Τα θαύματα από το Rădășeni. Μαρτυρίες για τη χάρη του πατέρα Petru Irimescu
Υπάρχουν μέρη που νιώθουμε πιο έντονα τη σύνδεση ανθρώπου και Θεού! Υπάρχουν ιερείς που μεταδίδουν τόση χάρη με την απλή παρουσία τους, και η ζωή και οι συμβουλές τους πιστοποιούν την αύρα αγιότητας που τους χάρισε ο Θεός τόσο άφθονα! Υπάρχουν άνθρωποι που σε γνωρίζουν πριν αρχίσεις να τους μιλάς, υπάρχουν άνθρωποι που όταν τους συναντάς αλλάζουν τη ζωή σου για πάντα!
Όποιος έχει πάει στο Rădășeni την Κυριακή ξέρει ακριβώς τι τον περιμένει! Η γραμμή που σχηματίζεται από την πόρτα του βωμού, μέχρι το πίσω μέρος στην είσοδο, είναι αυτή που δεν τελειώνει ποτέ μέχρι το τέλος της Θείας Λειτουργίας! Εκατοντάδες άνθρωποι αναζητούν ανακούφιση, λύση σε όλα τους τα προβλήματα, λόγο πνεύματος για να τους δώσει δύναμη να συνεχίσουν να προχωρούν!
Μια μέρα ρώτησα τον πατέρα Petru Irimescu πώς καταφέρνει να πει σε όλους τι είναι χρήσιμο, με χειρουργική ακρίβεια; Προσευχήσου μου είπε, η προσευχή είναι η απάντηση! Απλό και όμως τόσο δύσκολο να πραγματοποιηθεί.
Τα θαύματα του Rădășeni!
Πριν από λίγα χρόνια κοντά στο σπίτι δούλευε γιος πιστής μητέρας και κάποια στιγμή του πέταξε κατά λάθος από τα χέρια του το αλυσοπρίονο που του έκοψε τα δάχτυλα του δεξιού χεριού! Πήγε αστραπιαία στο νοσοκομείο, αλλά οι πιθανότητες ανάρρωσης ήταν εξαιρετικά χαμηλές και όσο για τον πόνο μετά το χειρουργείο, αμέσως μετά το αποτέλεσμα της αναισθησίας είχε γίνει σχεδόν αφόρητος! Οι νύχτες πνίγονταν στην αγωνία και η κατάθλιψη είχε αρχίσει να επικρατεί! Στο τέλος φτάνουν στο Rădășeni, αλλά όταν μπήκαν στην εκκλησία ο πατέρας Irimescu ήταν έτοιμος να φύγει! Σαν λέαινα κολλημένη στην τελευταία ελπίδα, φώναξε μπροστά σε όλους στον Πατέρα: Πατέρα, είμαι σε μεγάλο μπελά, μη με αφήνεις! Ο πατέρας σταμάτησε και την άκουσε και μετά πήρε το χέρι του γιου της στο δικό του! Προσευχήθηκε για λίγα δευτερόλεπτα και τον άφησε να πάει ρωτώντας αν αισθανόταν ακόμα πόνο; Η αγωνία είχε φύγει, η επέμβαση είχε πιάσει σαν από θαύμα! Όλοι άρχισαν να κλαίνε, βιώνοντας ένα μεγάλο και ευλογημένο θαύμα εκείνο το απόγευμα!
Άλλο ένα θαύμα!
Πήγα με έναν φίλο στον πατέρα Irimescu, πριν λίγο καιρό! Η γυναίκα του ήταν άρρωστη ή τουλάχιστον έτσι του είχε πει ο γιατρός σε υπερηχογράφημα! Καρκίνος του μαστού! Τους έπεσε ο ουρανός, και οι δύο νέοι, στην αρχή του ταξιδιού! Το βράδυ πριν πάει στον Πατέρα, ήταν βυθισμένη στο σκοτάδι και στα δάκρυα. Το πρωί, με ένα κόμπο στο λαιμό και μια καρδιά βαριά, χτύπησαν την πόρτα του σπιτιού γεμάτοι συγκίνηση! Βγήκε η γυναίκα του πατέρα, ήταν πολύ νωρίς για τέτοια επίσκεψη, αλλά γι' αυτούς ο χρόνος είχε άλλη ταχύτητα. Ξαφνικά εμφανίζεται ο πατέρας Πέτρος, με συγκεκριμένο χαμόγελο και παρότρυνση! Τι έγινε ρε παιδιά γιατί είστε αυπνοι; Μέσα από δάκρυα, με κόμπους στο λαιμό, διηγήθηκαν την ταλαιπωρία, και τώρα περίμεναν την ποινή, την τελική διάγνωση, γνωρίζοντας ότι ο Πατήρ δεν έχει ποτέ λάθος! Αμέσως το πρόσωπό του φωτίστηκε, χαμογέλασε και τους ευλόγησε! Πήγαινε σπίτι ασφαλής, η γυναίκα σου είναι καλά! Αλλά για την ησυχία σου, πήγαινε να μάθεις, ρώτησε κανα δυο γιατρούς! Αλλά θα γυρίσεις κοντά μου χαρούμενος! Επιπλέον, στο τέλος της χρονιάς θα αποκτήσετε άλλο ένα παιδί! Όλα έγιναν όπως προέβλεψε ο πατέρας!
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ALEXANDRU LUNGU
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου