Ο Κύριος δεν μας άφησε ορφανούς. Μας έδειξε ότι και στους χαλεπούς αυτούς καιρούς έχει τους δικούς του Αγίους, τους δικούς τους δούλου του, τους δικούς του ανθρώπους του Θεού.

Για αυτό όσοι τον γνωρίσαμε καλά έχουμε ευθύνη. Είναι η παρακαταθήκη μας τώρα κα για πάντα μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας και αναχωρήσουμε για την αιωνιότητα.

Όταν τώρα πάμε σε άλλους εξομολόγους να πούμε τις αμαρτίες μας και τους λέμε ότι ήμασταν πνευματικά τέκνα του Πατρός Ιωάννου αυτή θαυμάζουν αυτό το γεγονός, διότι όλοι τον ήξεραν για τον σκληρό αγώνα τόσα χρόνια που έκανε εναντίον του διαβόλου. Για αυτό πρέπει να προσέχουμε να γίνουμε με τις πρεσβείες του και την βοήθεια της Παναγίας που τόσο αγαπούσε και την βοήθεια του Αγίου Γεωργίου άξιοι αυτού του δώρου. Διότι μια μέρα θα συναντηθούμε στο κριτήριο του Χριστού. Η ψυχή μας ο γέροντας Ιωάννη και ο Χριστός. Είναι ένα γεγονός που μας το έλεγε συνέχεια.

Αγαπητοί αδελφοί ας συνεχίζουμε και εμείς ότι μάθαμε από τον γέροντα να του κάνουμε μαρτυρία πίστης ομολογία πίστης και αγάπης πίστης. Ο γέροντας θα είναι πάντα μαζί μας όπως ο ίδιος μας υποσχέθηκε Αμήν.