Διὰ τῆς Μετανοίας
ἐπανακτῶμεν τὰ χαρίσματα.
Ἐνῶ ὅλα τὰ χαρίσματα ἠμπορεῖ νὰ τὰ ἔχω, ἠμπορῶ μὲ μία κλωτσιὰ νὰ τὰ φυγαδεύσω ὅλα. Δέν ἠμπορῶ;
Ἠμπορῶ. Ἐπίσης, ἠμπορῶ καὶ μὲ ἕνα νεῦμα νὰ τὰ φέρω ὅλα. Αὐτὴ τὴν δύναμιν τὴν ἔχει ὁ ἄνθρωπος. Ὅπως
ἠμπορῶ νὰ τὰ διώξω, ἠμπορῶ καὶ νὰ τὰ φέρω.
Αὐτὸ γίνεται διὰ τῆς μετανοίας. Επομένως, ἐπὶ τῆς γῆς αὐτὸ τὸ χάρισμα ἐδόθη ἐν χρόνῳ, διὰ νὰ βάλωμε τάξιν καὶ εἰς τὸν χρόνο.
Ἡ μετάνοια εἶναι τὸ μεγαλύτερον χάρισμα ποὺ μᾶς
ἐδόθη ἐπί τῆς γῆς. Καὶ μετάνοια δὲν εἶναι μόνο τὸ νὰ
μὴν ἁμαρτάνωμεν, εἶναι καί τὸ νὰ συντηρῶμεν τὴν κατάστασίν μας. Καὶ αὐτὸ μετάνοια εἶναι. Δὲν εἶναι μόνο
τὸ νὰ ἀνεβαίνω τὴν ἀνηφόρα ἢ τὴν κατηφόρα, εἶναι τὸ
νὰ βαδίζω καὶ τὸν ἴσιο δρόμο. Ὅπως λέγομε, μετάνοια
εἶναι, ὅταν εἶμαι ἄρρωστος, νὰ γίνω καλά. Αλλά μετά-
νοια εἶναι καὶ τὸ νὰ συντηρῶ τὴν ὑγείαν μου. Τό ἴδιο πρᾶγμα εἶναι. Διότι ἐὰν δὲν συντηρήσω τὴν ὑγείαν μου,
θὰ τὴν χάσω. Καί ἐὰν τὴν χάσω καὶ δὲν μεριμνήσω, θὰ
πεθάνω. Καὶ θὰ λογισθῇ αὐτοκτονία τὸ πρᾶγμα. Πρέπει λοιπὸν καὶ εἰς τὴν συντήρησιν τῆς ὑγείας νὰ δίδω
μάχη διὰ νὰ τὴν συντηρῶ, καὶ εἰς τὴν ἀσθένεια νὰ δώσω
μάχη, διὰ νὰ γίνω ὑγιής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου