Η ΑΓΚΑΛΙΆ.

Είναι πολύ σκληρό να θέλεις 

να έχει μπροστά σου 

ορθάνοιχτη την αγκαλιά του ο Θεός 

και να αγανακτείς 

όταν η ίδια αγκαλιά χωράει 

και εκείνον που δεν χωράει 

όχι απλά στην καρδιά σου 

μα μήτε και στην ζωή σου 

και εύχεσαι πολλές φορές(ενδόμυχα) 

ποτέ να μην είχαν διασταυρωθεί η ζωές σας…… 

Να που όμως η αγκαλιά του Θεού είναι μία…… 

Δεν υπάρχει άλλη για σένα… 

πιο ζεστή, πιο ευρύχωρη 

και άλλη για τον άλλον….. 

Εάν δεν είμαστε διατεθειμένοι 

να μοιραστούμε 

αυτήν την μία και μοναδική 

αγκαλιά του Θεού μας 

από τούτη την ζωή 

δεν θα χωράμε 

ούτε στην απεραντοσύνη του Παραδείσου… 

Για αυτό 

κάποτε πρέπει να πάψουμε 

να ξηλώνουμε 

την αγάπη του Χριστού μας

και να ράβουμε έναν Θεό 

στα μέτρα τα δικά μας.....

Να αφήσουμε κάτω 

το μαύρο μελάνι της υποκρισίας μας 

και να σταματήσουμε να θέλουμε

να διορθώνουμε τις ζωές των άλλων

πατώντας πάνω στο κόκκινο μελάνι 

της θυσιαστικής Του αγάπης.....

Μη ακούς τα πάθη 

που σου υπαγορεύουν 

να βάλεις ''τελεία''

στο βιβλίο ζωής του άλλου

εκεί που η ευσπλαχνία Του

έχει βάλλει ''κόμμα''.......

«μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· 

εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, 

ὁ Χριστός.»(κατ. Ματθ)

Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου