4
Στο προφίλ του Πατέρα Αλεξέι, στην ωραία, όμορφη ευγένεια των χαρακτηριστικών του, στην εμφάνιση της μύτης και του μετώπου του, στη ζωντανή φωτιά των σοφών ματιών του, ειδικά όταν παρακολουθούσε τη Λειτουργία κάτω από την καμιλάβκα που ήταν τραβηγμένη χαμηλά πάνω από το μέτωπό του. Τέλος, στο ύψος του υπήρχε κάτι ωραίο και ωραίο, παρόμοιο με τον μεγάλο Άγιο. Αυτή δεν είναι μόνο δική μου παρατήρηση, το ίδιο μου σημείωσε ένας καθηγητής ιατρικής που γνώριζε καλά τον Πατέρα Αλεξέι, αναζητώντας σύγκριση με το διάσημο πορτρέτο του Μητροπολίτη Φιλάρετου σε μίτρα. Υπήρχαν πραγματικά φιλαρετιανά χαρακτηριστικά στον χαρακτήρα του Πατέρα Αλεξέι. Θα επισημάνω μερικά: και οι δύο ήταν ασυνήθιστα, μέχρι σημείου αδίστακτοι, απαιτητικοί από τον εαυτό τους και επιμελείς σε όλα όσα αφορούσαν την υπηρεσία και το καθήκον τους. Και οι δύο ήταν μεγάλοι εγκρατείς. Είναι γνωστό για τον Μητροπολίτη Φιλάρετο ότι, όντας προικισμένος με οξυδερκή παρατηρητικότητα, παρατήρησε αμέσως όλα τα λάθη και τις παραλείψεις κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, αλλά σε αντίθεση με πολλούς άξιους υπηρέτες της Εκκλησίας, δεν έκανε ποτέ σχόλια σε κανέναν στην εκκλησία, μη θέλοντας να φέρει σε δύσκολη θέση τους υπηρέτες του ιερού. Ο Πατέρας Αλεξέι έκανε το ίδιο. Μεγάλος γνώστης του καταστατικού και της λειτουργίας, τα πάντα τα πρόσεχε, τα έβλεπε όλα, όλα τα λάθη, τα λάθη και τις παραλείψεις στη λειτουργία, ειδικά μεταξύ εκείνων των νέων με τους οποίους υπηρέτησε τα τελευταία χρόνια (και αγαπούσε να υπηρετεί μαζί τους), αλλά υπήρχε τέτοια εντύπωση ότι δεν έβλεπε τίποτα και δεν πρόσεχε τίποτα. Μετά από πολύ καιρό, σε βολικές και ευνοϊκότερες στιγμές για αυτό, μερικές φορές έλεγε και διόρθωνε. Αλλά τα λάθη που ήταν πολύ κραυγαλέα ή αντανακλούσαν στην πορεία της Θείας Λειτουργίας, τα διόρθωνε ο ίδιος και ανεπαίσθητα για αυτόν που έκανε το λάθος και ιδιαίτερα για τους πιστούς: ο ίδιος έψαλλε όπως έπρεπε, ο ίδιος έκανε αυτό που κάποιος άλλος έπρεπε να κάνει. Αυτό είναι μια μεγάλη σπανιότητα μεταξύ του κλήρου.
5
Ο πατήρ Αλεξέι μεγάλωσε σε φτωχικό περιβάλλον («Ποτέ δεν είχα ξεχωριστό δωμάτιο», είπε περισσότερες από μία φορές, «Έχω ζήσει όλη μου τη ζωή ανάμεσα σε ανθρώπους και μπροστά σε ανθρώπους»). Ποτέ δεν βίωσε τη μοναξιά. Πρόσφατα, μου είπε δύο φορές ότι θα ήθελε να είναι μόνος του και ότι οι άνθρωποι τον κατακλύζουν. Αλλά αυτό δεν συνέβη περισσότερο από δύο ή τρεις φορές. «Θα πάμε όλοι σε ένα μοναστήρι, εσύ κι εγώ μαζί σου», είπε μισοαστεία. Όσο για την παιδική του ηλικία, θυμήθηκε ότι ποτέ δεν είχε τη δική του γωνιά. Έκανε τις εργασίες του μπροστά σε όλους. Πήγαινε στο σχολείο Ζαϊκονόσπασκογιε 7 στη Νικόλσκαγια από τη Σαμοτέκα. Ήταν πολύ επιμελής στις σπουδές του και ήταν ο πιο κοντός στην τάξη του, τόσο μικρός που φαινόταν σαν παιδί ανάμεσα στα άλλα. Κάποτε, φορτωμένος με όλα τα βιβλία στο σακίδιό του, μη μπορώντας να ελέγξει το ρολόι, ανέβηκε στο σχολείο τόσο νωρίς που αποδείχθηκε ότι ήταν κλειδωμένο. Κάθισε δίπλα στην κλειδωμένη πόρτα στο κρύο και περίμενε σχεδόν δύο ώρες. Ο δάσκαλος κάποτε του ζήτησε να πάρει ένα γράμμα στην άλλη άκρη της Μόσχας, υποθέτοντας ότι θα πήγαινε σπίτι, θα έτρωγε και θα ξεκουραζόταν, και στη συνέχεια, χωρίς να βιαστεί, θα διάλεγε μια ώρα και θα εκτελούσε την εργασία, αλλά το επιμελές και εξυπηρετικό αγόρι, χωρίς να φάει, πήγε κατευθείαν από το σχολείο για να εκτελέσει την εργασία. Επέστρεψε μόνο αργά το βράδυ, έχοντας τρομάξει τη μητέρα του και μόλις που μπορούσε να σταθεί στα πόδια του.
6
«Το μυαλό είναι μόνο η κινητήρια δύναμη της καρδιάς», λάτρευε να επαναλαμβάνει ο αείμνηστος ιερέας. Αυτή ήταν η αγαπημένη και αγαπημένη του λέξη. Αφήστε την κινητήρια δύναμη να εργαστεί, και είναι καλό που λειτουργεί. Γι' αυτό δεν αρνήθηκε ποτέ ούτε την επιστήμη ούτε τη γνώση, προσελκύοντας τους ανθρώπους σε αυτά και ευλογώντας τους να σπουδάσουν, να γίνουν επιστήμονες, συγγραφείς κ.λπ. Αλλά ήθελε, δίδασκε και απαιτούσε αυτή η κινητήρια δύναμη να εργάζεται για τον υπέρτατο ιδιοκτήτη και κύριο των υποθέσεων της ζωής - την καρδιά. Το άκουσα αυτό από αυτόν δεκάδες φορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου