Παραβολή για την Ευτυχία.
Στο χωριό ζούσε ένας γέρος. Ήταν ένας από τους πιο άτυχους ανθρώπους στον κόσμο. Τον είχε βαρεθεί όλο το χωριό: ήταν πάντα μελαγχολικός, πάντα παραπονεμένος, πάντα κακοδιάθετος. Και Όσο περισσότερο ζούσε, τόσο πιο χολικός γινόταν, τόσο πιο δηλητηριώδη ήταν τα λόγια του.
Οι άνθρωποι τον απέφευγαν: η δυστυχία του έγινε μεταδοτική. Ήταν κατά κάποιο τρόπο προσβλητικό να είναι δυστυχισμένος γύρω του. Δημιουργούσε ένα αίσθημα δυστυχίας και στους άλλους.
Όμως μια μέρα, όταν έκλεισε τα ογδόντα, συνέβη το απίστευτο. Αμέσως η φήμη διαδόθηκε σε όλους: «Ο γέρος είναι χαρούμενος σήμερα, δεν παραπονιέται, χαμογελάει, ακόμη και το πρόσωπό του έχει αλλάξει». Μαζεύτηκε όλο το χωριό.
Ο γέρος ρωτήθηκε:
«Τι έπαθες;» Τι συμβαίνει;
«Τίποτα», απάντησε ο γέρος. «Για ογδόντα χρόνια προσπάθησα να γίνω ευτυχισμένος και δεν βγήκε τίποτα από αυτό». Και τώρα ήθελα να κάνω άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους και ένιωθα την ευτυχία κι εγώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου