- Ο καθένας έχει τη δική του άποψη ως προς το με ποιο τρόπο να πορεύεται στη ζωή του, συμπεριλαμβανομένου και του να σέβεται τους αγίους. Αν ακολουθεί κανείς τον δρόμο του ωφελιμισμού, του εγωισμού, τότε βέβαια η μνήμη των νεομαρτύρων δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Όμως μπορεί να μιλήσει και η συνείδηση. Αυτή είναι αναζωογόνηση και δόξα τω Θεώ που έχουμε τη δυνατότητα να προσφύγουμε σ’ αυτήν με αυτόν τον έμμεσο τρόπο, μέσω της εμπειρίας των νεομαρτύρων, με το ν’ απευθυνόμαστε σε αυτούς.
Στους ανθρώπους πάντα χρειάζεται βεβαίως πραγματική βοήθεια. Όμως ποια βοήθεια; Γράφει στον Απόστολο: «καὶ οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς», - προσεύχονται σήμερα στους νεομάρτυρες; και παρακάτω στον Απόστολο: «ἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε» (Ιακ. 4:3). Όμως είναι ντροπή να ζητάμε από τους νεομάρτυρες κάτι που είναι «κακῶς».
Εγώ πάντα προσεύχομαι στους νεομάρτυρες. Και πολλοί συγγενείς μου άφησαν τα οστά τους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Κάρλαγκ. Καλό είναι να προσευχόμαστε στους νεομάρτυρες. Μια και ο κόσμος προσεύχεται στην οσία Ματρώνα της Μόσχας, να πάτε στη Μονή της Αγίας Σκέπης και να δείτε τι γίνεται εκεί. Και στους νεομάρτυρες πρέπει να προσευχόμαστε. Ίσως τότε και οι επιθυμίες μας να κατευθυνθούν στον Κύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου