ΕΥΘΑΛΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ - ΕΠIΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 8

Η ΆΠΟΚΡΟΥΣΗ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ
Τα τύμπανα.
Η άρνηση του να δεχθεί το επισκοπικό αξίωμα οφείλεται σε πολλούς πνευματικούς λόγους, όπως το εννοούσε εκείνος με την μεγάλη του ταπείνωση και τη συναίσθηση του καθή­κοντος.
Συχνά όμως μας έλεγε και μερικά δεδομένα πού φανέρω­ναν την νοοτροπία ενός σοβαρού ανθρώπου πού μερικά σχή­ματα δεν ήταν μέσα στις προδιαγραφές του.
Δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου, έλεγε, να πηγαίνω σε μια επίσημηεκδήλωση, οι στρατιώτες να παρουσιάζουν όπλα τιμητικώς και εγώ να ευλογώ, ενώ τα τύμπανα θα χτυπούν τη μουσική τους.
Πώς θα μπορούσα να κυκλοφορώ με ουρά στις επίσημες εκδηλώσεις φορώντας τον μανδύα, πού ως γνωστόν έχει ουρά, την οποία δεν μπορεί να διευθετήσει ό Επίσκοπος και πρέπει να σηκώνουν δύο διά­κονοι. Αυτό το πράγμα δεν θα με τιμούσε καθόλου και θα μου έφερνε μεγάλη λύπη και αμηχανία
Δύο να κρατούν το Ευαγγέλιο.
Στην ερώτηση γιατί δεν δέχεται να ανέλθει στο επισκοπικό αξίωμα έδινε πάντοτε πνευματικές εξηγήσεις. Συχνά όμως ανέλυε το θέμα και από πρακτική βάση.
- Δεν θα μπορούσα, παιδί μου, να διαβάζω το ευαγγελικό ανάγνωσμα και να χρειάζεται να μου κρατούν το Ευαγγέλιο δύο διάκονοι. Αυτό θα το θεωρούσα υποτιμητικό για την προσωπικότητα μου, εκτός αν είχα γεράσει τόσο πολύ και δεν το κρατούσαν τα χέρια μου.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

ΝΕΑΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες.

Με την υπομονή τα φύλλα της μουριάς μετατρέπονται σε μετάξι και οι δοκιμασίες αποκαλύπτουν ανθρώπους πού είναι πραγματικά μαργαριτάρια, άριστη της αρετής, άγγελοι επί γης, άυλοι εν ύλη.
Φρόντιζε να ζήτα από τα νεαρά άτομα να κάνουν μικρά βήματα στο πνευματικό τους ανέβασμα Με υπομονή εργαζόταν πάνω στο χαρακτή­ρα τους. Γνώριζε ποιες δυνατότητες είχε το κάθε άτομο. Δεν απέκρουε κανένα, δεν έδιωχνε κανένα, όσες δυσκολίες και να παρουσίαζε.
Ουδένα διώχνω, έλεγε, ουδένα κρατώ.
Υπάρχουν χαρακτήρες πού είναι καλή πάστα και λίγο κουράζεσαικαι ακολουθεί μεγάλη πρόοδος. Ένα λέγεις και εκατό εφαρμόζουν.Αντίθετα υπάρχουν άτομα πού έχουν πολλές δυσκολίες. Εκατό πράγματα τους συμβουλεύεις και δεν καταφέρνουν να εφαρμόσουν το ένα.
Είναι χαρακτήρες βελούδο, πού ακουμπάς πάνω τους και νιώθειςτην λεία επιφάνεια και το στρωτό τους χαρακτήρα Υπάρχουν άλλοιπού δεν βρίσκεις σημείο να ακουμπήσεις. Είναι γεμάτοι από γρέζια και αγκάθια και για τους δύο όμως πρέπει να έχουμε άγρυπνη φροντίδα διότι μας τους εμπιστεύθηκε ό Κύριος.

Ποιες σχέσεις έχεις με την Εκκλησία.

Στις συναντήσεις του με τους νέους ήταν πάντοτε προσεκτικός. Τον ενδιέφεραν τα ουσιαστικά θέματα και όχι τα επουσιώδη. Ή συνάντηση πού περιγράφουμε λαμβάνει χωράν στο εξομολογητήριο των Τριών Ιε­ραρχών. Ένας νέος φοιτητής μιλά με το Γέροντα. Μόλις γνωρίζονται και τίθεται το ερώτημα:
Παιδί μου, πες μου, ποιες είναι οι σχέσεις σου με την Εκκλησία;
Ασφαλώς καλές, πάτερ.
Αυτή ή απάντηση ήταν αρκετή για να οικοδομήσει μια σχέση συνεργασίας και κατόπιν ένα πνευματικό σύνδεσμο με ένα νέο πού έγινε αργότερα πνευματικό του τέκνο.
Δεν ασχολήθηκε ούτε με την ενδυμασία, ούτε με το κούρεμα, ούτε καν με την ηθική υπόσταση του νέου, Όχι ότι δεν έδινε σημασία σε αυτά τα θέματα αλλά απλώς τα θεωρούσε θέματα τα οποία με τη χάρη του Θεού θα μπορούσαν να διευθετηθούν.

Δεν τον ρώτησα

Πολλοί νέοι άνθρωποι μαθητεύσαμε κοντά στο Γέροντα. Δεν ήταν μια απλή σχέση αλλά κάτι το βαθύτερο, το πνευματικότερο. Κοντά του ακούσαμε, μάθαμε, αλλά και ζήσαμε. Κάποιος νέος με αναζητήσεις και πνευματικά ενδιαφέροντα συνάντησε ένα πνευματικό τέκνο του Γέροντα
-Πες μου, σε παρακαλώ, εσύ πού είσαι συνεχώς κοντά στο Γέροντατί λέει αυτός ό σοφός άνθρωπος για το τάδε θέμα; Το θέμα πού ετέθη ήταν πρωτότυπο και λίαν ακανθώδες. Είχε πολλές δυσκολίες να αναλυθεί και να δοθούν Ικανοποιητικές απαντήσεις.
Δεν γνωρίζω τί λέει ό Γέροντας για αυτό το ζήτημα, δεν τον ρώτη­σα, απάντησε αιφνιδιασμένος ό άλλος.
Είναι φοβερή αδιαφορία να έχεις κοντά σου τον Γέροντα και να μηρουφάς στην κυριολεξία τις απαντήσεις του. Έχεις έτοιμη πνευματική απάντηση σε βασικά θέματα και δεν ανοίγεις το στόμα σου να την πά­ρεις, είπε ελεγκτικά ό νέος.
Θα έλεγα ότι ή απάντηση στο ερώτημα είναι ή ακόλουθη, άρχισενα λέγει το πνευματικό τέκνο του Γέροντα Έδωσε μια απάντηση πού κατά την γνώμη του ήταν σωστή και είχε σχέση με τις απόψεις του Γέ­ροντα
Μετά από κάποιο διάστημα, το πνευματικό τέκνο του Γέροντα με την πρώτη ευκαιρία ρώτησε τον Γέροντα για το τεθέν ζήτημα
-Γέροντα, με ρώτησε κάποιος για αυτό το υπαρξιακό πρόβλημα καιτου έδωσα αυτή την απάντηση. Τί νομίζετε, είναι σύμφωνη με τη δική σας άποψη πάνω στην υπόθεση;
Αφού άκουσε με προσοχή και το ερώτημα και την απάντηση συμφώνησε ότι ή λύση πού δόθηκε στο ζήτημα ήταν ορθή.
-Παιδί μου, είπε, όταν μαθητεύετε σωστά κοντά μου, μπαίνετε στοντρόπο σκέψεως μου και χωρίς να το αντιλαμβάνεστε παίρνετε στοιχεία από την εκκλησιαστική μας παράδοση με σωστό τρόπο.

Το σπίτι μου και το ψυγείο μου.
Ή συμπεριφορά του μακαριστού Γέροντος προς τα παιδιά του ήταν πράγματι πατρική. Όταν στο Μυστικό Δείπνο ό Κύριος μας ζήτησε να πλύνει τα πόδια των μαθητών του, ό Απόστολος Πέτρος είπε:
-Κύριε, δεν θα δεχθώ να μου κάνεις κάτι τέτοιο εις τον αιώναΌμως τότε δέχθηκε τον αυστηρό λόγο από τον γλυκύτατο Ιησού:
-Εάν δεν δεχθείς την πράξη αυτή της ταπεινώσεώς μου, πού φανερώνει την μεγάλη μου αγάπη, τότε δεν έχεις θέση κοντά μου.
Ό Απόστολος Πέτρος αμέσως υπεχώρησε και απεδέχθη την διακονία από τον Κύριο και Θεό του.
Ό Γέροντας με πολλούς τρόπους έκανε παρόμοιες κινήσεις ταπεινώσεως και αγάπης στα στενά πνευματικά του τέκνα. Δεν θα μνημο­νεύσουμε όλες τις περιπτώσεις πού γνωρίζουμε, αλλά μία χαρακτηρι­στική.
Το σπίτι του δεν έκλυε ποτέ και σε κανένα Στα πνευματικά του παιδιά όμως έλεγε με σοβαρότητα ένα κριτήριο στενής σχέσεως:
-Αν το σπίτι μου δεν είναι σπίτι σας, το ψυγείο μου ψυγείο σας, τό­τε δεν έχετε θέση κοντά μου, διότι δεν νιώθετε την ειλικρινή πατρική μου αγάπη.
Ή πνευματική του πατρότης περιελάμβανε όχι μόνο την καθαρά εξομολογητική πλευρά αλλά και την πλευρά της πνευματικής οικογένει­ας, με πρακτικές αγαθές προεκτάσεις.