«Θυμήθηκα την παλιά μου σκέψη, κάπου τυπωμένη με χαρά,
είπα τότε:« Όποιος από εμάς σκέφτεται περισσότερο την αιωνιότητα, πιο ανθεκτικά
πράγματα βγαίνουν από τα χέρια του ».
Και τώρα, πιθανώς πλησιάζοντας τα γηρατειά, αρχίζω να
σκέφτομαι ότι όχι από την αιωνιότητα, αλλά από αγάπη: ο καθένας από εμάς μπορεί
να ανέβει ψηλά με κάθε είδους μέσα, αλλά το να κρατιέσαι για μεγάλο χρονικό
διάστημα στο ύψος μπορεί να είναι μόνο δυνατό με ακτινοβολία αγάπης.
Τι είναι η αγάπη? Κανείς δεν το είπε σωστά. Αλλά μόνο ένα
πράγμα μπορεί να ειπωθεί σωστά για την αγάπη, ότι περιέχει την επιθυμία για
αθανασία και αιωνιότητα, και ταυτόχρονα, φυσικά, ως κάτι μικρό και αυτονόητο
και απαραίτητο, την ικανότητα ενός πλάσματος που τυλίγεται στην αγάπη»
ΜΜ. Πρίσβιν "Ξεχάστε με- "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου