«Καταρχάς, η Κυριακή δεν είναι δική μας, είναι του Θεού! Δεν είναι ρεπό, είναι ημέρα του Θεού, δεν είναι μέρα που μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, δεν είναι μέρα στη διάθεσή μας, αλλά είναι μια μέρα που Πρέπει να κάνουμε το έργο του Θεού.Και το έργο του Θεού, μεταξύ άλλων, είναι η συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες, λέω συμμετοχή, όχι μόνο βοήθεια.Όλοι οι πιστοί μας πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν παρακολουθούμε τις ακολουθίες αλλά παρακολουθούμε λειτουργίες.
Όλοι υπηρετούμε με το μέτρο μας: ιερείς στο μέτρο του ιερέα, επίσκοποι στο μέτρο του επισκόπου, διάκονοι στο μέτρο του διακόνου, ψάλτες στο μέτρο των ψαλτών, χοροί στο μέτρο των χορωδιών, απλοί πιστοί στο μέτρο του διακόνου. Μετρο των απλών πιστών, αλλά όλοι πρέπει να ξέρει ότι συμμετέχει! Δεν πάνε να δουν παράσταση, δεν πάνε να κάνουν κάποιες εκτιμήσεις για τον τρόπο που γίνεται η λειτουργία, αλλά πηγαίνουν στην εκκλησία για να υπηρετήσουν τον Θεό! Να απαντήσω με «αμήν! σε ό,τι λέει ο ιερέας στην εκφώνηση, να απαντήσει «Ο Θεός ελέησον!», σε ό,τι απαιτεί αυτή η απάντηση, να απαντήσει με «Ναι, Κύριε!». στο τι σημαίνει να ζητάς κάτι από τον Θεό... Όλα αυτά λοιπόν γίνονται για να γνωρίζουν ξεκάθαρα οι πιστοί ότι πραγματικά συμμετέχουν στη λειτουργία. […]
Και υπάρχει και κάτι άλλο: δεν γίνεται πάντα λειτουργία στην εκκλησία! Μπορείτε να προσεύχεστε πιο συχνά στο σπίτι, αλλά αν παραμελήσετε τη λειτουργία στην εκκλησία, εξακολουθείτε να πέφτετε από την τάξη της Εκκλησίας!».
Ο πατέρας Teofil Părăian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου