Συγκλονισμένος ὁ γιατρός τή ρώτησε:

Γράφει ὁ Victor Frankl: «Ὡς πρός τήν ὀδύνη,

ἐπιτρέψτε μου να παραθέσω ἕνα περιστατικό ἀπ' τὸ βιβλίο ἑνός Γερμανοῦ ἐπισκόπου (Moser, 1978)

“Λίγα χρόνια μετά τό Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ἕνας

γιατρός ἐξέταζε μία Ἑβραία γυναῖκα πού φοροῦσε

ἕνα βραχιολάκι φτιαγμένο ἀπό μωρουδίστικα δόντια φυτεμένα σέ χρυσό.

—Όμορφο κόσμημα, παρατήρησε ὁ γιατρός.

–Ναί, τοῦ ἀπάντησε ἡ γυναῖκα.

—Αὐτό τό δόντι ἦταν τῆς Μύριαμ, αὐτό ἐδῶ τῆς

Ἐσθήρ καί τοῦτο ἐδῶ τοῦ Σαμουήλ...

Παρέθεσε τὰ ὀνόματα τῶν γυιῶν καί τῶν θυγατερων της κατά σειρά ἡλικίας.

−Εννιά παιδιά, πρόσθεσε, τὰ πῆραν ὅλα στούς

θαλάμους τῶν ἀερίων,

Συγκλονισμένος ὁ γιατρός τή ρώτησε:

−Καί πῶς ἀντέχεις νά ζῆς φορώντας αὐτό τό

βραχιόλι,

Ἡ γυναῖκα τοῦ ἀπάντησε ήσυχα.

-Διευθύνω τώρα ἕνα ὀρφανοτροφείο στο 

Ισραήλ"»

Βιβλιογραφία! Ανεξάντλητη χαρά. Πατήρ Ιωάννης Κωστωφ!