Ο Βασίλειος δίνει στους αγγέλους ένα πουγκί με πνευματικό χρυσάφι για να εξαγοράσουν από τους
δαίμονες τις αμαρτίες της Θεοδώρας
Και στο μεταξύ, ενώ έτσι έγιναν αυτά, συγκέντρωσα την προσοχή μου, και βλέπω να φθάνει ο Κύριός μου και μεγάλος θεράποντας του Θεού, ο Βασίλειος, και να λέει σε εκείνους τους ωραίους και χαριτωμένους νέους που αγωνίζονταν για μένα: «Κύριοί μου, αυτή η ψυχή σε μένα αφιερώθηκε και με διακόνησε για πολύ χρόνο και μου ανάπαυσε τα γεράματά μου. Παρακάλεσα λοιπόν στον Κύριο γι' αυτήν, και η Αγαθότητά Του μου τη δώρισε». Και έβγαλε από το ζωνάρι του ένα
πουγκί κόκκινο γεμάτο από χρυσάφι και το έδωσε στους δύο νεαρούς και τους λέει: «Δεχθείτε τα, και με αυτά να την εξαγοράσετε, όταν περάσετε από τα τελώνια του αέρα, γιατί εγώ με τη χάρη του Θεού είμαι πάμπλουτος στην ψυχή μου. Αυτά λοιπόν, τα έχω μαζέψει με τους προσωπικούς μου κόπους και ιδρώτες
και τα προσφέρω σε αυτή, έτσι ώστε με αυτά να πληρώσετε τα χρέη των πονηρών πνευμάτων που θα τη συναντήσουν στο μέλλον και να την ελευθερώσετε».
Και αφού είπε αυτά, έδωσε το δώρο και έφυγε. Εκείνοι λοιπόν οι μαύροι και ζοφεροί δαίμονες βλέποντας
αυτό που συνέβη, εκθαμβώθηκαν και για πολλή ώρα αποσβολώθηκαν. Μάλιστα, έμειναν άφωνοι και κατάπληκτοι, μια που οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν και
αφού θορυβήθηκαν, αποχώρησαν με κραυγές και θρήνους.
Ο Βασίλειος φέρνει στάμνες με λάδι θεϊκής χάρης και ζητάει από τους αγγέλους να περιλούσουν με αυτό τη Θεοδώρα
Αφού λοιπόν χάθηκαν και εξαφανίστηκαν αυτοί οι δαίμονες από τα μάτια μας, βλέπω πάλι να έρχεται ο κύριός μου, ο Βασίλειος, φέρνοντάς μας αμέτρητα κεραμικά γεμάτα με καθαρό λάδι. Οι νεαροί που μαζί με αυτόν τα πρόσφεραν ήταν σεμνοί και ωραιότατοι
Τους διατάσσει λοιπόν ο όσιος και ανοίγουν τα κεραμικά και έχυναν το λάδι, ή ας πούμε καλύτερα, το λάδι κάθε αγγείου στο κεφάλι μου και βρέθηκα να είμαι
ολόκληρη γεμάτη από λάδι και ελεημοσύνη και πνευματική ευωδία και καθαρίσθηκε τελείως το πρόσωπό
μου και παρατηρούσα τον εαυτό μου λαμπρό και ιδιαίτερα χαρούμενο και γεμάτο από θεία ευφροσύνη.
Είπε λοιπόν ο εκλεκτός του Κυρίου και κοινός πατέρας μας, ο Βασίλειος, στους όμορφους νέους που με
οδηγούσαν: «Κύριοι και σύντροφοί μου στη δούλεψη του Θεού, όταν ολοκληρώσετε τα καθήκοντά σας γι'
αυτήν την ψυχή, να την καταθέσετε στον τόπο της θείας ανάπαυσης, που ο Κύριος για μένα ετοίμασε και περιποιήθηκε». Και αφού είπε αυτά, χάθηκε απόωτους των
μπροστά μας. Αφού με σήκωσαν εκείνοι οι όμορφοι νεαροί και πήραν από τη γη τα άγια και φλογερά τους πόδια, πορεύονταν προς τα πάνω προς την ανατολική οδό, ανάλαφρα στον αέρα σαν σύννεφα ή πλοία στη θάλασσα κινούμενα από τους ανέμους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ. ΒΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΤΟΥ ΝΈΟΥ. Η ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΈΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣ. ΈΚΔΟΣΗΣ ΖΗΤΡΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου