"Τώρα προσπαθούσα νὰ ἀκούσω τις Άκολουθίες ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικό ραδιόφωνο, ἀλλὰ μὲ κούραζαν πολύ.
Εἶχαν λόγια πολλά, πολλά ρητορικά κηρύγματα, πολλὰ ἀργόσυρτα, μουσικά μαθήματα, πολλές κραυγαλέες φωνές ίεροψαλτών.
Προτιμούσα πλέον τὴν εὐχή ἀπὸ τὶς Ἀκολουθίες, τὸν ησυχασμὸ ἀπὸ τὰ δράση. Βυθιζόμουν μέσα στην εὐχή.
Καὶ τότε σκέφτηκα μήπως ὅλα τὰ ἄλλα ἦταν ἀπέραντες βαττολογίες. Κηρύγματα, πανηγυρικοί λόγοι καὶ πανηγυρικές Ακολουθίες, στις ὁποῖες λαμβάνουν μέρος πολλοὶ Ἐπίσκοποι τῶν γειτονικών περιοχών.
Μοῦ μπήκε ὁ πειρασμὸς νὰ σκεφτώ γιατί ὅλοι αὐτοὶ ἄφηναν τις Μητροπόλεις τους καὶ τὸ ποιμαντικὸ ἔργο ποὺ εἶχαν νὰ κάνουν γιὰ νὰ τρέχουν στὰ πανηγύρια. Ἂν τὸ ἐπιχείρημά τους εἶναι πὼς τὸ κάνουν για να τιμήσουν τοὺς Ἁγίους, ας τὸ κάνουν ζώντας ἤδη ήσυχαστικά καὶ διδάσκοντας τὸν ἡσυχασμό στὸν λαό.
Μήπως ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ γι' αὐτούς, που ζητούν «πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαίς» καὶ «πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις" εἶναι τόσο αληθινός;
Μήπως ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν ἀποφυγή τῆς βαττολογίας στην προσευχή εἶναι ἀκόμα πιὸ ἀληθινός;"
- Από το σύγγραμμα: "Πόνου Πονήματα"
του μακαριστού π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου