Υπάρχουν πολλά παραδείγματα από τα οποία είναι σαφές ότι οι νεκροί περιμένουν προσευχές για τον εαυτό τους, εμφανίζονται σε ένα όνειρο ή στην πραγματικότητα, ζητώντας τους, δείχνοντας αυτό σε διάφορα σημάδια ή εικόνες.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ντβοέσλοφ λοιπόν λέει ότι κάποιος πρεσβύτερος είχε ένα έθιμο πλύσιμο στο λουτρό. Μια μέρα, αφού έφτασε εκεί, είδε έναν άγνωστο άντρα που άρχισε να τον βοηθά να γδυθεί. Ο άγνωστος έβγαλε τις μπότες του πρεσβύτερου και πήρε τα ρούχα του για φύλαξη. Όταν ο ιερέας βγήκε από το λουτρό, του έδωσε ένα σεντόνι για να σκουπίσει τον ιδρώτα, τον βοήθησε να ντυθεί και όλα αυτά τα έκανε με μεγάλο σεβασμό.
Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές, δηλαδή, αυτός ο πρεσβύτερος ήρθε στο λουτρό, συνάντησε έναν άγνωστο που τον υπηρέτησε σιωπηλά. Θέλοντας να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για την επιμέλειά του, ο πρεσβύτερος πήρε μια μέρα μαζί του δύο πρόσφορα για να τα δώσει σε έναν ξένο και, ως συνήθως, τον συνάντησε. Όταν βγήκε από το λουτρό, ζήτησε να δεχτεί το πρόσφορο ως ένδειξη αγάπης για αυτόν.
Ο ξένος κλαίγοντας του είπε: «Γιατί μου τα δίνεις πατέρα; Αυτό είναι άγιο ψωμί, δεν μπορώ να το φάω! Βλέπετε μπροστά σας τον πρώην ιδιοκτήτη αυτού του τόπου, αλλά για τις αμαρτίες μου είμαι καταδικασμένος να υπηρετήσω εδώ μετά θάνατον. Αν θέλεις να με ανταμείψεις, πρόσφερε αυτό το ψωμί για τις αμαρτίες μου ως θυσία στον Παντοδύναμο Θεό. Και όταν έρχεστε εδώ να πλυθείτε και δεν με βρείτε, να ξέρετε ότι η προσευχή σας εισακούστηκε από τον Θεό». Αφού το είπε αυτό, ο άγνωστος έγινε αμέσως αόρατος.
Τότε ο γέροντας κατάλαβε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν πνεύμα. Ο πρεσβύτερος πέρασε μια ολόκληρη εβδομάδα με δάκρυα και προσευχές για άφεση των αμαρτιών του, προσφέροντας καθημερινά την Αναίμακτη Θυσία. Όταν μια εβδομάδα αργότερα ήρθε ξανά στο λουτρό, δεν βρήκε τον ξένο εδώ και μετά δεν τον συνάντησε ποτέ.
βιβλίο "Radiant Guests. Stories of Priests"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου