Στις 5 Δεκεμβρίου - πριν από 6 χρόνια εκοιμήθη στον Κύριο ο Ιερομόναχος Μαρτινιανός (Sinyagaev), προϊστάμενος της μονής Ξυλουργού στη Ρωσική Μονή Αγίου Παντελεήμονα στον Άθωνα /18/11/1946 - 05/12/2017/
Η μονη Ξυλουργού βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Αγίου Όρους σε απόσταση μία ώρα διαδρομή από την Καρυές .Σύμφωνα με το μύθο, αυτό είναι το αρχαιότερο ρωσικό μοναστήρι στον κόσμο, που ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από πολεμιστές της διαφωτίστριας της Ρωσίας, της αγίας Πριγκίπισσας Όλγας ισότιμων αποστόλων, η οποία βαπτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Αυτό το μοναστήρι, σε αντίθεση με τα πέτρινα ελληνικά κτίρια, ήταν ξύλινο, το οποίο κατοχυρώνεται στο όνομά του: «Ξυλούργκου» - από την ελληνική λέξη που σημαίνει «ξυλουργός, ξυλουργός». Σύμφωνα με το μύθο, ο μοναχός Αντώνιος του Πετσέρσκ, ο ιδρυτής της Λαύρας του Κιέβου Πετσέρσκ, πήρε εκεί μοναστικούς όρκους.
Τώρα, είναι και πέτρινο, αλλά ο θρόνος του στέκεται στο ίδιο σημείο που ήταν στην πρώτη ξύλινη εκκλησία. Και για δέκα αιώνες εκεί, μέρα με τη μέρα, ανάβουν κεριά και ακούγονται τα λόγια των ρωσικών προσευχών...
Ο πατέρας Μαρτινιάν τυλίχθηκε στο μανδύα στο μοναστήρι Pskov-Pechersky το 1968. Το 1973 χειροτονήθηκε εκεί.
Το 1976 έφτασε στο Άγιο Όρος και εισήλθε στη ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Εργάστηκε στο Άγιο Όρος για περισσότερα από 40 χρόνια. Ήταν ένας από τους παλαιότερους κατοίκους του μοναστηριού.
Πολλοί Ρώσοι Κελιώτες μοναχοί (δηλαδή όσοι κατοικούσαν σε κελιά, χωριστά κτίρια κατοικιών που ανήκουν σε μοναστήρι, έξω από την επικράτειά τους) ήρθαν στον ευγενικό και απλοϊκό πατέρα Μαρτινιανό για να εξομολογηθούν.
Ο πατέρας Μαρτινιάν εξομολογησε σχεδόν όλους τους Ρώσους Κελιωτες. Ειδικά όσοι ασχολούνταν με τις προσκυνηματικές επιχειρήσεις. Συνήθως τέτοιοι άτυχοι μοναχοί έπεφταν σε βαριές αμαρτίες, και μπορούσαν να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους μόνο στον ευγενικότατο πατέρα Μαρτινιανό. Ο πατέρας Μαρτινιάν λοιπόν ήταν εκτός από όλα και ο εξομολόγος όλων των ταξιτζήδων.
Οι άνθρωποι στράφηκαν σε αυτόν για πνευματική καθοδήγηση έξω από το Άγιο Όρος.
Στην κοινή προσευχή, από υπακοή, λάμβανε συνήθως τον πεντηκοστό ψαλμό στο όρθρο, για τον οποίο αποκαλούνταν Πεντηκοστιανός.
Ο πατήρ Μαρτινιανός δικαίως είχε τον ανεπίσημο τίτλο του ισχυρότερου μοναχού του Άθω. Τα θαύματα δύναμης που έδειξε ο ιερέας κατά τις υπακοές του μας έκαναν να κρατάμε την ανάσα μας. Μπορούσε να σηκώσει το τρακτέρ όταν χρειαζόταν να εισάγει τον κοτσαδόρο στο ρυμουλκούμενο αν κολλούσε κάτι, να κουβαλάει μόνος του ένα τεράστιο κούτσουρο και να δουλεύει για πολλή ώρα χωρίς διακοπή.
Ο πατέρας Μαρτινιάν λοιπόν ήταν μια εικόνα που έδειχνε τη δύναμη των μοναχών του περασμένου αιώνα. Όπως διαβεβαίωσαν οι γιατροί, ακόμη και οι σπόνδυλοι του πατέρα είχε ένα ιδιαίτερο σχήμα, με τέσσερα, παρά δύο, κλαδιά. Γενικά ο π. Μαρτινιάν ήταν παράδειγμα υπομονής και ταπεινοφροσύνης για όλους τους αδελφούς της μονής.
Κηδεύτηκε στη μονή Κρούμιτσα, η οποία λειτουργεί υπό τη ρωσική μονή του Αγίου Παντελεήμονα στον Άθω.
Ο Ιερομόναχος Μαρτινιανός είναι ευλογημένος για αιώνια μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου