25 Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων· 26 ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ.
Ἐκεῖ λοιπόν, σ' αὐτὴ τὴ θάλασσα ποὺ ὑπάρχουν τὰ μικρὰ καὶ τὰ μεγάλα ψάρια καὶ ὑπάρχουν καὶ τὰ μεγάλα κήτη, ἐκεῖ ὑπάρχουν καὶ τὰ πλοῖα. Τὰ πλοῖα εἶναι ἀνθρώπινα δημιουργήματα, ὁ ἄνθρωπος τὰ κατασκευάζει. Καὶ τὰ πλοῖα διαπορεύονται. Ἐκεῖ ὑπάρχει καὶ ἕνα κῆτος ποὺ ἐμπαίζει τὴ θάλασσα. Δὲν παίζει ἁπλῶς, δείχνει ὅτι εἶναι ὁ κυρίαρχος τῆς θαλάσσης. Τὸ ἑβραϊκὸ κείμενο ἀντὶ γιὰ «δράκοντα» ἔχει «λεβιάθαν», ἕνα μεγάλο μυθικό τέρας στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ὅμως οἱ Ο' ὅταν μεταφράζουν εἶναι ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴ διήγηση τοῦ Ἰωνᾶ. Γι' αὐτὸ βάζουν «δράκων» μὲ τὴν ἔννοια τοῦ κήτους, γιατί γνωρίζουν, τὴν ἔχουν ἐξ ἄλλου μεταφράσει τὴ διήγηση αὐτή, καὶ ξέρουν ὅτι ὁ δράκων αὐτὸς
μπορεῖ νὰ γίνει σπίτι τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ. Στην περίπτωση τοῦ Ἰωνᾶ ἔχουμε τὸ μεγάλο ερώτημα, ποιοὶ δικαιοῦνται τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ – αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο ἐρώτημα τοῦ Ἰωνᾶ. Δικαιοῦνται τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ αὐτοὶ ποὺ δὲν πιστεύουν στὸν Θεό; Ἢ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἀνήκουν στὸν ἐκλεκτὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ; Ἂν ὁ Ἰωνᾶς μπαίνει μέσα στὸ κῆτος αὐτὲς τὶς τρεῖς μέρες καὶ ξερνιέται ἀπὸ τὸ κῆτος, αὐτὰ ὅλα γίνονται γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι Θεὸς τῆς Δημιουργίας καὶ δὲν προσωποληπτεῖ στοὺς ἀγαθοὺς ἢ στοὺς εὐσεβεῖς.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ.ΨΑΛΩ ΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ ΕΩΣ ΥΠΑΡΧΩ.ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΌΠΟΥΛΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου