«Διαλέγοντας λέξεις και γράφοντάς τις σε
ἕνα κόσμο πού ἴσως αύριο δέν ὑπάρχει, ἕνας ποιητής κάνει τό ἴδιο τό ὁποῖο κάνουν οἱ ἀνεμῶνες, οἱ πασχαλιές καί τά ἄλλα λουλούδια πού φυτρώνουν στά
λιβάδια και στις πλαγιές τῶν βουνῶν. Ἴσως αὔριο το λιβάδι νά τό καταστρέψουν οἱ βομβαρδισμοί ή νά τό ξεράνουν τά ἀέρια. Μπορεῖ οἱ στρατιῶτες να
σκάψουν χαρακώματα καί νά τοποθετήσουν χοντρά συρματοπλέγματα γύρω του. Τα λουλούδια δέν θά ἐπιτρέψουν τέτοιες ἐνέργειες ἔστω κι ἂν τά περισσότερα λιβάδια μας διατρέχουν πολύ σοβαρά αὐτό
τόν κίνδυνο· ἐνέργειες πού ἀποβλέπουν νά τά καταστρέψουν. Με μεγάλη ἐπιμέλεια ξεπετοῦν τά φυλλαράκια τους καί διαμορφώνουν τούς κάλυκές τους μέ
ἕνα τρόπο γνωστό μόνο σ' αὐτά, μέ τέσσερα ή πέντε ἁπαλά κι ἄλλοτε κοφτερά πέταλα καί μέ τόση μεθοδικότητα καί φροντίδα ὅσο ποτέ ἄλλοτε»
Ἡ ἐπιμονή τῆς ἁγιότητος.
Βιβλιογραφία.Αρχιμανδριτης Ιωάννης Κωστώφ.
ΒΑΛΣΑΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΉΣ ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΎ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου