Άγιος Συμεών
ὁ Νέος Θεολόγος
Στοὺς καιρούς μας, ὁ Γέροντας θεωροῦσε πιὸ ἀσφαλὲς γιὰ από τὴν ψυχὴ γιὰ νὰ μὴν πλανιέται πνευματικά, νὰ ἔχει οδηγὸ τὸν
Λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο, τὰ ἁγιοπατερικὰ ἔργα, Χαιρόταν πολύ, ὅταν ἔβλεπε κάποιον εἶχε ἀληθινὸ πνευματικό ποιμένα, εἰλικρινὴ καὶ ἀπονήρευτο. Σὲ
τέτοιες περιπτώσεις πάντα έλεγε: «Τί εὐλογημένος ποὺ εἶπε, ὁ Κύριος σᾶς ἔστειλε ἱερέα! Νὰ μείνετε κοντά του, νὰ τὸν ὑπακούτε καὶ θὰ σώσετε τὴν ψυχή σας.»
Ὁ Γέροντας πίστευε, πῶς στὸ ἔργο τῆς πνευματικής ποιμαντορίας χρειάζεται ιδιαίτερη πνευματική προσοχής
Θεωροῦσε ἀπερισκεψία νὰ ἐμπιστεύεται κανεὶς τὸ ἔργο τῆς Σωτηρίας τῆς ψυχῆς του σὲ κάποιον χωρὶς συλλογισμὸ καὶ
προσευχή. Στοὺς καιρούς μας, μὲ τὴν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, με πλησμονὴ ψευδοδιδασκάλων, ὁ Γέροντας προειδοποιοῦσε: «Να μὴν ἐμπιστεύεστε ἐπιπόλαια αυτούς που μπορούν να
καταστρέψουν τὴν ψυχή σας, «αΐτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν
ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δὲ εἰσι λύκοι ἅρπαγες», οἱ ὁποῖοι καὶ
θὰ τὴν ὁδηγήσουν μαζί τους στὸν γκρεμό. «Υπάρχουν δηλαδὴ καὶ λύκοι... Καὶ τί φοροῦν; Μανδύα καὶ σταυρό... Αὐτὸ εἶναι τὸ
φοβερό» – θλιβόταν ο Γέροντας.
Ἡ ἀλλοίωση τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ ἔχει διάφορες ρίζες: ἀπὸ τὶς πιὸ ὑψηλὲς πλάνες μέχρι καὶ τοὺς πιὸ χαμερπεῖς,
ἰδιοτελεῖς στόχους, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε, ὅπως ἔγραφε ὁ Ἐπίσκοπος
Βαρνάβας (Μπελιάγιεφ): «Πολλοὶ σκέφτονται καὶ πιστεύουν εἰλικρινά, ὅτι ὑπηρετοῦν τὸν Θεὸ καὶ κάνουν μεγάλη ἄσκηση, ὄχι γιὰ χάρη τῆς κενοδοξίας, ἀλλὰ γιὰ χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ
φοβερό! Καὶ αὐτὸ τὸ φοβερὸ «νομίζουν» πὼς οὐχὶ μία φορὰ ἀναφέρεται στὸ Εὐαγγέλιο, «ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ' ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν
προσφέρειν τῷ Θεῷ». (Ιω., 16.2) Τέτοιοι «λύκοι» ἔχουν τοὺς δικούς τους προσωπικούς στόχους, ποὺ δὲν ἔχουν τίποτα κοινὸ μὲ τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας. Καὶ ὅλα αὐτὰ καλύπτονται μὲ ἐλεεινὰ λόγια,
ταπεινολογία, φαρισσαϊκὴ ἐπίδειξη ἐξωτερικῆς μοναχικῆς ἀρετῆς
καὶ ἐξαναγκασμένης συμπεριφοράς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου