4 Δεκεμβρίου - Πριν από 46 χρόνια, ο Επίσκοπος Ιώβ (Κρέσοβιτς), Αρχιεπίσκοπος Καζάν και Μαρί, εκοιμήθη εν Κυρίω /09/15/1898 - 12/04/1977/

 4 Δεκεμβρίου - Πριν από 46 χρόνια, ο Επίσκοπος Ιώβ (Κρέσοβιτς), Αρχιεπίσκοπος Καζάν και Μαρί, εκοιμήθη εν Κυρίω /09/15/1898 - 12/04/1977/ 

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ ήταν ένας άνθρωπος βαθιά αφοσιωμένος στην Εκκλησία, σεμνός, ειρηνικός , που τον θυμόντουσαν παντού που επισκεπτόταν ως έναν ευγενικός και γενναιόδωρος ποιμένας, φλογερά αφοσιωμένος στον Θεό και ελεήμων με τους ανθρώπους.

Η Vladyka γεννήθηκε στην περιοχή Volyn στην οικογένεια ενός ιερέα. Όλοι οι πρόγονοι ήταν κληρικοί. Το 1922 χειροτονήθηκε ιερέας. Το 1942, μετά τον θάνατο της μητέρας του, εκάρη μοναχός στην Λαύρα της Ιεράς Κοιμήσεως Πόχαεφ.

Η περίοδος του Καζάν της διακονίας του Αρχιεπισκόπου Ιώβ συνέπεσε με την περίοδο της ανανεωμένης δίωξης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία έμεινε στην ιστορία ως «διωγμός του Χρουστσόφ». Σε ένα χρόνο έκλεισαν 1.392 εκκλησίες στη χώρα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ ταξίδεψε σε πόλεις και χωριά και κάλεσε το ποίμνιό του να σταθεί σταθερά στις εκκλησίες του Θεού και να μην επιτρέψει την κατάργηση των ενοριακών κοινοτήτων. Προκειμένου να εκφοβίσουν τους επισκόπους που πολεμούσαν την επίθεση στην εκκλησία, το 1960, ο Αρχιεπίσκοπος Καζάν Ιώβ συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια, κατηγορήθηκε για απόκρυψη εισοδήματος και φοροδιαφυγή.

Κατά τη διάρκεια μιας από τις ανακρίσεις, η Vladyka ρώτησε γιατί ήθελαν να τον κρίνουν και εκείνοι του απάντησαν: "Για κήρυγμα!" (Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ ήταν ένας υπέροχος ιεροκήρυκας, ένας πραγματικός Χρυσόστομος, μιλούσε πάντα με δάκρυα, συγκινητικά). Ο επίσκοπος απάντησε: «Λοιπόν, αν είναι για κηρύγματα, τότε είμαι έτοιμος να υπηρετήσω όσο πρέπει!»

Τόσο η Ιεραρχία όσο και οι απλοί πιστοί ήταν σίγουροι για την αθωότητα και την ειλικρίνεια της Vladyka Job. Ωστόσο, η ποινή εκτελέστηκε.

Την άποψη της Ιεραρχίας εξέφρασε ο Μητροπολίτης Νικολάι (Γιαρούσεβιτς): «Όλες αυτές οι οικονομικές κατηγορίες είναι ανακριβείς ή, εν πάση περιπτώσει, ογδόντα τοις εκατό λανθασμένες. Αυτό δεν είναι το πραγματικό υπόβαθρο του θέματος με τον Αρχιεπίσκοπο Ιώβ. Ήταν δραστήριος επίσκοπος, κήρυττε, ταξίδευε σε ενορίες, πολέμησε κατά του αθεϊσμού και εναντιώθηκε στο κλείσιμο των ενοριών. Αυτό, φυσικά, δεν άρεσε στις πολιτικές αρχές, αποφάσισαν να τον απομακρύνουν, αλλά επειδή δεν ήταν βολικό να τον κατηγορήσουν ευθέως για το εκκλησιαστικό του έργο, του απήγγειλαν κατηγορίες για φοροδιαφυγή».

Στη φυλακή, ο Vladyka υπονόμευσε σοβαρά την υγεία του. Μετά από τρία χρόνια φυλάκισης η Vladyka έμεινε χωρίς δουλειά για άλλα τρία χρόνια.

Τον Σεπτέμβριο του 1977, ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ απευθύνθηκε στον Πατριάρχη Πίμεν με αίτημα να τον απαλλάξει από την επισκοπική του υπηρεσία και να τον στείλει στη σύνταξη, η οποία καθορίστηκε στις 6 Οκτωβρίου.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ εγκαταστάθηκε στο Lvov με τα παιδιά του. Η ζωή του εκεί δεν άργησε: ήδη στις 4 Δεκεμβρίου 1977, την Κυριακή, πέθανε στην αιωνιότητα.

Ο θάνατος του επισκόπου Ιώβ ήταν χριστιανικός:  εξομολογήθηκε και έλαβε τα Ιερά Μυστήρια.

Τάφηκε στο νεκροταφείο Yanovsky στο Lviv.