Ο ΠΑΤΗΡ ΜΙΧΑΗΛ ΕΡΚΩΦ ΕΙΧΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

Χάρισμα διακρίσεως και θεραπείας

Ο Μιχαήλ Έρκώφ γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1911 στο Μίκοθο της επαρχίας του Καζάν. Ό πατέρας του ήταν φανατικός μπολσεβίκος και άθεος και απαγόρευε στο παιδί του να πηγαίνει στην εκκλησία. 

Πολλές φορές τον έδερνε και εξ αίτιας της κακομεταχειρίσεως αυτής, ό μικρός τυφλώθηκε. Ξαναβρήκε το φως του, όταν αργότερα εκλήθη να διακονήσει την Εκκλησία. Όταν ήταν δώδεκα ετών και καθώς μια μέρα παρακολουθούσε τη θεία Λειτουργία, σέ μια εκκλησία του Τσιστοπόλ, ό ευσεβής επίτροπος του ναού, βλέποντας τον είπε: «Αυτό το παιδί θα πάρει επάνω του τις  αμαρτίες όλου του λαού»!

Αργότερα ό Μιχαήλ έγινε μοναχός και κατόπιν ιερομόναχος. Ήταν πολύ αγαπητός και είχε μεγάλη δημοτικότητα ανάμεσα στους πιστούς της «Εκκλησίας των κατακομβών» στην οποία άνηκε. Κατά την περίοδο των διωγμών κατά της Εκκλησίας, περιόδευε όλη τη χώρα και λειτουργούσε στα κρυφά. Συνελήφθη για πρώτη φορά το 1931. Καταδικάστηκε σέ 8 χρόνια φυλάκιση. Για δεύτερη φορά συνελήφθη το 1943 και καταδικάστηκε σέ θάνατο.

 Πέρασε 80 μέρες στο κελί του μελλοθανάτου, με πολύ λίγη τροφή. Το 1944 ή ποινή του θανάτου μετετράπη σέ φυλάκιση 15 ετών. Ό π. Μιχαήλ πέρασε από όλες σχεδόν τις φυλακές και τα στρατόπεδα της Σοβιετικής Ενώσεως: Καζάν, Βορκούτα, Ολγκα, Σιβηρία, Μαγκατάν, Κολίνα κ.ά. Το 1958 τον έβγαλαν από το στρατόπεδο του Καζάν για να τον δικάσουν μαζί με άλλους πιστούς πού είχαν συλλάβει εκείνο τον καιρό. Καταδικάστηκε σέ 25 χρόνια φυλάκιση...

Τελευταία, ό π. Μιχαήλ βρισκόταν σ' ένα στρατόπεδο της Μορδαβίας, κοντά στην Πότμα. Είχε ήδη περάσει 15 χρόνια κρατούμενος. Του είχαν ξεριζώσει βίαια τα μαλλιά, και τράβηξαν τα γένια του τρίχα-τρίχα. Όμως για τα μαρτύρια του αυτά και την άγια ζωή του, δέχθηκε από τον Κύριο τα υπερφυσικά χαρίσματα της διακρίσεως και της θεραπείας. Θεράπευσε πολλούς δαιμονιζόμενους, παραλύτους, τυφλούς και άρρωστους, και δίδασκε σ' όλους να ζουν βίο χριστιανικό. Μέσα στα στρατόπεδα θεράπευσε το παράλυτο χέρι του Ιβάν Κοκάρεφ, θεράπευσε τα πόδια του Βασίλι Καλίνιν, πού ήταν παράλυτος και ακίνητος επί τρία χρόνια. Τον πλησίασε, του κράτησε το χέρι και του είπε: «Έγειρε και περιπατεί»! Θεράπευσε τον καρκίνο του προσώπου του Γκριγκόρι Ρουσσάκωφ και αποκατέστησε την παραμορφωμένη όψη του στο φυσιολογικό.

Όταν τα πνευματικά του τέκνα ζήτησαν πληροφορίες από τη διοίκηση του Στρατοπέδου για την κατάσταση του π. Μιχαήλ, πήραν την απάντηση ότι «πέθανε». Όμως εκείνα πληροφορήθηκαν ότι είχε μεταφερθεί και έγκλεισθή σέ ψυχιατρικό άσυλο. Είναι φανερό ότι οι Αρχές ήθελαν να τον απομονώσουν από το λαό, λόγω της μεγάλης δημοτικότητας του. Ό ίδιος είχε προειδοποιήσει τα πνευματικά του παιδιά να μη πιστέψουν τις Αρχές, αν τούς πουν ότι «πέθανε». Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες τον είχαν κλείσει στο πιο τρομερό ψυχιατρικό άσυλο της χώρας, το άσυλο του Καζάν. Αυτό τουλάχιστον είπε, όταν ρωτήθηκε από συγγενείς του π. Μιχαήλ, ό εισαγγελέας της πόλεως αυτής...

BERNADETTE MORAND. COMBATS POUR LA FOI EN URSS P.72