20 Δεκεμβρίου είναι η ημέρα μνήμης του Αγίου Νείλου του Στολμπένσκι /†20/12/1555/. Στο όνομά του, τη δεκαετία του '60 του 20ου αιώνα, η μοναχη Nila (Novikova) πήρε το Μεγάλο Σχήμα στη Λαύρα Τριάδας-Σεργίου /17.08.1902 – 06.03.1999/.
Η μοναχή Νίλα έζησε μια μακρά, δύσκολη ζωή, για τη μεγάλη της πίστη και ταπεινοφροσύνη, της απονεμήθηκαν τα γεμάτα χάρη δώρα του Κυρίου. Της δόθηκε η δύναμη να βλέπει τη μοίρα των ανθρώπων με πνευματικά μάτια.
Στην ηλικία των δεκαοκτώ ετών, η μητέρα μπήκε στο μοναχισμο.Απλώς η επιθυμία να μετριαστείς εκείνα τα χρόνια ήταν ήδη κατόρθωμα. Όταν αξιωματικοί του NKVD με ένα απόσπασμα στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού εισέβαλαν στο μοναστήρι, η μητέρα του Nila έσπευσε να κρύψει τα πολύτιμα ιερά του μοναστηριού. Για το οποίο την ξυλοκόπησαν άγρια.
Οι βασανιστές προσπάθησαν να αναγκάσουν τις μοναχές να απαρνηθούν την πίστη τους. Τους ρώτησαν: «Ή απαρνηθείτε την πίστη και βγάλετε τους σταυρούς σας ή φυλακή». Το αποτέλεσμα είναι είκοσι χρόνια εξορίας στα στρατόπεδα Σολοβέτσκι.
Όταν όλες οι καταδικασμένες μοναχές οδηγήθηκαν στην εξορία, οι φρουροί, για πλάκα, την εκφοβίστηκαν και άρχισαν να την απειλούν με ένα σκύλο.
Η μητέρα προειδοποίησε: «Αν μου ξαναβάλεις το σκυλί, θα πεθάνει!» Όταν, με εντολή του φύλακα, ο σκύλος όρμησε ξανά προς το μέρος της, η μητέρα κατάφερε να σταυρώσει το σκυλί. Προς έκπληξη όλων, ο σκύλος έπεσε νεκρός. Μετά από αυτό το περιστατικό, οι φρουροί άρχισαν να αντιμετωπίζουν τη μητέρα με σεβασμό.
Οι κρατούμενοι μεταφέρονταν στον τόπο της εξορίας τους με υπερπλήρεις άμαξες· χωρίς νερό και φαγητό, πολλοί πέθαναν. Κάποτε, σε ισχυρό παγετό, οι φρουροί, αποκλείοντας πολλά αυτοκίνητα από το τρένο, άφησαν τους πάσχοντες να πεθάνουν σε ένα «ανοιχτό πεδίο». Ήταν σχεδόν αδύνατο να επιβιώσεις σε παγωμένες άμαξες, χωρίς ζεστά ρούχα, χωρίς φαγητό. Όμως ο Κύριος, με την ανεξιχνίαστη Πρόνοια Του, αποφάσισε διαφορετικά.
Το 1949, η μητέρα μου αποφυλακίστηκε με αμνηστία.
Το μικρό σπίτι στο χωριό Fosforitny Rudnik (κοντά στην πόλη Voskresensk, στην περιοχή της Μόσχας), στο οποίο έμενε η ηλικιωμένη γυναίκα, έγινε τόπος προσκυνήματος. Οι άνθρωποι συνέρρεαν εδώ από όλη τη Ρωσία για πνευματικές συμβουλές. Με τις προσευχές της ευγενούς γερόντισσας θεραπεύτηκαν εκατοντάδες πάσχοντες.
Ήταν σπουδαία εργάτρια και προσευχήτρια. Σχεδόν όλη τη νύχτα έμενε ξύπνια και προσευχόταν, αφού τη μέρα ήταν πυκνή από όσους έρχονταν κοντά της. Πήγε για ύπνο στις 10 το βράδυ και σηκώθηκε το αργότερο στις δύο και μισή το πρωί. Προσευχόμουν μέχρι το πρωί.
Ιδιαίτερα πολλοί άρρωστοι έρχονταν στη μητέρα Νίλα. Βοηθούσε με συμβουλές και προσευχόταν για τους αρρώστους. Η μητέρα αποκάλεσε την εξομολόγηση και την κοινωνία για τον άρρωστο ως προϋπόθεση για τη θεραπεία.
Είπε ότι ο Θεός είναι όλος σοφός, ότι υπάρχει ένα βότανο στη φύση για οποιαδήποτε ασθένεια, απλά πρέπει να ξέρετε πώς να το χρησιμοποιήσετε. Γέροντες, μοναχοί και ιερείς επισκέφτηκαν τη μητέρα.
Όταν η ηλικιωμένη γυναίκα ρωτήθηκε πώς να σωθεί στον κόσμο, απάντησε:
«Δεν έχουμε τίποτα δικό μας, μόνο αμαρτίες, δεν χρειάζεται να συσσωρεύσουμε τίποτα, αλλά να σωθούμε δίνοντας».
Σώσε τον εαυτό σου με ελεημοσύνη. Η ελεημοσύνη καλύπτει πολλές αμαρτίες - τόσο τις δικές σας όσο και εκείνες για τις οποίες ζητάτε. Επομένως, όταν δίνετε ελεημοσύνη, πρέπει να λέτε για ποιον ζητάτε.
Πείτε μια σύντομη προσευχή στον εαυτό σας: «Κύριε, δέξου ελεημοσύνη για (όνομα) για τη δόξα Σου».
Η μοναχή Νίλα πέθανε το Σάββατο 6 Μαρτίου 1999 στις 8:15 π.μ.
Πριν πεθάνει, η μητέρα είπε στα πνευματικά της παιδιά:
«Ελάτε στον τάφο μου και πείτε μου για τα προβλήματα και τις ανησυχίες σας». Αν έχω τόλμη ενώπιον του Θεού, θα προσευχηθώ για σένα.
Υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για τη θαυματουργή θεραπεία των αρρώστων στον τόπο ανάπαυσης της μοναχής Σχήμα Νίλα.
Η μητέρα τάφηκε κοντά στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου στην πόλη Voskresensk, στην περιοχή της Μόσχας. Ο τάφος της έχει γίνει πλέον τόπος προσκυνήματος για πολλούς χριστιανούς από όλη τη Ρωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου