Μια φορά ο Γέροντας λειτούργησε στο Ναό της Αγίας Μαρίνας. Ως συνήθως καθυστέρησε στο Ιερό μετά τη Θεία Λειτουργία. Οι υπόλοιποι Ιερείς έφυγαν στο γραφείο, για να πιουν έναν καφέ. Εκεί άρχισαν να συζητούν περί ελεημοσύνης, αν δα πρέπει να προσφέρεται ανεξέλεγκτα στον κάδε αιτούντα ή μετά από σχετική προσοχή και έλεγχο. Η συζήτηση οδήγησε σε διαφωνία. Ένας Ιερέας υποστήριζε εκείνο του Ιερού Χρυσοστόμου, πως πρέπει να ιδρώνει η ελεημοσύνη στο χέρι σου μέχρι να την προσφέρεις, κι ο άλλος την αντίθετη άποψη του Μεγάλου Βασιλείου. Τελικά συμφώνησαν οι Ιερείς να περιμένουν τον παπα-Φώτη και να αφήσουν εκείνον να δώσει τη λύση στη διαφωνία τους. Μετά από λίγη ώρα ήλθε ο παπα-Φώτης κι ένας από αυτούς προσπάθησε να τον ρωτήσει σχετικά. Μα ο παπα-Φώτης τον σταμάτησε απότομα, πριν αρθρώσει λέξη, λέγοντας του: "Σκάσε, τώρα θα πιω καφέ". Ήπιε τον καφέ του και μετά σηκώθηκε επάνω και ξεκίνησε να μιλάει περί ελεημοσύνης και μάλιστα να απαντά στη σχετική διαφωνία των Ιερέων που εντελώς αγνοούσε! Η συμβουλή του ήταν να δίνουμε ελεημοσύνη χωρίς να πολυεξετάζουμε αν έχει ή δεν έχει ανάγκη ο συνάνθρωπός μας.
Μου έλεγε πως παλαιά, καθώς λειτουργούσε ο αείμνηστος Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος ο Β', ένας σκορπιός έπεσε μέσα στο Ιερό Ποτήριο. Όλοι τρόμαξαν. Ο Δεσπότης έβγαλε το ζωύφιο από το Αγιοπότηρο και πάει να το δώσει σ' έναν διάκο, για να τον πετάξει στο χωνευτήρι. Ο παπα-Φώτης αστραπιαία, λέγοντας: "Φέρ' τον εδώ. φέρ' τον εδώ", άρπαξε το μισοπεθαμένο-μισοζωντανό σκορπιό και τον έφαγε! "Αφού βάφτηκε με το Αίμα του Χριστού", μονολόγησε. Κι ο Μητροπολίτης τού είπε: "Θαυμάζω, Γέροντα, την πίστη σας!
Έλεγε ο παππούλης πως "για τον Ιερέα το ήθος και η καθαρή ζωή είναι ό.τι το άλας. το αλάτι, στη ζωή μας. Αν ο παπάς, ο διάκος ή ο Δεσπότης δεν έχει καθαρή ζωή. τότε είναι για πέταμα"
ΒΙΒΛ. ΠΑΠΑ ΦΩΤΗΣ Ο ΔΙΑ "ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ" Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΟΥΣΜΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου