Τον Νεομάρτυρα Άγιο Πολύδωρο τον Κύπριο, πανηγυρίζει ο Ιστορικός Ναό της Αγίας Αικατερίνης Πλάκας, όπου φυλάσσεται και η Τίμια Κάρα του Αγίου. Την Πέμπτη στις 6:00 το απόγευμα θα ψαλλεί Μέγας Εσπερινός, ενώ την Παρασκευή το πρωί στις 7:00 θα τελεστεί Θεία Λειτουργία.
Το 1839, εξαιτίας των πολεμικών γεγονότων της Επανάστασης του 1821, ήταν μισοερειπωμένη, επισκευάστηκε όμως για τις ανάγκες του εκκλησιάσματος, έγιναν προσθήκες στή βόρεια, τη νότια καί τή δυτική πλευρά της, οπότε χρειάστηκε, για την επικοινωνία των πιστών, να ανοιχτούν και δίοδοι στους τοίχους. Το 1927 επισκευάστηκε και ο τρούλος, ο όποιος όμως έγινε κατά τι ψηλότερος. Παλαιότερα ο ναός ήταν αφιερωμένος στους άγιους Θεοδώρους. Όμως, στις 19 Φεβρουαρίου 1767, επειδή η εκκλησία ήταν σχεδόν μισοερειπωμένη, ο μητροπολίτης Αθηνών Βαρθολομαίος, με τη μεσολάβηση του Σιναϊτη πρωτοσυγκέλλου Ιωνά και με τη συγκατάθεση των προυχόντων, την παραχώρησε στό μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά, ως μετόχι, προκειμένου να εξυπηρετούνται όσοι Σιναΐτες πατέρες έρχονταν στην Αθήνα. Ο Ιωνάς επισκεύασε την εκκλησία καί στά εγκαίνια, πού τέλεσε ο παραπάνω μητροπολίτης, αφιερώθηκε στην προστάτιδα του Σινά Αγία Αικατερίνη.
Χρονολογία κατασκευής
Η ανέγερσή της τοποθετείται στο δεύτερο τέταρτο του 11 αι.
Αρχιτεκτονικός Ρυθμός
Ανήκει στον τύπο του απλού τετρακιόνιου εγγεγραμμένου σταυροειδούς βυζαντινού ρυθμού.
Διεύθυνση Μεταξύ των οδών Χαιρεφώντος, Λυσικράτους, Γαλάνου και Γκούρα. | Γεωγραφικές Συντεταγμένες Πλάκα, Αττική |
| Βιογραφία |
Κύπριος από τη Λευκωσία ο νεομάρτυρας Πολύδωρος, ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς, τον Λουκά προσκυνητή και τη Λουρδανού. Έμαθε τα Ιερά γράμματα και ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σ' άλλες χώρες, κάνοντας το επάγγελμα του πραματευτή. Όταν το 1793 μ.Χ. βρισκόταν στην Αίγυπτο, προσλήφθηκε γραμματέας από έναν αρνησίχριστο Ζακυνθηνό. Σε κάποια όμως διασκέδαση μαζί του, μέθυσε και αρνήθηκε τον Χριστό. Όταν όμως συνήλθε μετανόησε πικρά, πήγε στη Βηρυτό και εξομολογήθηκε στον εκεί Αρχιερέα. Κατόπιν αποσύρθηκε στο Μοναστήρι του όρους του Λιβάνου, όπου ξεκουράστηκε κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Κατόπιν αναχώρησε στην Πτολεμαΐδα (Ακρι), όπου ανακοίνωσε στον εκεί Αρχιερέα τον πόθο του να μαρτυρήσει. Με την προτροπή του Αρχιερέα αναχώρησε στην Αίγυπτο, αλλά λόγω θαλασσοταραχής προσάραξε στη Γιάφα. Από εκεί πήγε στη Χίο (13 Ιουνίου 1793 μ.Χ.) και έπειτα στη Σμύρνη, για να επιστρέψει έπειτα πάλι στη Χίο. Τελικά έφτασε στη Νέα Έφεσο, όπου μπροστά στον Μουφτή ομολόγησε τον Χριστό και μετά από άγρια βασανιστήρια τον απαγχόνισαν. Ήταν Κυριακή, 3 Σεπτεμβρίου του 1794 μ.Χ. Το λείψανο του νεομάρτυρα ενταφιάστηκε κοντά στους τάφους των Αρμενίων. Σήμερα η κάρα του Αγίου φυλάσσεται στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης Πλάκας στην Αθήνα. |
Ἀπολυτίκιον |
Ἦχος γ’. Μέγα καύχημα τῆς Λευκωσίας, μέγα στήριγμα πέλεις Ἐφέσου, μέγα κλέος τε τῶν δύο πόλεων· τῆς μὲν γὰρ γόνος σεπτὸς ἐχρημάτισας, τὴν δὲ τὰ σὰ ἐπορφύρωσαν αἵματα. Ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πολύδωρε, ἵνα ῥυσθῶμεν κινδύνων καὶ θλίψεων. |
Μεγαλυνάριον |
Δόξης απροσίτου μαρμαρυγαίς, και θείαις ακτίσιν, ελλαμπόμενος, αθλητά Πολύδωρε μάκαρ, της τριλαμπούς και θείας Τριάδος ταις ευχαίς σου, ημάς καταύγασαν. Δεύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, τους λαμπρούς αγώνας, Πολυδώρου του αθλητού, του εν τοις εσχάτοις καιροίς αναφανέντος, μάρτυρος θεηγόρου, της θείας πίστεως. |
Ανάλυση ονόματος* |
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ: (πολύ + δώρο) = αυτός που έχει πολλά δώρα, ο πλουσιόδωρος. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου