Μεγάλη Εβδομάδα στο Κελάκι του Γέροντος Νεοφύτου στα Καυσοκαλύβια

 

Πόσο δύσκολο είναι να κοιμηθεί κανείς αυτό το βράδυ…  λίγο η υπερένταση, λίγο η προσμονή, ξημερώνει άλλωστε του Λαζάρου και όλα τα έχω έτοιμα. Φορτώνω τον σάκο  με τα απαραίτητα, το κομποσχοίνι μου και την  ευχή του Γέροντα μου για την ομορφότερη εβδομάδα της ζωής μου στα Αγαπημένα μου Καυσοκαλύβια στο Άγιον Όρος.

Ο Καιρός είναι καλός, ήδη είναι περασμένα μεσάνυχτα και ακόμα να κλείσω μάτι… στο μυαλό μου ένα πράγμα μόνο… Μεγάλη Εβδομάδα στο Κελάκι του Γέροντά μου. Θεέ μου τι μεγάλη Ευλογία. Περίμενα αυτό το ταξίδι με τόσο αγωνία. Ταξίδι εσωτερικής ανάγκης και πνευματικής δίψας. Κάθε φορά που συναντώ τον Γέροντά μου, νιώθω αγαλλίαση και πνευματική ανάταση. Τα Καυσοκαλύβια έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στην σκέψη και στην καρδιά μου. Αναμνήσεις, συναισθήματα,  και εικόνες στο μυαλό μου που δεν μπορώ εύκολα να περιγράψω με λόγια. Και όλες έχουν την ίδια αφετηρία αλλά και τον ίδιο Προορισμό.

Η προετοιμασία, το ταξίδι, το καραβάκι, η ανάβαση, και τέλος η προορισμός.  Το σχεδιάζαμε καιρό τώρα με τον Δημήτρη αυτό το ταξίδι. Δεν είναι ένα απλό Προσκύνημα, αλλά  μια ψυχοσωματική κατάσταση πνευματικού χαρακτήρα που έρχεται και συμπληρώνει μέσα μου πολλά κενά και γεμίζει με Χριστό την καρδιά μου. Ο  Γέροντας Νεόφυτος , για του οποίου την υπέροχη ψυχή θα μπορούσα να μιλάω ώρες, μας περιμένει να εορτάσουμε μαζί το Πάσχα φέτος και να ζήσουμε την προετοιμασία της Μεγάλης εβδομάδας των Παθών με κατάνυξη συντριβή νηστεία και πάνω από όλα ΑΓΑΠΗ. Ο Γέροντας μου, είναι ένας πολύ ταπεινός και προικισμένος από τον Θεό, με την αρετή της ταπείνωσης και της απλότητας γεμάτος Πατρική αγάπη. Από μικρό παιδί, στο Όρος έμαθε το «Ευλόγησον» και το « Να ναι ευλογημένο» πιο καλά και από το όνομά του. Έχει πολύ Αγάπη ο Γέροντας μου και όταν μας μιλάει στην βεράντα του Κελιού, τα μάτια του βγάζουν φως και λάμπουν ενώ τα λόγια του είναι γεμάτα αγάπη και βιώματα από το Άγιον Όρος. Ο Γέροντάς μου έχει καθαρό πρόσωπο γλυκιά και ζεστή καρδιά και στοιχεία παιδικής απλότητας που προδίδουν την αγνότητά του. Σε κερδίζει με το χιούμορ του και τις έξυπνες ατάκες του. Είναι ο Γέροντας της Αγάπης και της απλότητας. 

Τα Καυσοκαλύβια είναι εκεί, που λαχταρώ πάντα να βρίσκομαι. Κάτι μαγικό συμβαίνει μέσα μου κάθε φορά που πλησιάζει ο καιρός να τα επισκεφτώ. Είναι εκεί που ο ουρανός ενώνεται με την γη, είναι εκεί που οι κορυφές του Άθωνα ενώνονται με τις καρδιές των πατέρων που ζουν αενάως προσευχόμενοι στον  Ουράνιο πατέρα, εκεί που οι αισθήσεις αρχίζουν να γίνονται έντονες με το πρώτο κόμπο, με το πρώτο «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με»  …εκεί που δεν υπάρχει μέρα και νύχτα αλλά μια διαρκής και συνεχόμενη ροή ακολουθιών μέσα στον χρόνο κάτω από τον ουρανό στα Αγιοβάδιστα και Ηγιασμένα χώματα του Αγίου Όρους....εκεί που η ζωή δεν έχει αρχή και τέλος, εκεί που τα ρολόγια οι ώρες, η ημέρες, και οι ημερομηνίες καταργούνται και η ζωή μαζί με τον άναρχο Θεό γίνεται ένα μόνιμο και δελεαστικό προσευχητικό  παρόν… εκεί που η διακονία της αγάπης στους αδελφούς και στον συνάνθρωπο γίνεται μια άλλη προσευχή που περνά μέσα από τα δύσβατα μονοπάτια του Άθωνα προς τον ουρανό, σαν αυτά που περπάτησα με τους συν προσκυνητές μου από την Αγία  Άννα προς τα Καυσοκαλύβια. 

Ο προορισμός ήταν κατ’ ευθείαν για την Ιερά Καλύβη του Αγίου Γεωργίου της αδελφότητας των Ιωσαφαίων και τον Γέροντα Νεόφυτο που βρίσκεται στα ονομαστά Καυσοκαλύβια στο άκρον του Άθωνα μέσα στην έρημο και την ησυχία. Εκεί ησυχάζουν Γέροντες Πνευματικοί, που στο πρόσωπο τους προσβλέπεις τον αληθινό λόγο και την έκφραση του Θεού … κάτω από την γλυκεία ταπείνωση που διδάσκονται με ευλάβεια υπομονή και αγάπη.

Στην Αρχή έχω μια γλυκιά ανησυχία και ένα ανεξήγητο άγχος μέχρι να μπω στο αυτοκίνητο, μετά όλα αλλάζουν… έχουν την ηρεμία και την ησυχία των Καυσοκαλυβίων… κάτι μου λέει πως φέτος το Πάσχα θα μου μείνει αξέχαστο. Η ώρα πέρασε, έχουμε επιβιβαστεί στο καραβάκι… δίπλα μας κάποιοι Μοναχοί  σιωπηλοί με το κομποσχοίνι στο χέρι σαν αχώριστος σύντροφος, μέσο για τη συγκέντρωση της σκέψης στην «Νοερά Προσευχή» μοιάζουν να προσεύχονται και είναι αυτό που λεμέ, πως μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις. 

Ώρα 6:30πμ Το καραβάκι ξεκινάει μαζί με τα χαμόγελα των ανθρώπων που σε λίγη ώρα θα πατήσουν το πόδι τους στο Θεοβάδιστο περιβόλι της Παναγιάς στο λίκνο της Ορθοδοξίας. Το ταξίδι προς την πνευματικότητα μόλις είχε ξεκινήσει. Το τοπίο απλωνόταν μπροστά μας παρθένο και η φύση ξεδιπλωνόταν σε σχηματισμούς απαράμιλλης ομορφιάς.

Τα πρώτα κτίσματα είχαν αρχίσει να ξεπροβάλλουν γαντζωμένα πάνω στα βράχια προκαλώντας δέος και συγκίνηση στα μάτια όλων μας, που ήταν απαίδευτα σε τόση ομορφιά. Το τοπίο μοιάζει να εναρμονίζεται με την αύρα της προσευχής των μοναχών εδώ και τόσα πολλά χρόνια.

Από μακριά φαίνονται τα πρώτα Κελιά οι πρώτες Σκήτες και τα Μοναστήρια  σαν να έχουν γείρει να ξεκουραστούν στους πρόποδες του Άθωνα. Η θάλασσα σαν φυσικό φρούριο τα φυλάει και δείχνει έντονα την παρουσία του Θεού, μαζί και το θαύμα της δημιουργίας.

Αρχίζω και νιώθω την Αναξιότητα μου όσο το καραβάκι πλησιάζει τον προορισμό μας.

Μόλις φάνηκε η Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, το Ρωσικό Μοναστήρι...Μεγαλοπρεπέστατο σαν ζωγραφιά. Σημάδι ότι φτάσαμε στην Δάφνη. Μετά από την Δάφνη ακολουθεί το Μοναστήρι της Σιμωνόπετρας και της Γρηγορίου. Ενώ μετά η Ξακουστή Μονή Διονυσίου. Λίγα λεπτά μετά φάνηκε η Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου. Νέα Σκήτη, και Αγία Άννα, είναι η ένδειξη ότι εισερχόμαστε πλέον στην έρημο του Αγίου Όρους. Άγιοι στο διάβα τους άφησαν την σφραγίδα τους, κελιά παντού… θυσιαστήρια λατρείας Θεού ζώντος, καρδιές καλογέρων καιόμενες σε μια προσευχητική διακονία που μετουσιώνεται σε χαρά και ευλογία που βρίσκεσαι εκεί.

Ξεπρόβαλαν τα φρικτά Καρούλια με τα ησυχαστήρια κρεμασμένα σαν χελιδονοφωλιές πάνω στα βράχια του θεού ησυχάζονται πάνω στις πέτρες. Η σκήτη των Δανιηλαίων με την φήμη των καλλίφωνων μοναχών της που άκουγα καθώς ερχόμουν με το αυτοκίνητο. Επιτέλους ο Αρσανάς των Καυσοκαλυβίων... η ανάβαση περίπου 25 με 30 λεπτά μέχρι το αγαπημένο μας κελί. Ο Αγωγιάτης είναι εκεί και φορτώνει τις προμήθειες των Μοναχών στα μουλάρια του. Ανεβαίνοντας μέσα στο κρύο και με προσεχτικό βήμα παίρνουμε τον δρόμο για το κελί μας. Μετά από λίγη ώρα ξεπροβάλλει η σκήτη ανάμεσα στις δυο πλαγιές. Το κελάκι του Γέροντα ακόμα δεν φαίνεται…. Υπομονή…

Όσο ανεβαίνουμε η καρδιά μας ζεσταίνεται και ο νους αιχμαλωτίζεται από την ενέργεια τόσων Αγίων μορφών  που ασκήτεψαν εδώ.

   Φτάσαμε στο προορισμό μας. Πόσο μαγικό και παράξενα όμορφο είναι το τοπίο εδώ. Ένα τοπίο ανέγγιχτο από τον χρόνο. Εδώ ο Ήλιος ξεπροβάλει σαν φλόγα πίσω από τις γρανιτένιες κορυφές και ακούμε ψαλμωδίες από πιστούς που είχαν προηγηθεί. . Φυσά ένα δροσερός πρωινός αέρας κάθαρσης θαρρείς. Μια νεκρή ερημιά γεμάτη ζωντανή Πίστη. Ένοιωσα πως αφού βρήκα την δύναμη να φτάσω στον Ιερό αυτό τόπο θα έβρισκα την δύναμη να φτάσω σε στόχους που είχα μόνο ονειρευτεί. Καθώς το φως του Ήλιου λούζει με τις αχτίδες του την αυλή του Κελιού, η φιγούρα του πατρός Νεοφύτου στο μπαλκονάκι του ολοκληρώνει μέσα μου την εικόνα που ονειρευόμουν. 

Τελικά όσο δυσπρόσιτα είναι τα Καυσοκαλύβια γεμάτα άγονα και βραχώδη σημεία τόσο θελκτική και Ηγιασμένη είναι η πραγματικότητα που εναρμονίζεται απόλυτα με τις αντιθέσεις της φύσης.

Ο Γέροντας Νεόφυτος και η συνοδεία του ο πάτερ Πορφύριος και ο Πάτερ Παϊσιος, κάτω από την σκέπη της Παναγιάς και με έναν κοινό πόθο να βρίσκονται κοντά στο Θεό και μακριά από τα εγκόσμια, Βρίσκονται εδώ να διακονήσουν τον συνάνθρωπο τους και να προσευχηθούν για μένα αλλά και για όλο τον κόσμο…. Πόσο σπουδαίο είναι όλο αυτό, και τι μεγάλη ανάγκη το έχουμε αλήθεια;!; 

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που φέτος θα γιορτάσω την Ανάσταση το κορυφαίο γεγονός της Ορθοδοξίας μας στο Άγιον Όρος. Θα ψάλλουμε μαζί το Αναστάσεως Ημέρα Λαμπρυνθώμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου Πάσχα όπου και κορυφώνεται το θρησκευτικό συναίσθημα. Ο άνθρωπος νιώθει το μεγαλείο και το μέγεθος του Θείου Πάθους που τον φωτίζει και τον οδηγεί στην ψυχική ανάταση και στη δυνατότητα της  αναγέννησης του. Ο προαιώνιος Λόγος του Θεού, ταπεινώνεται, ραπίζεται, χλευάζεται και σηκώνει όλα τα βάρη της αμαρτίας για να μπορέσει ο άνθρωπος να οδηγηθεί στη σωτηρία. Πάντα η προετοιμασία παίζει καθοριστικό και σπουδαίο ρόλο στην προσπάθεια της συγχώρεσης και της γεύσης της Θείας Κοινωνίας. Γεύση χαράς, Ελπίδας Γαλήνης και ψυχικής ανάτασης. Ο Γέροντας μου με αγκαλιάζει, μου δίνει την ευχή του και είμαι πλέον έτοιμος να γευτώ των αχράντων μυστηρίων του Κυρίου μας. Η γλυκιά φωνή του όλο αγάπη, να μου λέει αύριο θα κοινωνήσεις… δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την χαρά μου. 

Η μέρα ξεκίνησε όπως ορίζει η τάξις εδώ στα Καυσοκαλύβια. Μεγάλη εβδομάδα σημαίνει αυστηρά νηστεία εξομολόγηση και πνευματική περισυλλογή. Σημαίνει Ολονύχτιες ακολουθίες, εξαίσιοι βυζαντινοί ύμνοι, πρόσωπα σκυθρωπά που… μιλούν με τη σιωπή τους. Σημαίνει βιώνω τα ”πάθη του Κυρίου”, ζω πραγματικά το πένθος των ημερών. 

Κυριακή των Βαΐων μπήκαμε στο κλίμα με την  κατανυκτικότατη ακολουθία του Νυμφίου.. ο ήχος του ταλάντου από τα επιδέξια χέρια του πατρός Πορφυρίου σε καθηλώνει. Ο Ήχος των καμπανών που βρίσκεται στην είσοδο του κελιού, σημαίνει πως ακολουθεί γεγονός.. ο Όρθρος της επόμενης ημέρας εορτάζεται την προηγούμενη το βράδυ.  

Το κελί έχει ήδη καθαριστεί, από τις προηγούμενες ημέρες. Οι εργασίες της προετοιμασίας έχουν ήδη γίνει. Ο νέος Πολυέλαιος είναι έτοιμος στην θέση του να πανηγυρίσει μαζί μας την Ανάσταση του Κυρίου μας και οι Αγιογραφίες που προσφάτως τοποθετήθηκαν θα επιβλέπουν με το βλέμμα της Χάρης του Κυρίου τα τεκταινόμενα που διαδραματίζονται στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου της αδελφότητος των Ιωσαφαίων. Η Μεγάλη Εβδομάδα στο Κελάκι του Γέροντος Νεοφύτου στα Καυσοκαλύβια δεν είναι το Πάσχα με την πολυκοσμία, με τις κοσμικότητες και τα πυροτεχνήματα αλλά με ολονύκτιες Ακολουθίες που συνεγείρουν τις ψυχές μας είναι κάτι το ξεχωριστό κάτι το ανεπανάληπτο. Η Κατάνυξη είναι έκδηλη, και ο Γέροντας παρότι κουρασμένος από τις πολλές δουλειές και την προετοιμασία, δείχνει χαρούμενος και έτοιμος να ανταποκριθεί στο δύσκολο έργο που τον περιμένει με την κούραση των συνεχόμενων ακολουθιών. Όλα παίζουν τον ρόλο τους και όλα έχουν την σημασία τους. Όλα μοιάζουν να έχουν σταματήσει αιώνες πίσω...Οι Μοναχοί, η ίδια η φύσις και τα Κτίσματα ακόμα.  Το Κυριακό έχει ντυθεί και αυτό με τα καλά του.

 Ο ήχος από το τάλαντο στο Κυριακό καλεί μοναχούς και προσκυνητές στο καθολικό της Σκήτης για τις Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας.

Υπό το φως των κεριών, που δημιουργεί κατανυκτική ατμόσφαιρα, οι χοροί των ψαλτών και το τελετουργικό, που παραμένει αμετάβλητο αιώνες τώρα, ωθούν τον προσκυνητή να έρθει σε κοινωνία με τον Κύριο, να μετάσχει στο Θείο Δράμα, να έρθει κοντά στο μυστήριο του θανάτου και της Ανάστασης, της αιώνιας ζωής. Να ζήσει στιγμές που αγγίζουν τα ουράνια. Επίγεια και ουράνια ενώνονται, αυτές τις ημέρες. 

Ο Γέροντας αν και κουρασμένος δεν χάνει την ευκαιρία να μας μιλήσει πνευματικά και να γεμίσουμε τις στιγμές μας εδώ με πνευματική τροφή. 

Μεγάλη Δευτέρα Ξανά η ακολουθία του Νυμφίου… Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου προς σε ο Θεός. Τον Νυμφώνα σου Βλέπω και εν ταις Λαμπροτησι των Αγίων σου, είναι κάποιοι Ύμνοι που θα ψάλλουμε σήμερα. Έχουμε ήδη Ξεκουραστεί και ο Δημήτρης από το πρωί σήμερα κάθεται στο κάτω κιόσκι με το κομποσκοίνι του στο χέρι και προσεύχεται για όλους μας. Να τον έχει καλά ο θεός… αυτός ήταν άλλωστε και ο Άνθρωπος που μου γνώρισε Τα Καυσοκαλύβια και τον Γέροντα μου.  Ο καιρός καλός ανοιξιάτικος και ο ουρανός γαλανός. Η Μεγάλη Εβδομάδα ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Όλα εναρμονισμένα με το κλίμα της Πασχαλινής περιόδου. Τα λουλούδια στην αυλή μοιάζουν να περιμένουν ανυπόμονα για το γεγονός της Αναστάσεως. Η γειτονιά είναι σε μια παράξενη ηρεμία και όλοι μαζί, βιώνουν την Μεγάλη Εβδομάδα με έναν πολύ διαφορετικό Αγιορείτικο τρόπο γεμάτο ήχους από τα βάθη τη Ανατολής. Από εκείνα τα πονεμένα μέρη που είχαν την Ευλογία να φιλοξενήσουν τον ίδιο τον Θεό.  

Μεγάλη Τρίτη και από το πρωί  φαίνεται τι θα ακολουθήσει… μια παράξενη ησυχία επιμένει να σκεπάζει τις σκέψεις μου… ένα απαλό ψιθυριστό Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με ακούω και δεν μπορώ να καταλάβω από πού έρχεται… Νοερά προσευχή.. μεγάλη δύναμη. Σήμερα θα ψάλλουμε το Τροπάριο της Κασσιανής και όπως κάθε χρόνο τέτοια ημέρα έχω μια ανεξήγητη ανησυχία. Το νόημα του ύμνου με συναρπάζει. Μόλις φάγαμε μια σούπα αλάδωτη με ταχίνι και θα πάω για προσευχή στο παγκάκι κάτω από τις ελιές. Μου είχε πει παλαιότερα ο Γέροντας μου, όταν θα έρχεσαι στο Περιβόλι της Παναγιάς βρες λίγο χρόνο και πήγαινε μόνος σου σε κάποια γωνιά, πάρε το κομποσχοινάκι σου κάνε την προσευχούλα σου, Βρες τα με τον εαυτό σου, ζήτα από τον Θεό αυτό που θέλεις και εκμεταλλεύσου την Ευλογία του Αγίου Όρους. Είναι ευκαιρία να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά.. Να έρθω πιο κοντά με τον Δημιουργό μου. Να φιλοσοφήσω  την ζωή και να αναθεωρήσω πράγματα ιδέες και στάσεις που αντιβαίνουν με το θέλημα του Κυρίου.

Ίσως αυτό το Πάσχα, πέραν της μεγάλης Ευλογίας να το ζήσω στο Αγιοβάδιστο αυτό μέρος, κάνω ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο μου, που δεν είναι άλλος από το να γίνομαι καλύτερος Άνθρωπος.

Μεγάλη Τετάρτη. Η ακολουθία του Νιπτήρος και το Άγιο Ευχέλαιο. Σήμερα είναι η  ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Άλλη μια ημέρα που θα ζήσουμε το μυστήριο μετέχοντας σε αυτό, και θα ξεκουράσουμε τις σκέψεις μας από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Είμαι χαρούμενος σήμερα γιατί θα βοηθήσουμε στην προετοιμασία μαζί με τον Δημήτρη. Έχουμε ήδη στρώσει το λευκό τραπεζομάντηλο στο τραπέζι μέσα στον Ναό. Ο πάτερ Πορφύριος έφερε την εικόνα του Χριστού και με πολύ ευλάβεια τοποθέτησε πάνω στο τραπέζι. Ο Γέροντας Νεόφυτος έχει ήδη ετοιμάσει το μπολ με το αλεύρι και τα επτά μελισσοκέρια. Ο Δημήτρης έφερε την καντήλα και το λάδι, καθώς και λίγες μπατονέτες για να μας χρήσει ο Γέροντας με το λαδάκι. Ο Γέροντας Νεόφυτος έφερε το ευχολόγιο ένα μικρό κόκκινο Ευαγγέλιο και τον Τίμιο Ξύλινο Σταυρό. Όλα είναι έτοιμα να ξεκινήσουμε. Ο πάτερ Πορφύριος έχει πάρει την θέση του στο Αναλόγιο και ο πάτερ Παϊσιος στην γωνία του περιμένει να ξεκινήσουμε. Η χαρά μου δεν περιγράφεται. Μέγα Μυστήριο το Άγιον Ευχέλαιον και τεραστία Ευλογία με αυτό να χρίονται οι πιστοί εις ίαση ψυχής και σώματος. Σιγά σιγά όμως πήρε να Νυχτώνει και το φως των κεριών μέσα στον Ναό φωτίζει τις φιγούρες μας. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει έχει την αξία του εδώ. Υπέροχα και σήμερα. Θεέ μου σε ευχαριστώ για τις στιγμές αυτές. Άλλη μια μέρα ήρθε στην δύση της. Στον ξενώνα και στα δωμάτια μας, μας περιμένουν καθαρά σεντόνια και λίγα αποξηραμένα σύκα.. αν και κουρασμένος δεν θα κοιμηθώ ακόμα. Θα διαβάσω λίγο το Γεροντικό και μετά θα αποσυρθώ στο δωμάτιο μου για ξεκούραση. Αύριο μεγάλη μέρα. 

Μεγάλη Πέμπτη η Ακολουθία των Αγίων και Αχράντων Παθών.

 Ξημέρωσε και η πρωινή δροσιά της Μ. Πέμπτης είναι Ευλογία για τα ανθισμένα Λουλούδια που στολίζουν την αυλή στο Κελάκι μας. Από Νωρίς σήμερα πήρε το μάτι μου Μοναχούς οι οποίοι βγήκαν για να μαζέψουν τα λουλούδια με τα οποία θα στολίσουν λιτά τον Επιτάφιο. Τα αυγά θα βαφούν κόκκινα και η φύση βρίσκεται σε καταστολή. Ακολουθεί το Θείο Δράμα. Όλα συμμετέχουν στο κάδρο της Μ. Εβδομάδας εδώ στα Καυσοκαλύβια. Αγαπημένη μου ημέρα η μεγάλη Πέμπτη… τα ομορφότερα τροπάρια θα ακουστούν σήμερα. Ημέρα Πόνου και Περισυλλογής. Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Το βράδυ τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται τα δώδεκα ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. Τα Δώδεκα Ευαγγέλια περιγράφουν την πορεία του Ιησού προς τον Γολγοθά. Τον Μυστικό Δείπνο, το δάκρυ και την ανθρώπινη αδυναμία στους κήπους της Γεσθημανής, την προδοσία του από τον Ιούδα, την σύλληψη, την δίκη, τα βασανιστήρια και τέλος την Σταύρωση. Σήμερα θα ψάλλουμε «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν». 

Τέλος θα ψάλλουμε έναν ακόμα υπέροχο ύμνο που καθηλώνει τις αισθήσεις μας. 

Το δοξαστικό : Εξέδυσαν με τα ιμάτιά μου και ενέδυσαν με χλαμύδα κοκκίνην.

Έθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ ακανθών και επί την δεξιάν μου χείρα έδωκαν κάλαμον, ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως. Έναν από τους ωραιότερους ύμνους της ορθοδοξίας μας. Με την πρώτη κι όλας νότα ένα ρίγος με πιάνει και ανατριχιάζει όλο μου το σώμα. Συντριβή και πληθώρα συναισθημάτων πλημμυρίζει το είναι μου. Το σκοτεινό περιβάλλον στον ναό με αγκαλιάζει με ηρεμία και στρώνει πάνω μου πέπλο φωτός από το λιγοστό που υπάρχει από πάνω μας από τον Πολυέλαιο. 

Η Νύχτα θα κλείσει με το στόλισμα του Επιταφίου. Κάτι που θυμάμαι από μικρό παιδί όταν κάθε βράδυ Μ. Πέμπτης γυρνούσαμε όλες τις ενορίες αφήνοντας  λουλούδια και προσκυνούσαμε τον σταυρωθέντα Κύριο.  Καθόμασταν στα στασίδια και πολλές φορές ακούγαμε τα μοιρολόγια των Γυναικών που ψάλλανε δίπλα στον Εσταυρωμένο όμορφες εικόνες από τα παιδικά μας χρόνια.

Μεγάλη Παρασκευή. Καλημέρα, Ψύχρα έχει σήμερα… ψιλοβρέχει, Μόλις άνοιξα τα μάτια σκέφτηκα,  Μεγάλη Παρασκευή θα ναι σήμερα. Ας ετοιμαστώ για την ακολουθία της αποκαθήλωσης, μεγάλη αλλά πολύ συγκινητική ακολουθία…   Ημέρα αργίας και σιωπής η οποία για τον Γέροντα και την Συνοδεία του ξεκινά με την ακολουθία του Όρθρου, και μετά γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου. Φυσικά η κορύφωση της ημέρας είναι ο Επιτάφιος και η Λιτάνευση του, και όταν επιστρέφει στον Ναό, όλοι Μοναχοί Κλήρος και κοσμικοί περνούν από κάτω του και εισέρχονται στο Ναό. Ημέρα που ψάλουμε τα εγκώμια και μοιρολογούμε τον Χριστό. Έτσι απλά Λιτά και με πνεύμα κατάνυξης και ταπεινότητος. Θα ψάλλουμε τα υπέροχα Εγκώμια, Η ζωή εν τάφω, Άξιον εστίν, και Αι γεννεαί πάσαι. Ο Επιτάφιος θα Λιτανευθεί γύρω από το Κυριακό. Όλοι οι Μοναχοί θα λάβουν Ευλογία καθώς περνούν από κάτω του, και έπειτα εμείς οι επισκέπτες.  Όταν έραναν Μύρα τον Επιτάφιο και ψάλλαμε τα εγκώμια σειόταν όλο μου το είναι και μετείχα και εγώ του θρήνου αυτού με ην καρδιά την ψυχή και το μυαλό μου. Κρατούσα το κεράκι στο χέρι και το βλέμμα μου καρφωμένο στον Χριστό. Ο Θάνατος του ζωηφόρος… έφερε αιώνια ζωή… Ελπίδα και προοπτική. 

Μεγάλο Σάββατο. Μια ακόμα υπέροχη ακολουθία είναι αυτή του Μ. Σαββάτου το πρωί. Εσπερινός Υπέροχος με Θεία λειτουργία όπου θα ψάλλουμε τον Κύριον Υμνείτε και Υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας και φυσικά το Ανάστα ο Θεός, χτυπώντας τα στασίδια δημιουργώντας κρότο που μας προετοιμάζει για το βράδυ… ο Θόρυβος προμηνύει  την απομάκρυνση του Θανάτου. Ο Χριστός είναι ήδη στον Άδη και το βράδυ Χαρμόσυνα θα χτυπήσουν οι καμπάνες σε όλο το Άγιον Όρος με την Νίκη του Χριστού στον Θάνατο. Σήμερα είναι η κορύφωση. Η Ανάσταση θα καλλιεργήσει την ψυχή με πίστη, και θα ενισχύσει την ύπαρξη μας συνδιαλέγοντας με τον Αναστάντα Κύριο στυλώνοντας την ψυχή μας.

Οι ετοιμασίες στην τράπεζα έχουν ήδη ξεκινήσει. Το τραπέζι έχει φορέσει τα γιορτινά του. Τα πιάτα είναι ήδη στρωμένα και τα μαχαιροπήρουνα στην θέση τους πάνω από την κόκκινη χαρτοπετσέτα. Στα τραπέζια έχει κηροπήγια και τα σερβίτσια τα καλά με τα κρυστάλλινα ποτήρια κάνουν πρόβα για το Πασχαλιάτικο γεύμα. Άλλωστε ο Γέροντας μου είναι καταπληκτικός Μάγειρας… την τέχνη την έμαθε στην Αγία Άννα… είχε σίγουρα τις πρεσβείες του Αγίου Ευφρόσυνου του Μάγειρα του Αγίου Όρους. Το γεύμα σήμερα περιλαμβάνει Μυλοκόπι στον νταβά τσιπούρες και μπακαλιάρο με Πατάτες και λαχανικά στον φούρνο, έτσι όπως μόνο ο Γέροντας μου ξέρει να τα μαγειρεύει. Σαλάτες και καλό Αγιορείτικο Κρασί. Και φυσικά έχει και Γλυκά που έφτιαξε για εμάς ο π. Πορφύριος. Πολλά από τα τρόφιμα τα παρέχει ο κήπος του κελιού. Ντομάτες, Αγγουράκια, Κολοκυθάκια, Μελιτζάνες, Μαρούλια, Πιπεριές, και όλα τα καλά του Θεού υπάρχουν εδώ. 

Τα πάντα έχουν καθαριστεί και όλα δείχνουν γιορτινά. Το πράσινο αντιμήνσιο δεσπόζει στην Αγία τράπεζα και στην Αγία Πρόθεση. 

Αριστερά και δεξιά στην ωραία πύλη, έχουν τοποθετηθεί πολύχρωμα λουλούδια… Πόσο όμορφα δείχνουν… το μάτι πέφτει συνεχώς πάνω τους…. Η μυρωδιά τους δένει με την οσμή του λιβανιού και δείχνουν να συμμετέχουν στην επερχόμενη χαρά. Ο νέος Πολυέλαιος είναι καθαρός και έτοιμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Πανήγυρη σήμερα. Στον διάδρομο έχουν στρωθεί τα κόκκινα χαλιά και τα χειροποίητα σεμεδάκια βγήκαν από τα συρτάρια για να τοποθετηθούν στην θέση τους Τα λουλούδια στον κήπο σήμερα μοσχοβολούν περισσότερο. Αχ τι ομορφιά Θεέ μου. Επιτέλους Πάσχα στο Άγιον Όρος. 

Το Βράδυ μαζί με τον Δημήτρη πήγαμε νωρίτερα στο μπαλκονάκι και περιμέναμε με αγωνία να ξεκινήσει η ακολουθία. Ο Δημήτρης είχε ήδη διαλέξει το Κόκκινο αυγό του και η λαμπάδα του ήταν ένα απλό μελισσοκέρι, κι όμως πόσο πολύ το χαιρόταν αυτό. Η ομορφιά κρύβεται στα απλά πράγματα.

Δεν έκανε καθόλου κρύο. Ο Ουρανός ήταν καθαρός γεμάτος με την δημιουργία του. Ο Γέροντας είχε ετοιμάσει την καλή στολή του για να υποδεχτεί τον Αναστάντα Κύριο. Ο π. Πορφύριος είχε γυαλίσει τα παπούτσια του και ο π. Παϊσιος περίμενε με ανυπομονησία να ξεκινήσει η Παννυχίς και ο Όρθρος της Αναστάσεως.  

Επιτέλους έφτασε η ώρα. Μπήκαμε στην εκκλησία με πνεύμα ταπείνωσης και συντριβής. Η καρδιά μου φτερούγιζε από χαρά και ένα ανεξήγητο συναίσθημα ελπίδας και αισιοδοξίας.

Δέος, κατάνυξη, ατμόσφαιρα μυστηριακή, μία εμπειρία μοναδική που φέρνει τον προσκυνητή πιο κοντά από ποτέ στον Θεό. Ένα πρόγραμμα αυστηρό στη τήρησή του και τόσο διαφορετικό από εκείνο της κοσμικής ζωής, που όμως σου υπενθυμίζει πως τα ωραία και τα σημαντικά, βρίσκονται στα λίγα και στα λιτά. Τα ασήμαντα της κοσμικής ζωής, στο Άγιο Όρος αποκτούν σημαντικότητα και αυτό είναι ένα από τα πολλά διδάγματα που σου προσφέρει η επίσκεψη σου στα Καυσοκαλύβια και στην Ιερά καλύβη του Αγίου Γεωργίου. Σε λίγο θα βιώσουμε την αλήθεια της πίστης μας, θα μετάσχουμε στο Μυστήριο και θα λάβουμε Θεία πληροφορία όταν ο Γέροντας θα πει: μετα φόβου Θεού πίστεως και Αγάπης προσέλθετε. Θα νιώσουμε την επίσκεψη του Δημιουργού μέσα μας όταν νωρίτερα θα πει: Τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα.. τότε που ξεκινάει ο καθαγιασμός των τιμίων δώρων. Συλλογή ανείπωτης εμπειρίας που θα μείνει στην καρδιά και στο μυαλό μου χαραγμένη μια ζωή. Μετα την εμπέδωση και την βίωση των αχράντων θείων παθών, έφτασε η στιγμή της ενδόξου Αναστάσεως. 

Η ώρα πήγε 12 παρά τέταρτο. Ο φωτισμός ελάχιστος μέσα στον ναό. Ησυχία. Βιώναμε μια κατάσταση απόλυτης κατάνυξης και σιωπηλής προσευχής κάτω από το λιγοστό φως των κεριών. Η σκέψη μας ήταν συγκεντρωμένη στη στιγμή. Ο πάτερ Νεόφυτος στέκεται στην ωραία πύλη σηκώνει λίγο τα χέρια του ψηλά και ψάλλει Δευτε λάβετε φως  εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον Αναστάντα εκ νεκρών. Και έχει φέρει από την ακοίμητη κανδήλα το Άγιο Φως και το μεταδίδει στους επισκέπτες και στην συνοδεία του, μέσα σε έντονο συγκινησιακό κλίμα. Στιγμές που εμείς οι χριστιανοί ριγούμε από λυγμούς μετανοίας και συντριβής. Συγκλονιστική στιγμή και πολύ όμορφη εικόνα. Διαβάζεται το Ευαγγέλιο… Για λίγο όλα ησυχάζουν… απόλυτη σιγή. Η ώρα είναι 12 ακριβώς. Ο Γέροντας ρίχνει μια γρήγορή ματιά γύρω του, και με Πανηγυρικό ύφος ψάλλει μεγαλοφώνως: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΜΝΗΜΑΣΙΝ ΖΩΗΝ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΟΣ. Ακούγονται καμπάνες από παντού. Ψάλουμε ασταμάτητα το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, και ξανά και πάλιν μετα δόξης ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ. Χαμογελαστοί όλοι… μ ανοιχτές τις καρδιές μας… ο Κύριος είναι ήδη γύρω μας, δίπλα μας ανάμεσά μας. Ξεκίνησε η Ακολουθία της Αναστάσεως. Η ομορφότερη Ακολουθία του όλου ενιαυτού… και εγώ είμαι στο Άγιον Όρος.. στα Αγαπημένα μου Καυσοκαλύβια… στο Αγαπημένο μου Κελί, με τον Γέροντά μου και την συνοδεία του, με τον φίλο μου τον Δημήτρη, και συμμετέχω στην Αναστάσιμή Θεία Λειτουργία.  Ζω τον Θείο έρωτα… αντιλαμβάνομαι και νιώθω την χαρά και το συναίσθημα του κάθε Μοναχού που τον έφερε στο Θεοβάδιστο και Αγιώνυμο Άγιον  Όρος. Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται. Ψάλλαμε μαζί με τον π. Πορφύριο και η ψυχή μου πετάει…  Έπειτα η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία του Χρυσοστόμου επισφραγίζει το μέγα Γεγονός. 

Έφτασε η ώρα να μεταλάβω των αχράντων Μυστηρίων. Μου είπε ο Γέροντας μου, όταν θα έρθει η ώρα να κοινωνήσεις και έρθεις απέναντι με τον Χριστό, ζήτα του ότι θες… είναι προσωπική στιγμή μεταξύ σας. Και όπως άνοιξα το στόμα μου και είχα στο χέρι μου το μάκτρο, για να μεταλάβω ένιωσα ένα όμορφο ρίγος συγκίνησης… μου ερχόταν να κλάψω… η παρουσία του Θεού μέσα μου. Θυμήθηκα τα λόγια του Γέροντα μου και αμέσως έκανα μια ευχή και ζήτησα κάτι από τον Χριστό... το οποίο πολύ αργότερα πραγματοποιήθηκε. Ήταν η μόνη φορά που κατάλαβα τι εστί Θεία Κοινωνία. Θεέ μου σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου. 

Έχω ήδη στις αποσκευές μου την χαρά της Αναστάσεως που την έζησα εδώ.  Μια εβδομάδα στο Άγιον Όρος, και μάλιστα εδώ στην εσχατιά του στα απόκρημνα και απομακρυσμένα Καυσοκαλύβια… μια εβδομάδα με τον Γέροντα νεόφυτο και την Συνοδεία του… είναι απλά ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε και αξίζει να το ζήσει ο καθένας. 

Η Εβδομάδα αυτή ήταν αρκετή για να λαμπρύνει την ζωή μου και  να κάνει το όνειρο μου πραγματικότητα να φτερουγίζει  η καρδιά μου και η ονειροπόληση μου σε κόσμους μαγικούς, όμως τόσο αληθινούς και τόσο κοντά στον θεό,  που τελικά  είχα τον εαυτό μου μοναδικό πρωταγωνιστή και όλα αυτά χάρη στον Γέροντα μου που με την Αγάπη του αλλά και την Πνευματικότητά του κατάφερε να μου εμφυτεύσει τον ένα κι μοναδικό τρόπο σκέψης που μπορεί και πρέπει να έχει ένας Άνθρωπος που προσπαθεί στην ζωή του για το καλύτερο αλλά και για τον προσωπικό του αγώνα. Την ΑΓΑΠΗ. 

Κυριακή του ΠΑΣΧΑ

Σήμερα έχω χαρά στην καρδιά μου. Ευωδίες Χριστού και Ευλογίες από το Άγιον Όρος. Ήταν οι ομορφότερες ημέρες τη ζωής μου. Μακάρι να με αξιώσει ο θεός μια ήμερα να ησυχάσω και εγώ σε αυτό το όμορφο και Ευλογημένο μέρος δίπλα στον Γέροντα μου και στο Αγαπημένο μου Κελί.

Καλή Ανάσταση σε όλους και Ευλογίες μαζί με τις Ευχές μου για υγεία και Μακροημέρευση.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να σας Αξιώσει ο θεός να επισκεφτείτε το Κελάκι του Γέροντα στα Καυσοκαλύβια στο Άγιον Όρος και να ζήσετε την προσωπική σας εμπειρία στα Άγια αυτά χώματα.

Με τι λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα μου.. Αντίδωρο Αγάπης από τον πατέρα Νεόφυτο η Φιλοξενία στο ομορφότερο κελί της Αθωνικής Πολιτείας. Όλα τα ωραία πάντα έχουν κι ένα τέλος, έτσι κοντεύει η στιγμή που πρέπει να επιστρέψουμε ένας άσβεστος πόθος για μια παράταση ακόμα πλημυρίζει την καρδιά μου.

Γέροντα σε Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιά μου για την εμπειρία και την φιλοξενία. Μα πάνω από όλα σε ευχαριστώ που με άλλαξες με την Πατρική σου αγάπη και μου έδωσες εχέγγυα να πολεμάω έξω με τα θηρία.

      Με Αγάπη 

Μιχάλης Τοπάλτσης.