Κύπελλο γεμάτο μέχρι το χείλος
«Ένας άνθρωπος πολύ απασχολημένος με τις ανησυχίες αυτής της ηλικίας αποφάσισε κάποτε να επισκεφτεί έναν ιερό ερημίτη.
Ήθελε να ηρεμήσει λίγο από το άγχος που τον έσφυζε και να ζητήσει τη συμβουλή του ηγούμενου.
Τον συνάντησε σε μια φτωχική καλύβα.
«Να είσαι ευλογημένος», είπε, χαιρετώντας τον ερημίτη. Ξέρεις, έχω κάνει πολύ δρόμο για να φτάσω εδώ…
«Κάτσε κάτω», διέκοψε ο ηγούμενος. Άσε με να σου φτιάξω ένα τσάι!
- Πέρασα πολλά χρόνια σπουδάζοντας σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού…, άρχισε να συστήνεται.
«Ας πιούμε λίγο τσάι πρώτα», επέμεινε ο ερημίτης.
«Διοικώ μια μεγάλη εταιρεία τώρα», συνέχισε.
«Νομίζω ότι θα σου αρέσει το τσάι», είπε ο ερημίτης, συνεχίζοντας να γεμίζει το φλιτζάνι του επισκέπτη του.
«Μα, πάτερ, το γέμισες, και τώρα ξεχύνεται». Το τσάι χύνεται στο πάτωμα! Παρατήρησε τον άγνωστο ενοχλημένο.
- Και μοιάζεις με αυτό το φλιτζάνι γεμάτο μέχρι το χείλος! Ο σοφός ηγούμενος απάντησε. Αν δεν αδειάσεις, ευλογημένε έστω και για λίγα από αυτά που κουβαλάς μέσα σου, πώς θα με αφήσεις να βάλω μερικά από αυτά που ξέρω;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου