Γράφει ἡ Ἀναστασία Μάλαμη- Παπακωνσταντίνου:
«Ὁ ἀείμνηστος Ἀλέξανδρος Τσιριντάνης ἀγαποῦσε τό φοιτητή. Προσπαθοῦσε νά τόν βοηθήση
στίς ἐξετάσεις, σάν νά ἦταν τό μικρό του ἀδέρφι, πού
ἀγωνιζόταν. Αὐτό ἔκανε ἐντύπωσι σέ ὅλους μας καί
εἴτε περνοῦσες εἴτε ὄχι, ἔφευγες ἱκανοποιημένος, διότι εἶχε κάνει τό πᾶν νά σέ βοηθήση.
"Θά μοῦ κάνετε τήν τιμή νά ξανάρθετε", ἔλεγε μέ
σεβασμό στόν ἀποτυχόντα, ἤ “δέν θά ἔχω τήν τιμή
νὰ σᾶς ξαναδῶ γιά ἐξετάσεις", στόν ἐπιτυχόντα.
Θυμᾶμαι μιά συμφοιτήτριά μου Κρητικιά, βγαίνοντας ἀπό τήν ἐξέτασι μοῦ τό ἔλεγε. Καί πρόσθετε μέ
περηφάνεια γιά τόν πατριώτη της.
"Κρητικός, παιδί μου! Εἶδες τί θά πῆ Κρητικός;".
Αργότερα μάθαινα τήν ἀληθινή αἰτία τῆς συμπεριφορᾶς. Δέν θυμᾶμαι πῶς ἀκριβῶς τό διετύπωσε:
“Αἰσθάνομαι γιά τό φοιτητή, ὅ,τι ὁ καθηγητής τῆς
Σχολῆς Εὐελπίδων, ὅταν ἔχη μαθητή τό Διάδοχο.
Εἶναι φοιτητής μου, ἀλλά καί ἀδελφός μου, “δι᾽ ὅν
Χριστός ἀπέθανε..."»
Βιβλιογραφία. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστωφ.
ΑΛΆΘΗΤΟΣ ΟΔΗΓΌΣ.(ΛΕΜΟ)ΝΑΤΟ.
ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΎ ΩΡΩΠΟΎ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου