ΕΝΑΣ
ΑΣΚΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΒΗΘΛΕΕΜ
-
ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ ,σὲ παρακαλῶ, πές μας τί γροικοῦσες χθὲς στὴν ὁλονυχτία καὶ ὅλο ἄλλαζε
μορφὴ τὸ πρόσωπό σου.
-Λέγονται Γέροντα τέτοια πράγματα;
-‘Αντε κᾶμε ἀγάπη μήπως καὶ ὠφεληθοῦμε καὶ ‘μεῖς οἱ ἀδελφοί
σου.
-…Μὰ δὲν μπορῶ.
-Ἅμα δὲν πεῖς ,ἀπ’ἐδῶ
δὲ φεύγεις !
Μὲ ὅλη ἐτούτη τὴν εὐγενικὴ βία καὶ δίχως νὰ θέλει ὁ
παράξενος ἀσκητής, ὅμως ἀναγκεμένος ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Πνευματικοῦ καὶ τῶν
Καλογήρων ποὺ ‘χᾶν ἀπομείνει καὶ τούτη τὴν
ἡμέρα στὸ Κυριακό, ἄρχισε νὰ ὁμολογεῖ μὲ δάκρυα καὶ συντριβήˑ
-Τί νὰ σᾶς πῶ; Νά!! ὅ,τι διαβάζατε καὶ ψέλνατε ἐσεῖς τὸ ἔβλεπα
καὶ συμμετεῖχα καὶ ‘γῶ.
«Θωροῦσα τὸ Θεῖον βρέφος ,τὸν Χριστούλη μας ,τὰ
προβατάκια, τα λίγα ζωντανά ποὺ ‘σαν ἐκεῖ
καὶ σταλιάζανε…μὰ ἦταν καὶ μία γελάδα ποὺ ἔστεκε κοντὰ
στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ ἐθέρμαινε μὲ τὸν ἀνασασμὸ τῆς …τὶς
σταγόνες ποὺ έπεφταν ἀπὸ τὴν ὑγρασία και τους νοτισμένους
σταλαγμίτες , καθότι ἤτανε σπήλαιον ἐκεῖ καὶ ὄχι κάποιο ἀνθρώπινο χτίσμα …
Είδα και μία ποιμένισσα να φέρνει ἀχνιστὸ γάλα,
ποὺ μόλις εἶχε ἀρμέξει , γιὰ νὰ πλύνει
μ’αὐτὸ τὸ Θεϊκὸ βρέφος. Ποῦ νὰ βρεθεῖ ζεστὸ νερὸ ἐκείνη τὴν ὥρα;ὅλα
κρύσταλλο ,παγωμένα ἦταν…
Σιμὰ εἶδα καὶ Τὴν Παναγία μας, λεχώνα,ποὺ εἶχε τυλίξει μὲ
τὸ σεπτὸ ἐπανωφόρι τῆς τὸν Υἱό της καὶ ἀνέκλεινε
δίπλα πρὸς μία μεριὰ καὶ κρύωνε γιατί ἤτανε κενὸ καὶ δὲν εἶχε ποὺ νὰ ἀκουμπήσει…Είχε
μάλιστα προηγουμένως σχίσει με τα χέρια της ένα κομμάτι από το ρούχο της για να φτάξει σπάργανα στο
άμωμο βρέφος Της.
Καὶ ‘ἔτσι ἔγινε… καὶ ἔτσι τρύπησε μὲ μιᾶς ἡ σπηλιὰ καὶ μπῆκαν
Ἀγγέλοι που ἀνεβοακατεβαίναν στον οὐρανὸ
ἐνῶ ἀκούγονταν γλυκύτατη μελωδία…
Ὁ δὲ Ἰωσὴφ
προσπαθούσε με κάτι λιανόξυλα να ανάψει μία φωτιά να ζεσταθεί η άσπιλος Μητέρα και το Θείον Βρέφος και ὅλο ἔκλαιγε ἀναντρανισμένος ἀπὸ δέος καὶ χαρὰ σὰν τὸν Ἱερέα ποὺ στέκεται μὲ φόβο στὴν ἀναίμακτο Ἱερουργία ἔτσι καὶ ‘κεῖνος ἐφημέρευε
τούτη τὴν νυχτιὰ στὸν πάντερπνο τοῦτο
Ιερό Ναὸ μὰ καὶ πάμφτωχο συνάμα σπήλαιο τῆς βηθλεέμ.»
(Από διήγηση του Μακαριστού Γερ.Θεόκλητου Διονυσιάτη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου