Πρόλογος υπό έκδοση βιβλίου για τη Γερόντισσα Γαλακτία

 

Δημοσιεύουμε τόν πρόλογο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀντωνίου Φραγκάκη σέ ἕνα νέο βιβλίο πού πρόκειται νά ἐκδοθεῖ.  Θά διαλαμβάνει τίς ἰδιόχειρες ἐπιστολές τῆς Γερόντισσας Γαλακτίας σέ ἕνα ἐν ἐνεργεία Μητροπολίτη καί τίς δικές του ἀπαντήσεις.

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΦΡΑΓΚΑΚΗ

 

Γιά τήν Γερόντισσα Γαλακτία ὑπάρχει ἤδη εὐρεῖα καί στοιχειοθετημένη δημοσιογραφία στό διετές περίπου διάστημα πού διέρρευσε, μέχρι σήμερα, ἀπό τήν ὁσιακή της τελείωση. Ὑπογράφουν ὑπεύθυνα ἄνθρωποι πού εὐεργετήθηκαν ποικιλοτρόπως ἀπ’ αὐτήν καί ἀπομένει ἐπιπλέον πολύ ἀνέκδοτο ὑλικό πού διαφυλάσσεται ἄχρι καιροῦ. Προσωπικά μίλησα ἐμπεριστατωμένα στόν ἐπικήδειο λόγο μου. Ἔχω πολλά ἀκόμη νά καταθέσω ἀλλά τό ἀναγνωστικό κοινό «οὐ δύναται βαστάσαι ἄρτι». Πρόθεσή μου εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ καί ἡ οἰκοδομή τῶν πιστῶν. Ἡ ἐμφάνεια τοῦ γνησίου πλούτου τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ἡ δική μου ἔντεχνη ἐπιφάνεια. Δεσμεύθηκα νά περάσει καιρός γιά νά ἀναφερθῶ καί πάλι ἐπισήμως στήν ἔκπαγλη ἀπό θεϊκό κάλλος μορφή της καί στήν ἐνχριστωμένη βιοτή καί πολιτεία της. Καί τοῦτο, γιά νά ἀποσοβηθεῖ ἡ παρανόηση ὅτι προβάλλω μέσῳ αὐτῆς τήν δική μου οὐτιδανότητα καί ὅτι ἀποβλέπω σέ ἰδιοτελῆ συμφέροντα καί φροῦδες προσδοκίες…

 

Βέβαια, ὅπως κατά βάση παρατηρεῖται σέ ὅλους τούς συγχρόνους Ἁγίους, οἱ κακοπροαίρετοι ἐξακολουθοῦν καί θά συνεχίσουν ἰσοβίως νά βυσσοδομοῦν ἀκάθεκτοι ἐναντίον της. Μᾶλλον, ἡ μηδαμινότητα ἡ δική μου εἶναι ὁ κύριος στόχος… Τό «ἀρτύω αὐτῷ χύτραν» πού ἔλεγαν οἱ διῶκτες συνιερουργοί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἔχει, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, διαχρονική ἐπικαιρότητα και μονιμοποιημένη ἰσχύ στήν ἀδαμιαία πλευρά τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς… Ἐκείνη, ἡ μακαρία, ἵνα μή εἴπω μακαριωτάτη, ὅσο ζοῦσε μοῦ ἔλεγε ἐνώπιον πολλῶν: «Ἐσένα παιδί μου θέλουν νά χτυπήσουν καί γι’ αὐτό ἀσχολοῦνται μέ ἐμένα». Ἑπομένως «καιρός τοῦ σιγᾶν καί καιρός τοῦ λαλεῖν…».

 

s

 

Δέν ἐμποδίζω, ὅμως, καί κανέναν νά γράψει, ἄν ἡ μαρτυρία του ἔχει πνευματική βαρύτητα καί  ὀφθαλμοφανῆ γνησιότητα.

 

Οὔτε παροτρύνω, οὔτε ἀποθαρρύνω. Προσωπικά, ἔχω ἀποποιηθεῖ σέ αὐστηρότατο τόνο καί τή στοιχειώδη ἐπικοινωνία μέ ὅσους μέ ἀναζητοῦν, λόγῳ τῆς γονικῆς σχέσης πού εἶχε ἀναπτύξει μαζί μου. Ἦταν ἡ μητέρα μου καί ἤμουν τό παιδί της. Αὐτό, ὅμως, δέν σημαίνει τίποτα ἀπὸ πλευρᾶς ἀξιολογικῆς. Οὔτε ἐπισυνέβη ἐπαγωγική ἀντανάκλαση τῆς ἁγιότητάς της ἐπάνω μου, οὔτε καί μοῦ κληροδοτήθηκε κάποιο χάρισμα πνευματικό… Ἁπλῶς ἀπήλαυσα μητρική στοργή, χριστοειδή ἀγάπη, ἐμβιωμένη θεοσέβεια, προσωποποιημένη θεολογία, πρότυπο σφαιρικῆς ἀρετῆς, ἀέναη πηγή εὐλογίας, ἀκένωτη πηγή ἐλεήμονος καρδίας, ἐκφαντορικό δεῖγμα γνησιότροπης ἐκκλησιολογίας… Ὅλα αὐτά ὅμως εἶναι γιά  χρήση τοῦ προσωπικοῦ μου καταρτισμοῦ καί ὄχι γιά θεμελίωση ἑνός πολύκροτου ἐγωκεντρισμοῦ. Ἄλλωστε ἡ προσωπική μου πορεία καί στάση ζωῆς, θά ἐπιμαρτυρήσει ἐν καιρῷ, ἄν ὑπῆρξα γνήσιος μαθητής της ἤ κακέκτυπη ἀπομίμηση τῆς ἐκπάγλου μορφῆς της …Ἡ ἔντεχνη  διαφημιστική ἐτικέτα ὅτι «ἑώρακα ἐκ τοῦ σύνεγγυς» τά θαυμάσιά της, ἄνευ μετοχῆς στό παγιωμένο σταυρικό ἦθος τῆς ἐμπνευσμένης ἀσκητικῆς της πορείας καί στήν ἰσόβια ἔνδυση τῶν «ὀθονίων» καί τοῦ «σουδαρίου» τῆς παροιμιώδους ταπεινώσεώς της, οὐδόλως μέ καθιστά συν-αναστημένο μετ΄ αὐτῆς, ἀλλά ἀπεναντίας  μέ ἀπομειώνει καί μέ χωματοποιεῖ ὡς κωμική  καρικατούρα καί καπηλευτή ξένης  ἐνθέου βιοτῆς. Ἄλλωστε, δέν ἀφήνει περιθώρια γιά μεγαλαυχίες καί χρηστικές ἰδιοποιήσεις ἁγίων προσώπων, ὁ εὐαγγελικός λόγος : «ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας ἢ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ δαρήσεται πολλάς» (Λουκ. 12,47).  Εἶναι μεγίστη ἁμαρτία νά ἀφήνω νά γίνεται ἰδεατή ἀποτίμηση τῆς οὐδενίας μου, ἀπό ὅσους τυχόν μέ ἀναζητοῦν, λόγῳ τῆς σχέσεώς μου μέ τήν ὁσία ὄντως Γερόντισσα. Ἄν ἐνεργήσω ἔτσι, δέν τήν προβάλλω ἐπιτυχῶς. Ἀπεναντίας τήν προσβάλλω ἰταμῶς…

 

Οἱ «καλοθελητές» πού εἰρωνεύονται καί στοχοποιοῦν ὅσα ἐνυπογράφως δημοσιεύονται γι’ αὐτήν, (οἱ πλεῖστοι μοῦ εἶναι ἄγνωστοι) βρῆκαν μία κοινότοπη συνισταμένη ὅλων τῶν ληρημάτων τους, γύρω ἀπό τήν ὁποία περιστρέφεται ὅλη ἡ κακεντρεχής δόμηση τοῦ κατηγορητηρίου τους: «Τά γράφει ὁ π. Ἀντώνιος καί τά δίνει γιά ὑπογραφή σέ μικρόνοες ἀνθρώπους τούς ὁποίους ἐλέγχει! Θέλει σώνει καί καλά νά τήν κάνει Ἁγία, γιά δικά του συμφέροντα…».

 

Δέν θέλω κἄν νά σχολιάσω τήν σαθρότατη αὐτή ἐπιχειρηματολογική κατάστρωση, ἄν καί ἔχω συντάξει μία ἐπαρκῆ, νομίζω, καί μακροσκελῆ θεολογική ἀπάντηση… Μένει ὅμως ἀδημοσίευτη ἐπειδή πρόσωπα κύρους τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱεραρχίας μοῦ συνέστησαν νά τήν κρατήσω πρός τό παρόν στό ἀρχεῖο μου καί νά σιγήσω ἄχρι καιροῦ…

 

Ἐνδεικτικά ὅλων ὅσων γράφω, εἶναι δύο βαρυσήμαντες μαρτυρίες τίς ὁποῖες παραθέτω ἐγγράφως:

 

-Ἡ πρώτη προέρχεται ἀπό τόν ὁμόψυχο ἀδελφό μου μοναχό Ἰωάννη,  πνευματικό ἀνάστημα τῶν Ὁσίων Πορφυρίου καί Εὐμενίου τοῦ νέου. Δέν δίνω περισσότερες πληροφορίες γι’ αὐτόν, γιά νά μήν συντείνω, ἔτι περεταίρω, στήν ἤδη πολυκοπιώδη ἐνασχόλησή του μέ ὅσους τόν ἀναζητοῦν… (Ἀναφέρω ὅσα κατέγραψε ὁ Κωστῆς Χασουράκης ἀπό τήν Ἁγία Βαρβάρα Μονοφατσίου, πρό ὁλίγων ἡμερῶν πού τόν ἐπισκέφθηκε): «…Ἡ Γερόντισσα Γαλακτία εἶναι βόμβα μεγατόνων! Συνετάραξε ὄχι μόνο τήν Ἑλλάδα ἀλλά ὁλόκληρη τήν ὑφήλιο! Σᾶς μιλῶ ἀπό ἐμπειρία… Συνεχῶς τρέχει ἀστραπιαία σέ ὅσους τήν ἐπικαλοῦνται… Καί εἶναι διαρκῶς κοντά καί σέ σᾶς πού σᾶς ἀγάπησε πολύ ὅταν ζοῦσε τήν ἐν σαρκί ζωή γιατί ἤσασταν τά ἐγγονάκια της… Νά βλέπατε πῶς σᾶς σταυρώνει καί πῶς σᾶς φροντίζει… Εἶναι ἀκριβῶς στά ἴδια χαρίσματα καί στά ἴδια μέτρα τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου! Οὔτε περισσότερο οὔτε λιγότερο… Ἄν δέν γνώριζα ἐμπειρικῶς ὅσα ἀναφέρω, δέν θά τολμοῦσα νά τήν ἀποκαλῶ «Γεροπορφύραινα!» Μοῦ τηλεφωνοῦν καθημερινά ἀπό ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς καί ζητοῦν καθοδήγηση καί προσευχή. Ἡ ἀθλιότητά μου δέν ἔχει δυνατή προσευχή, οὔτε λόγο οἰκοδομῆς, ἀλλά πονῶ τούς ἀνθρώπους. Ἔχουν ὀξύτατα προβλήματα…Δέν ξέρω ποῦ μέ βρῆκαν, ἀλλά φαίνεται ὅτι ὅπου ἐντοπίσουν μοναχικό σχῆμα, θεωροῦν πώς ὁπωσδήποτε εἶναι πνευματικός ἀσύρματος συνδεδεμένος μονίμως μέ τόν οὐρανό, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἀσκητική ἐπίδοση καί τήν πνευματική κατάσταση ἐκείνου πού τό φέρει… Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἀγαπῶ καί δέν ἀποκαρδιώνω τούς ἀνθρώπους, παρά τό ὅτι τούς ξεγέλασα καί μέ ἀπειλεῖ ὁ βύθιος δράκων… Ἐπέλεξα, ὅμως, γιά νά τούς εὐεργετήσω πραγματικά, νά τούς παραπέμπω στήν ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία. Δέν περνάει πολύς καιρός καί μοῦ τηλεφωνοῦν ἐνθουσιασμένοι… Ἀπό Ἀμερική, Καναδᾶ, Αὐστραλία, Γερμανία καί ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες, Κύπρο καί ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα. Ἀπό ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς… Μου διηγοῦνται θαυμαστές ἰάσεις δυσκόλων ἀσθενειῶν, ἐπίλυση προβλημάτων, ἐμφανίσεις ζωντανές σέ ἀπελπισμένους ἀνθρώπους καί ἄλλα συγκλονιστικά σημεῖα τῆς παρρησιασμένης παρέμβασής της… Δέν ἔχει σημασία ἄν κάποιοι τήν χτυποῦν…Ἔτσι γινόταν πάντα στούς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ…

 

 Ὅμως , τά καρφιά κλωτσᾶνε…Τόν ἑαυτό τους βλάπτουν γιατί κοντράρουν στό Πνεῦμα τό Ἅγιο… Ὅσο ἐκεῖνοι θά συκοφαντοῦν, τόσο ἐκείνη θά μεγαλύνεται σέ ἀφάνταστο βαθμό! Εἶναι πνευματικός νόμος αὐτό! Ὁ Θεός δέν θέλει κυρίως τό ἄδικο! Καί νά ξέρετε κάτι: Ὅ,τι σᾶς λέω γιά τήν «Γερό-Πορφύραινα» τῆς Κρήτης, τό λέγω ἐξ ἰδίας πείρας…»….

 

Τώρα νά παραθέσω καί τήν ἄλλη μαρτυρία. Μοῦ τηλεφωνοῦσε ἕνας ἄγνωστος ἀριθμός. Δέν ἀνταποκρίθηκα. Ἔλαβα ἔπειτα ἕνα μήνυμα Ἱερέως ἐκτός Κρήτης. Τό παραθέτω ἀνωνύμως, μέ τήν ἄδειά του, πρός ἐπίρρωση τῶν ἤδη ἀναφερθέντων:

 

«Πάτερ Ἀντώνιε εὐλογεῖτε.

Μήν παραξενευθεῖτε γιά τήν πρωινή μου ἐνόχληση. Ὀνομάζομαι π. …. τῆς Μητροπόλεως … Θέλω νά βάλω νοερά μετάνοια καί νά σᾶς ζητήσω συγχώρηση. Μίλησα μέ τόν πάτερ τάδε (πρώην ἀξιωματοῦχο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης)» καί ἀνάμεσα στά ἄλλα, ἔφερα συζήτηση καί γιά τήν Γερόντισσα Γαλακτία πού θαυματουργεῖ καί ἐδῶ στήν περιοχή μας. Ἐκεῖνος ἄρχισε νά καγχάζει. Ἐνῶ παλαιότερα τήν ὀνόμαζε «Ἁγία Ματρώνα τῆς Κρήτης», τώρα ἔλεγε ὅτι εἶναι ἀπάτη δική σας ἡ φήμη της, ὅτι γνωρίζει πρόσωπα καί πράγματα καί ἀπό ὅσα ἀκοῦμε νά πιστεύουμε τό 1/4, ὅτι τά παραφουσκώνετε ἐσεῖς γιά νά ἀποκτήσετε πανορθόδοξη δόξα, ἐκμεταλλευόμενος τό ὄνομα τῆς Γερόντισσας κ.λπ. Ἐγώ ἐπηρεάστηκα εἰς βάρος σας καί τά μετέφερα μέ ἀγανάκτηση σέ ἄλλους… Ὅμως, τό ἴδιο βράδυ, ξημερώματα, ἔπαθε κάτι σάν δαιμονική κρίση ἕνα παιδί μου. Ξύπνησε μέ παραμορφωμένο στόμα καί ἄγρια μάτια. Οὔρλιαζε καί σπάραζε. Πανικός στό σπίτι. Ἐπικαλέστηκα τήν Γερόντισσα καί αὐτομάτως ἠρέμησε. Κατάλαβα τό ἁμάρτημά μου. Ἤμουν ἀνήσυχος ὅλη τήν διάρκεια τῆς νύχτας. Κοιμήθηκα τά ξημερώματα. Μοῦ ἐμφανίστηκε σέ φῶς ἐκείνη, μορφή πού δέν περιγράφεται! Φώναξα: “Γερόντισσα, οὐράνια ἀγγελική μορφή!” Κι ἐκείνη ἀπάντησε μέ γλυκύτητα ἀπερίγραπτη: “Μπά! Ἐσύ τά λές αὐτά; Δέν μέ ἔντυσε ἔτσι ὁ π. Ἀντώνιος; Δέν εἶμαι ἀπατεώνισσα;” Ξύπνησα καί μυρόβλυζε ὁ τόπος! Ἁμάρτησα πολύ πάτερ. Βλασφήμησα τά ἔργα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ… Ζητῶ συγχώρηση γονατιστός. Παρακαλέστε κι ἐκείνη νά με συγχωρήσει.

 

Τήν εὐχή σας.

 

ΥΓ. Διαφήμιζε βιβλίο του, ὑπό ἔκδοση, ὁ φανατικός σας κατήγορος  ,γιά τήν σχέση του μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο και ἄλλους ἁγίους γέροντες. Ἔλεγε ὅτι θά εἶναι τόσο δυνατό, σάν βόμβα! Ἀπό αὐτά καί μόνο ἔπρεπε νά ἀντιληφθῶ τήν ἰδιοτέλεια τῶν λεγομένων του ὁ ἠλίθιος ἀλλά παρασύρθηκα καί ἔγινα βλάσφημος. Τά δικά του, πού τά βεβαιώνει μόνο ὁ ἴδιος εἶναι ἐγγυημένα τάχατες… Καί ὅσα ὑπογράφουν Μητροπολίτες, κληρικοί καί τόσοι ἄλλοι ἁπλοί ἄνθρωποι γιά τήν Γερόντισσα Γαλακτία ἀποτελοῦν ὑπαγόρευση δική σας! Τόσο μυαλό ἔχω, ὥστε μέ ἐπηρέασε! Συγχωρέστε με! Ἥμαρτον…»

 

Αὐτή ἡ ἠλεκτρονικῶς καταγεγραμμένη κατάθεση λέει πολλά… Τελικά, ἐπιστάμενος καλῶς τόν τρόπο διαχείρισης τῆς ἀξιομνημόνευτης αὐτῆς προσωπικότητας καί οὐδόλως λαμβάνοντας ὑπόψη τήν συκοφαντική καταφορά, ἀποφάσισα νά κάνω κάτι ἄλλο: Ἐπειδή κουράστηκε τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τίς στεῖρες ἠθικολογίες καί τις παραπλανητικές ἀγαπολογίες, χρειάζεται «καθάριο ψωμί» γιά νά τραφεῖ πνευματικά. Ἄλλοι θέλουν στιλπνή τήν ἐπιφάνεια ἀνεξάρτητα ἀπό τό καρδιακό βάθος καί ἄλλοι στοχεύουν στήν βορβορώδη ἐλευθεριότητα ἐξωραΐζοντας κάθε σαρκικό πάθος… Τώρα χρειαζόμαστε τόν λόγο τῶν θεουμένων γιά  νά βροῦμε τόν δρόμο μας. Ἔχει ἀποπροσανατολιστεῖ ὁ λαός μας ἀπό τούς ἴδιους τούς ἐκκλησιαστικούς του ταγούς…

 

Ἀποδέχθηκα, λοιπόν, ἀσμένως  τήν πρόταση τῆς πρωτεξαδέλφης μου Εὔας Τορνεσάκη, Ἱστορικοῦ-Ἀρχαιολόγου, ἡ ὁποία ὑπῆρξε ἀπό τά πλησιέστερα πρόσωπα τῆς Γερόντισσας Γαλακτίας καί στήν ὁποία ἐμπιστεύθηκα μέγα μέρος τοῦ ἀρχείου της γιά ἐπεξεργασία καί θεματική ταξινόμηση, νά δημοσιεύσουμε τήν ἐκπληκτική ἀλληλογραφία της μέ τόν Σεβασμιώτατο… Ὁ ἐν λόγῳ πολιός καί διαπρεπής Ἱεράρχης κρατάει σήμερα τά σκῆπτρα τῆς αὐθεντικῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας.  Ἡ Γερόντισσα τόν ὑπεραγαποῦσε καί εἶχε ἀμεσότατη τηλεφωνική καί γραπτή ἐπικοινωνία μαζί του. Συναντήθηκαν κάποιες φορές καί τήν πρώτη ἐξ αὐτῶν, βιντεοσκοπήθηκε στά ὅρια τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης, ἡ μεταξύ τους συνομιλία… Τώρα, βρέθηκε ἡ ἀλληλογραφία τους στά πολλά χαρτιά τῆς Γερόντισσας καί εἶναι κρίμα νά μήν δεῖ τό φῶς τῆς δημοσιότητας.

 

Ὅλες οἱ ἐπιστολές της εἶναι ἱδιόχειρες. Τίς ἔγραψε ἔγκλειστη και μόνη της, συνήθως πρωινές ὧρες, στό κεντρικό δωμάτιο τοῦ οἰκήματός της. Σ’ ἐμένα ὑπαγόρευσε μόνο μία. Πονοῦσε τό χέρι της ἐκείνη τήν περίοδο. Διάβασε ὅμως τό περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς καί ἔγραψε ἡ ἴδια, πρός ἐπικύρωση τῆς γνησιότητάς της, τό ἀκροτελεύτιο τμῆμα της.

 

Οἱ ἐπιστολές εἶναι ἁπλές στήν διατύπωση καί ἰλιγγιώδους βάθους σέ θεολογικά νοήματα. Εἶναι χαριέστατες στην ἔκφραση καί πυκνές σέ ποικιλία ὑπερφυῶν νοημάτων. Νομίζω κάθε καλόπιστος ἀναγνώστης θά ἔχει πλουσιοπάροχη πνευματική ἀπολαβή καί θά ἐνταχθεῖ στήν χαρισματική ἀτμόσφαιρα στήν ὁποία ἐκινεῖτο ἡ Ὁσία Γερόντισσα.

 

Οἱ ἀπαντήσεις τοῦ Σεβασμιώτατου… εἶναι ὁμοιογενεῖς σέ δύναμη Πνεύματος, σέ πλοῦτο ἐμπειρίας, σέ πυκνότητα ἐκπληκτικῶν μηνυμάτων. Ἄλλωστε, καί Ἐκείνου ὁ λόγος εἶναι ἀπαύγασμα ασκητικότατου ἤθους καί πολυδιάστατης γνωσιολογικῆς κατάρτισης καί τυγχάνει παγκοσμίως γνωστός καί θεολογικά ἀνεπανάληπτος.

 

Εἶχα βολιδοσκοπήσει τόν Σεβασμιώτατο… ἄν ἐπροτίθετο νά κάνει κάτι τέτοιο ὁ ἴδιος, ἀλλά φάνηκε ἀπρόθυμος γιά λόγους προσωπικούς, πού δέν ἔχουν νά κάνουν μέ τήν ἐξιδιασμένη τιμή πού τρέφει στό πρόσωπο τῆς Γερόντισσας. Μέ τήν παροῦσα ἔκδοση, χωρίς τήν συγκατάθεσή του καί ζητῶ τήν ἐπιεικῆ στάση του στό τόλμημά μου αὐτό, προβαίνω ὁ ἐλάχιστος ἐγώ σέ αὐτήν τήν δημοσίευση μέ παρακίνηση τῆς ἐξαδέλφης μου κατόχου τοῦ ἐγγράφου ὑλικοῦ. Νομίζω θά διαγνώσει τά κίνητρά μου καί δέν θά τόν λυπήσει τό ὅλο ἐγχείρημα.

 

Οἱ ἰδιόχειρες ἐπιστολές τῆς Γερόντισσας, μοῦ ἀποστέλλονταν συνήθως σέ φωτοτυπία ἀπό τούς παραλῆπτες, ἔπειτα ἀπό παράκληση δική μου.

 

Συνοψίζοντας ἐν κατακλεῖδι τούς λόγους τῆς παρούσης ἔκδοσης, ἀναφέρουμε καί πάλι ὅτι δέν εἶναι ἄλλοι,  παρά ἡ προσφορά  στό ἀναγνωστικό κοινό ἀθανατοποιοῦ γεύσεως ἐμπειρικῆς θελογίας. Ἄλλωστε τό θεμελιακό ἀξίωμα τῆς ἁγιοπατερικῆς μαρτυρίας, πού σύμφωνα μέ τήν ἐμπειρογνώμονα διακήρυξη τοῦ «Ἁγιορείτικου Τόμου», ἑνός ἀπλανοῦς θεολογικοῦ σηματωροῦ καί ἀνεκτίμητου ὁμολογιακοῦ θησαυροῦ τοῦ 14ου μ.χ. αἰῶνος, συνίσταται στο «μαρτυροῦμεν… καί ὅσα ἡμεῖς ἐκ τῆς μικρᾶς ἡμῶν πείρας ἔγνωμεν», ἐπιβεβαιώνει ἀνέκαθεν τόν ἱερό ἡσυχασμό ὡς τήν μόνη σωτήρια μεθοδολογία, μέσα στόν ὁρμαθό τῶν ποικίλων «θεολογικῶν» ρευμάτων καί τῶν βερμπαλιστικῶν «χριστωνύμων» παραληρημάτων…

 

Μέσω τοῦ ἡσυχασμοῦ ἀποτοξινώνεται ἡ πνευματική ἀτμόσφαιρα ἀπό τά «καρκινογόνα» ἰχνοστοιχεῖα τῶν ἑκάστοτε στοχαστικῶν μολυσμάτων καί ἀπομένει ἀτόφιο τό ζείδωρο «ὀξυγόνο» τῆς Χάριτος…

 

Φυσικά, ἐπιτελεῖ καί κάτι εἰδικότερο στόν τόπο μας : Ἀποκαθαίρει τό γεώργιον τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τά σμήνη τῶν σατανόφερτων «ἀκρίδων» πού λυμαίνονται τόν πλούσιο ἀμητό τῆς κοπιώδους σπορᾶς τῶν Πατέρων  μας, ἀντιπαρατάσσοντας στήν δική τους φθοροποιό δράση «τάς τῶν ἁγίων θεοπνεύστους διδασκαλίας καί τό τῆς Ἐκκλησίας εὐσεβές φρόνημα».

 

Αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά «τρωκτικά» ἐκκολάπτονται, ὅπως ἤδη προαναφέραμε, στά δυτικογενῆ ἐπιχρίσματα τοῦ στείρου καθωσπρεπισμοῦ, καί στά βορβορώδη ἐκβράσματα τοῦ ἐμπαθοῦς ἀγαπισμοῦ…

 

Εὔχομαι ἡ ἔκδοση αὐτή νά ἐπιτύχει τόν σκοπό της, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν δυνατότητα μετοχῆς τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ στήν ἐμπειρική θεολογία, (λειτουργώντας ὡς ἀντίδοτο στήν  σχολαστική ἰδεοληψία τῶν εὐσεβιστῶν καί στήν περσοναλιστική παθογονία τῶν ἀμοραλιστῶν-μεταπατερικῶν) καί νά συμβάλλει ἀποτελεσματικά στήν θεοσύστατη τροφοδοσία τοῦ λιμώτοντος πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.

 

Εἴθε δέ, ἡ ὁσίαθλη  Γερόντισσα Γαλακτία, πού τυγχάνει ζωντανό καί ὑγιέστατο μέλος Αὐτῆς (ἤτοι τοῦ Κυριακοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας), νά ἔχει ἐσαεί περικεχωρημένους πάντας τους «ἀπεκδεχομένους τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. 1,7) εἰς τούς ἀκυμάντους κόλπους τῆς ἀδιαλείπτου προστασίας της. Ἀμήν!

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἀντώνιος Φραγκάκης

 

Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας

 

Ἔγραφα στό ζωομύριστο σπίτι τῆς Γερόντισσας τό ἀπόγευμα τῆς 5ης Δεκεμβρίου 2022, ὀλίγο  πρό τοῦ ἑορτίου Ἑσπερινοῦ πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, τοῦ θαυματουργοῦ.