Ήταν ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο.
Ο Κύριος με έκανε να είμαι με έναν
γέροντα για πάνω από πέντε χρόνια.
Με στήριξε σε δύσκολες στιγμές, με ενέπνευσε.
Δεν μπορώ να σου πω τα πάντα, αλλά θέλω να
γιορτάσω μια στιγμή.
Το 2008, άρχισα να μεταφράζω σιγά
σιγά τις κύριες Ορθόδοξες προσευχές από τα ελληνικά πρωτότυπα στα αρχαία
Αρμενικά.
Τα έργα με διαλείμματα συνεχίστηκαν
μέχρι το τέλος του 2013
Την τελευταία στιγμή, ένας κληρικός που ήταν
στην αρχή μαζί μου δήλωσε την
κατηγορηματική του διαφωνία με την αρμενική προσευχή.
Η κατάσταση ήταν κρίσιμη, ο πειρασμός
ήταν μεγάλος. . Πήγα επειγόντως στον πνευματικό. Ο πατήρ Τιμόθεος, ο οποίος
γνώριζε τον προβληματικό ιερομόναχος, και όλη η ιστορία της σχέσης του μαζί μου,
θύμωσε. Με στήριξε με κάθε τρόπο και με
έστειλε στην έκδοση βιβλίου. Όλα καθαρά σαν να ανέτειλε ο ήλιος μετά την
καταιγίδα.
Λοιπόν, την άνοιξη του 2014 δημοσιεύτηκε η
υπηρεσία προσευχής. Με τον φίλο μου Boris Boris Grigorian φέραμε 100 αντίγραφα
σπίτι, και την επόμενη μέρα πήγαμε στην Ιερά μονή Παρακλήτου. Όταν έδειξαν τα
λόγια προσευχής στον γέροντα τα μάτια του 80 χρόνου έλαμψαν από ευτυχία
σαν παιδί! Ποτέ μην ξεχνάς αυτή τη στιγμή!
Αργότερα, το 2019 αφιέρωσα στον πατέρα
Τιμόθεο και τα αδέρφια μου την μονογραφία του μεταπτυχιακού μου
Το δημοσίευμα άργησε 1,5 χρόνια, και
φοβόμουν πολύ ότι δεν θα προλάβω να ευχαριστήσω τον ηλικιωμένο. άλλα τελικά βίωσα αυτή τη χαρά: το βιβλίο ήταν ήδη έτοιμο
το φθινόπωρο του περασμένου έτους, και πήγα στο σπίτι. Ο πατήρ Τιμόθεος δεν
περίμενα να του αφιερωθεί η μονογραφία: ήταν πραγματικά ένα ταπεινό άτομο. Ήταν
πολύ ταπεινός . Αλλά ήταν το μικρότερο πράγμα που θα μπορούσα να ευχαριστήσω
τον πατέρα μου για όλα όσα μου έδωσε όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτή ήταν η τελευταία μας συνάντηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου