Όσιος Παΐσιος
Aγιορείτης
Σήμερα ο Θεός
ανέχεται την κατάσταση. Ανέχεται, ανέχεται, για να είναι αναπολόγητος ο
κακός.Είναι περιπτώσεις που ο Θεός επεμβαίνει άμεσα και αμέσως, ενώ σε άλλες
περιπτώσεις περιμένει.
Δεν δίνει αμέσως
την λύση και περιμένει την υπομονή των ανθρώπων, την προσευχή, τον αγώνα. Τι
αρχοντιά έχει ο Θεός!
Ένας πόσους είχε
σφάξει τότε με τον πόλεμο και ακόμη ζη. Θα του πη στην άλλη ζωή ο Θεός: » Σε
άφησα να ζήσης περισσότερο και από τους καλούς ». Δεν θα έχη ελαφρυντικά.
– Γέροντα,
μερικοί τέτοιοι άνθρωποι , ενώ είναι βαριά άρρωστοι, πώς δεν πεθαίνουν;
– Φαίνεται έχουν
βαριές αμαρτίες, για αυτό δεν πεθαίνουν. Περιμένει ο Θεός μήπως μετανοήσουν.
– Και τον κόσμο
που παιδεύουν;
– Αυτοί που
παιδεύονται και δεν φταίνε, αποταμιεύουν. Αυτοί που φταίνε, εξοφλούν.
– Γέροντα, τι θα
πη » Πονηροί άνθρωποι και γόητες προκόψουν επί το χείρον, πλανώντες και
πλανώμενοι» ;
– Κοίταξε.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κάποιον εγωισμό και ο Θεός τους δίνει ένα σκαμπίλι
να πάνε παρακάτω. Άλλοι έχουν λίγο παραπάνω εγωισμό και ο Θεός στους δίνει ένα
σκαμπίλι και πάνε ακόμη παρακάτω.
Αυτούς όμως που
έχουν εωσφορική υπερηφάνεια, ο Θεός τους αφήνει. Μπορεί να φαίνεται ότι κάνουν
προκοπή, αλλά τι προκοπή είναι αυτή; Μαύρη προκοπή.
Και μετά δεν
πέφτουν απλώς κάτω, αλλά πέφτουν κατ΄ ευθείαν στο βάραθρο.
Ο Θεός να φυλάη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου