ΟΙ ΣΥΓΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ. "Ο ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ Ο ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ Ο ΝΕΥΡΙΚΟΣ"

Ό δεύτερος υποτακτικός τού Στάρετς ήταν ένας συνταξιούχος στρατιωτικός, ό Κορνήλιος.

Ήταν ένας στριφνός τύπος, ασυνήθιστα ισχυρογνώμων και το χειρότερο, είχε μια πολύ κοφτερή γλώσσα. Οι επισκέπτες πού έρχονταν στόν μακάριο, υπέφεραν από το υβρεολόγιο του Κορνήλιου και συχνά έκαναν παράπονα στόν Θεόφιλο γιά τήν τραχύτητα καί την αύθάδεια τού υποτακτικού του.

«Δεν ξέρεις νά συμπεριφέρεσαι σάν έρημίτης», είπε ό Στάρετς στόν Κορνήλιο αύστηρά. «Θά σέ στείλω στήν Λαύρα. Εκείνοι εκεί, πολύ γρήγορα θα σε δαμάσουν αρκούδα!». Κι έστειλε τον Κορνήλιο στον ξενώνα τής Λαύρας. Ό ύπεύθυνος τού ξενώνα, ό ήγούμενος Αγαπητός, πήρε τον Κορνήλιο γιά ύποτακτικό του.

Ό Αγαπητός ήταν ένας μεγάλος Στάρετς καί τ’ όνομά του έμεινε γιά μεγάλο χρονικό διάστημα χαραγμένο στήν μνήμη έκείνων πού είχαν εύεργετηθή από τήν ευσπλαχνία του. Συνήθιζε ν’ αγοράζει διάφορα κομμάτια ύφασμα καί άλλα ύλικά, προκειμένου νά ράψη ρούχα γιά άντρες καί γυναίκες. Όλα αύτά, τά δώριζε στούς φτωχούς προσκυνητές. Πέρα από τά χρήματα, τον ρουχισμό καί το ψωμί, ό πατήρ Αγαπητός έδινε μηνιαίες συντάξεις σ’ έναν όχι εύκαταφρόνητο άριθμό αληθινά φτωχών καί άβοήθητων οικογενειών στήν πόλη. Δεχόταν στό πτωχοκομείο της Λαύρας άνθρώπους πού είχαν μείνει στον κόσμο ολομόναχοι, καί τούς περιέθαλπε από κάθε άποψη, ύλική καί πνευματική.

Κοντά σ’ αύτόν τον Στάρετς, ό Κορνήλιος βρήκε τον έαυτό του. Γιά νά πούμε τήν αλήθεια, δέν ήταν εύκολο γιά τον πατέρα Αγαπητό νά τά βγάζη πέρα μέ τον Κορνήλιο.

Όμως τον χειροθέτησε, ονομάζοντας τον Νέστορα. Στό τέλος τον έθαψε καί τον θυμόταν μέ άγάπη.

Άλλα είναι άπαραίτητο ν’ απονέμουμε κι εναν φόρο τιμής στον Κορνήλιο. Ήταν δυσαναπλήρωτος στις μυστικές ύποθέσεις του π. Αγαπητού. Καί γενικά, του ήταν ολόψυχα άφοσιωμένος.

Ό π. Αγαπητός δέν περιόριζε τήν έλεήμονα δράστηριότητά του στήν Λαύρα. Του άρεσε νά έπισκέπτεται τις φυλακές στήν πόλη, τά καταφύγια μεγάλης φτώχειας, καί γενικά, τούς άληθινά πολύ φτωχούς άνθρώπους. Σε τέτοια ταξιδια, ό Κορνήλιος συνήθως τον συνόδευε. Θα φόρτωναν τον οδηγό τους με πακέτα από ρουχισμό καί παίρνοντας καλάθια με άσπρο ψωμί καί χρήματα, θα σταματούσαν έξω από τήν πόλη, αφήνοντας τον όδηγό νά περιμένη, δίνοντας τήν εντύπωση ότι θα έκαναν ψώνια στά μαγαζιά της πόλης. Στήν πραγματικότητα, έκαναν πνευματικές «δουλειές» με το να έπισκέπτονταν αύτούς πού είχαν ανάγκη. Κι ανάλογα θα μοίραζαν ρούχα, χρήματα καί ψωμί.

Αφού τελείωναν, γέμιζαν τά καλάθια με μερικά πράγματα «γιά τά μάτια» καί γυρνούσαν πίσω χαρούμενοι καί με έσωτερική πληρότητα.

Μετά από τήν μεταφορά του στήν Λαύρα, ο Κορνήλιος στ’ αλήθεια μεταμορφώθηκε από αρκούδα» σ’ έναν άξιο μαθητή τού μεγάλου στάρετς καί οδηγού του. Ό μακάριος Θεόφιλος, είχε προείπει όλη αύτή τήν έξέλιξη των πραγμάτων. Οταν ό π. Αγαπητός (κατά κόσμον Τιμόθεος Μιλοβάκωφ), έπισκέφθηκε τον Στάρετς στό ερημητήριο Κιταγιέφσκαγια, γιά πρώτη φορά, εκείνος του είπε:

«Όταν θα γίνης ήγούμενος του ξενώνα της Λαύρας, αύτός ό τρελό-Κορνήλιος θα σε ύπηρετήση. Μαλώνει με όλους καί του φταίνε όλα, αλλά κοντά σου θα συνέλθη».

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.