."Ιδού, αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα..."
Λεβ Ζιλλέ
Κύριε Ιησού, έχω ακούσει την πρόσκληση... Με πήρες παράμερα στο δρόμο..
Θέλεις ν’ απομονωθώ από τους άλλους ανθρώπους, (για να τους συναντήσω καλύτερα) και να Σε συνοδεύσω στο τέρμα του ταξιδιού Σου... Του ταξιδιού Σου, του οποίου μου αποκαλύπτεις – και θα μου αποκαλύπτεις όλο και πιο πολύ, – το νόημα και τις διάφορες πλευρές.
Κύριε, από σήμερα και πέρα, θέλω – με τη Χάρη Σου, – η άνοδος στην Ιερουσαλήμ κι αυτά που θα δω και θ’ ακούσω για Σένα, κατά τη διάρκεια της υπέρτατης και τελευταίας εβδομάδος, ν’ αποτελέσουν το κυρίαρχο γεγονός της ζωής μου.. Τον τύπο όλου του υπολοίπου..
Τον κύκλο τον κλειστό και ταυτόχρονα απέραντο, όπου κλείνονται όλα τ’ άλλα και του οποίου Συ, είσαι το κέντρο....
Ιδού!.. Εγκαταλείπω πίσω μου κάθε τι που αναζήτησα και ακολούθησα. Κοίταξε!.
Πετάω σαν άχρηστο στο παρελθόν, κάθε τι που δεν μπορεί να ενσωματωθεί στο μεγάλο μυστήριο του Πάσχα, όπου θέλεις να φθάσω..
Ιδού!!.. ανεβαίνω μαζί Σου στην Ιερουσαλήμ. Τώρα πλέον, «σιγησάτω πάσα σαρξ»....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου