ΑΝΑΦΈΡΕΙ ΙΕΡΈΑΣ.

Κυριακή Γ΄Ματθαίου (25-6-2023)

Τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἕνα κομμάτι ἀπό τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἕνα ἐγχειρίδιο χριστιανικῆς ἠθικῆς. Εἶναι ἡ ἠθική διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Διαπραγματεύεται πολλά θέματα. Δίδει πολλές κατευθύνσεις. Δείχνει τούς σωστούς δρόμους, πού πρέπει νά βαδίζουμε. Τούς δρόμους πού μᾶς ὁδηγοῦν κοντά στόν ἄνθρωπο, πού μᾶς ἑνώνουν μέ τόν Θεό.

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος παντοῦ καί πάντοτε, ὅπου πήγαινε καί ὅπου βρισκόταν, εἶχε μαζί του τήν Ἰλιάδα. Ἀκόμη καί τό βράδυ πού κοιμόταν, τήν εἶχε κάτω ἀπό τό προσκέφαλό του. Τήν διάβαζε συνεχῶς, γιά νά ἐνθυμεῖται καί νά ἀντιγράφει τόν Ἀχιλλέα. Ἔτσι κι᾿ ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, ἄν θέλουμε νά ζοῦμε χριστιανικά, νά ζοῦμε κατά Θεόν, ἡ ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Χριστοῦ θά πρέπει νά εἶναι καθημερινό μας ἀνάγνωσμα. «Ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου μελετήσεις ἡμέρας καί νυκτός», διαβάζουμε στήν Ἁγία  Γραφή.

Ἀπό τά πολλά θέματα πού περιλαμβάνει, ἕνα μόνο θά πάρουμε, μέ ἕνα μόνο θά ἀσχοληθοῦμε σήμερα. Μέ τήν μέριμνα πού ἐπιδεικνύει ὁ ἄνθρωπος στήν καθημερινότητά του, ἡ ὁποία μέριμνα προκαλεῖ φοβερό ἆγχος καί φθείρει σοβαρά τόν ἄνθρωπο. 

Μή μεριμνᾶτε, εἶπε ὁ Κύριος. Μή φροντίζετε μέ τόση ἀγωνία καί στενοχώρια γιά τήν ζωή σας, τί θά φᾶτε, τί θά πιεῖτε ἤ τί θά ἐνδυθεῖτε. Ἡ ζωή σας ἀξίζει πολύ περισσότερο ἀπό τήν τροφή καί τό σῶμα ἀξίζει περισσότερο ἀπό τό ἔνδυμα. Ὁ Θεός πού σᾶς ἔδωσε τά ἀνώτερα, τήν ζωή καί τό σῶμα, ὁπωσδήποτε θά σᾶς δώσει καί τά κατώτερα, πού εἶναι ἡ τροφή καί τό ἔνδυμα.

Ἄς κάνουμε μία ἁπλῆ σκέψη, ἕναν εὔκολο συλλογισμό. Τά πουλιά πού πετοῦν στόν ἀέρα σπέρνουν; Ὄχι. Θερίζουν; Ὄχι. Μαζεύουν στίς ἀποθῆκες; Ὄχι. Πέθανε κάποιο ἀπό αὐτά ἀπό τήν πείνα; Πάλι ὄχι, γιατί ὁ Πατέρας μας ὁ ἐπουράνιος τά φροντίζει καί τά τρέφει. Ἐνδιαφέρεται γι᾿ αὐτά.

Γιά νά παρατηρήσουμε τά ἀγριολούλουδα! Κάποια φυτρώνουν μέσα στούς ἀγρούς, ἀνάμεσα στά ἀγκάθια. Κάποια ἄλλα πάνω στήν πέτρα. Καί ὅμως αὐτά τά εὐτελῆ καί ἀσήμαντα ὁ Θεός τά ντύνει τόσο ὡραῖα, μέ τόση μεγαλοπρέπεια καί χάρη, πού οὔτε αὐτός ὁ Σολομών μέ ὅλη του τήν σοφία καί τόν πλοῦτο δέν ντύθηκε ποτέ ἔτσι.

Ὅταν λοιπόν ὁ Θεός ἐνδιαφέρεται καί φροντίζει τόσο πολύ γιά τά μικρά καί ἀσήμαντα, δέν θά φροντίσει πολύ περισσότερο γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους, πού εἴμαστε ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας του, τά παιδιά του καί ἡ εἰκόνα του; Ὁ Πατέρας μας ὁ ἐπουράνιος γνωρίζει πολύ καλύτερα ἀπό ἐμᾶς τίς πραγματικές μας ἀνάγκες καί θά μᾶς δώσει αὐτά πού πραγματικά χρειαζόμαστε.

Μή λησμονοῦμε τόν προφήτη Ἠλία. Ὁ Θεός τόν ἔτρεφε ἐπί τριάμισι χρόνια, ὅσο διήρκεσε ἡ ἀνομβρία καί ἡ πείνα. Ἕνας κόρακας τοῦ πήγαινε κάθε μέρα ψωμί καί κρέας, ὅταν οἱ ἄλλοι δυστυχοῦσαν καί ὑπέφεραν. 

Κάποτε ὁ Μέγας Ἀντώνιος πῆγε τήν ἔρημο τῆς Θηβαΐδας, γιά νά ἐπισκεφθεῖ τόν Ἅγιο Παῦλο τόν ἁπλοῦν. Ἐνῷ ἐκάθοντο καί συζητοῦσαν θέματα πνευματικά, ἕνας ἀετός ἀπό ψηλά ἔριξε ἀνάμεσά τους ἕνα ὁλόκληρο καρβέλι ψωμί. Ἀλήθεια σοῦ λέω, ἅγιε ἀδελφέ, εἶπε ὁ ἅγιος Παῦλος, ἐπί ἑβδομῆντα χρόνια πού ζῶ σ᾿ αὐτήν τήν ἔρημο, ὁ ἀετός κάθε μέρα μοῦ φέρνει μισό ψωμί. Σήμερα πού ἔχω ἐπισκέπτη, ἔφερε ὁλόκληρο, μισό γιά σένα καί μισό γιά μένα. Ὁ Θεός τούς ἔδωσε ὅ,τι χρειάζονταν.

Ὁ ἅγιος Συμεών, μέγας ἀσκητής, γιά χρόνια πολλά ζοῦσε πάνω σ᾿ ἕναν στύλο. Χειμώνα-καλοκαίρι φοροῦσε τό ἴδιο ἔνδυμα.Τίς κρύες ἡμέρες τοῦ χειμώνα ὁ Θεός τοῦ ἔστελνε ἕναν ἀετό, πού τόν σκέπαζε  μέ τίς μεγάλες του φτεροῦγες, γιά νά τό ζεσταίνει, νά τόν προφυλάσσει ἀπό τό κρύο. Ἔδινε καί σ᾿ αὐτόν ὁ Θεός ἐκεῖνο πού πραγματικά εἶχε ἀνάγκη.

Ὅμως, πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε καί τό ἑξῆς. Ἡ ἐμπιστοσύνη πού πρέπει νά ἔχουμε στόν Θεό, ὅτι θά μᾶς βοηθήσει, δέν σημαίνει ἀδιαφορία γιά τά βιοτικά ἤ ὀκνηρία καί τεμπελιά. Τό «μή μεριμνᾶτε», δέν σημαίνει «μή ἐργάζεσθε». Ὁ Κύριος δέν περιφρονεῖ τήν ἐργασία. Δέν μᾶς θέλει τεμπέληδες. Τό ἆγχος, τήν ἀγχώδη μέριμνα θέλει νά πολεμήσει. Αὐτά πού ταλαιπωροῦν τήν ἀνθρώπινη ψυχή.

Σέ παλαιότερες ἐποχές συχνά ἀκούγαμε μία σπουδαιότατη φράση: «ἔχει ὁ Θεός», πού δυστυχῶς σήμερα δέν τήν λέμε.  Αὐτό καί μόνο δηλώνει, ὅτι δέν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Καί ὅμως αὐτήν τήν ἐμπιστοσύνη τήν χρειαζόμαστε καί σήμερα.

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σέ ἐποχή μέριμνας, ἀγωνίας καί φόβου. Θά γίνει πόλεμος, θά ἔρθει ἀκρίβεια, δέν θά ἔχουμε νά φᾶμε καί θά πεινάσουμε. Προσανατολίζουμε τήν ζωή μας μόνο στά ὑλικά πράγματα. Στό φαγητό, στήν ἐνδυμασία, στήν καλοπέραση. Ξεχάσαμε ποιές εἶναι οἱ προτεραιότητές μας. Εἶναι ἀλήθεια, πώς ποτέ δέν εἴχαμε τόσα πολλά ἀγαθά, μά ποτέ δέν εἴμασταν τόσο δυστυχισμένοι καί ἀνικανοποίητοι. Τό κενό μέσα μας εἶναι μεγάλο, γιατί ἀκριβῶς λείπει ὁ Χριστός. 

«Ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, λέει ὁ Δαβίδ, ἐν γῇ ἐρήμῳ καί ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ». Γιά σένα, Κύριε, μᾶς ἔπλασες, λέει ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος, καί δέν μπορεῖ νά ἠρεμήσει, νά ἀναπαυθεῖ ἡ ψυχή μας, ἐάν δέν ἐπιστρέψει κοντά σου.

Γιά νά σκεφτοῦμε, τί ζητάει ὁ σημερινός ἄνθρωπος στή ζωή του; Ὁ ἕνας χρήματα, ὁ ἄλλος σπίτια, ὄχι σπίτι (αὐτή εἶναι ἡ μέριμνα). Σπουδές καί καλή ἐργασία, σύζυγο εὐκατάστατο μέ ἀξιώματα καί θέσεις ὁ ἄλλος ἤ ἡ ἄλλη. Εἶναι κακό νά τά θέλει αὐτά κάποιος, νά τά ζητάει; Ὄχι, δέν εἶναι κακό, ἀλλά κανένα ἀπό αὐτά δέν εἶναι τό πρῶτο. Εἶναι δεύτερα καί τρίτα. Ἐξ αἰτίας τῶν ὑλικῶν δέν θά χάσουμε τήν ψυχή μας. Τό πρῶτο εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Αὐτό μᾶς εἶπε σήμερα ὁ Κύριος.

Μή λησμονοῦμε, ὅτι ὁ σκηνοθέτης, ἄς τό ποῦμε ἔτσι, ὁ σκηνοθέτης τῆς ζωῆς μας εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Μή κάνουμε ὄνειρα καί σχέδια χωρίς αὐτόν. Γιατί, ὅταν ἐμεῖς κάνουμε σχέδια, ὁ Θεός γελάει μέ μᾶς καί μέ τά σχέδιά μας. Συχνά μᾶς βάζει τρικλοποδιές, γιατί πόσες φορές θέλουμε κάτι, πού δέν τό θέλει ὁ Θεός, πού δέν τό ἐγκρίνει, δέν τό ἐπιτρέπει.

Ποτέ μή μᾶς διαφεύγει, ὅτι αὐτός εἶναι τό Α καί τό Ω στή ζωή μας. Ἔτσι μᾶς βάζει νά μάθουμε ἕνα πρᾶγμα. Στή ζωή μας νά καταφεύγουμε μέ ἐμπιστοσύνη σ᾿ αὐτόν. Νά μή ἔχουμε ἆγχος μέ τίποτε. Ὅλα θά τά φέρει σέ αἴσιο πέρας ἡ πρόνοια καί ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἐκεῖνος τό θελήσει, γιατί ἐκεῖνος γνωρίζει πολύ καλύτερα ἀπό ἐμᾶς.

Ἐμεῖς ἄς καταφεύγουμε σ᾿ αὐτόν μέ πίστη, μέ ὑπομονή καί προσευχή στό στόμα καί στήν καρδιά,  μέ τά λόγια πού ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς δίδαξε: Γενηθήτω τό θέλημά σου. Ἀμήν.-