Όσιος Σεραφείμ
της Μονής Γλίνσκαγια (Ρομαντσόβ)
Πρέπει να
υπομένουμε τα πάντα με παιδική καταδεκτικότητα, τόσο τα ευχάριστα όσο και τα
δυσάρεστα, και για όλα πρέπει να δοξάζουμε τον καλό Θεό. Αν έρθει κάποια θλίψη
ή αρρώστια, να λέμε: «Δόξα Σοι, Κύριε». Αν οι λύπες και οι αρρώστιες έχουν
πολλαπλασιαστεί, ας πούμε ξανά: «Δόξα Σοι, Κύριε». Έχουν αυξηθεί οι θλίψεις και
οι αρρώστιες και οδηγούν στον τάφο; Να λέμε και πάλι: «Δόξα Σοι, Κύριε». Διότι
μετά θάνατον θα ζούμε και θα χαιρόμαστε για πάντα «ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων»
(Ψαλ.109:3). Και γι' αυτό, ό, τι κι αν μας συμβεί, να ευχαριστούμε για όλα τον
Θεό και να λέμε: «Δόξα Σοι, Κύριε». Με τις αρρώστιες και τις θλίψεις ο Κύριος
ιατρεύει τις αμαρτωλές πληγές της ψυχής μας.
***
Να υπομένεις
όλες τις δυσκολίες με ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο. Ο Κύριος ποτέ δε δίνει στον
άνθρωπο σταυρό που δεν μπορεί να σηκώσει. Με τη χάρη Του μας ενδυναμώνει ώστε
να ξεπερνάμε τις δυσκολίες. Όμως, με το γογγυσμό και την απόγνωση,
απομακρύνουμε τη θεία βοήθεια από κοντά μας, και όντας ανίκανοι να σηκώσουμε το
βάρος των αμαρτιών μας, απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου