Μια μέρα, ένας νεαρός εξομολογήθηκε στον ιερέα του: "Φοβάμαι τον θάνατο. Πώς μπορώ να απαλλαγώ από αυτόν τον φόβο;"
Ο σοφός γέρος απάντησε: «Όταν δανείζεσαι λίγα νομίσματα, φοβάσαι αργότερα ότι δεν θα μπορέσεις να τα επιστρέψεις;».
«Όχι βέβαια», είπε ο μαθητευόμενος, «αλλά τι σχέση έχει αυτό με τον φόβο μου;»
Ο γέρος έκανε το σημείο του σταυρού, μάζεψε λίγη βρωμιά από το πάτωμα στην παλάμη του και συνέχισε: «Πήρες το σώμα σου με χρέη με την απαίτηση να σώσεις την ψυχή και το σώμα να το δώσει πίσω. , κάθε κομμάτι ψωμί που τρώτε, κάθε σταγόνα νερό που πίνετε αυξάνει αυτό το χρέος.
Γεννιέσαι από τη γη που περπατάς και η γη είναι ο κύριος πιστωτής σου, που σου θυμίζει πάντα τι πρέπει να δώσεις πίσω. Σε τραβάει συνεχώς προς το μέρος του. Στο τέλος, η γη θα σε καταπιεί ολόκληρο, χωρίς να έχει μείνει τίποτα από σένα».
Ο ιερέας πέταξε τη σκόνη από την παλάμη του στον αέρα και αφού κατακάθισε στο έδαφος, πρόσθεσε: «Όσο ψηλά κι αν ανέβεις, όσο πετάς πάνω από τον κόσμο, θα πρέπει να πέσεις στο έδαφος μια φορά. Και για όλους.Έτσι είναι γραμμένο .Το να κυριαρχήσεις στον φόβο σου για αυτήν την πτώση είναι πολύ εύκολο: σταμάτα να σκέφτεσαι ότι είσαι ο κύριος του σώματός σου.
Συνηθίστε τη σκέψη ότι είστε απλώς ενοικιαστής. Και επειδή δεν ξέρετε πόσο καιρό θα νοικιάσετε, προετοιμαστείτε για την αιωνιότητα από σήμερα, θυμηθείτε ότι αυτή η ζωή μπορεί να τελειώσει ανά πάσα στιγμή.
Είμαστε όλοι χρεωμένοι, αλλά τα χρέη μας τα πλήρωσε ο Χριστός, ο Υιός του Θεού! Πιστέψτε και ακολουθήστε Τον πλήρως!
Τι νόημα έχει λοιπόν να φοβάσαι;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου