Παραβολή για την κόρη
ΟΙ μικρές κόρες μεγάλωσαν με τον πατέρα τους, αλλά εκείνος αγαπούσε περισσότερο τη μεγάλη του κόρη. Ήταν πολύ όμορφη: το πρόσωπό της ήταν ροζ, η φωνή της ήταν γλυκιά, τα μαλλιά της ήταν αφράτα.
«Είσαι τρυφερός, σαν τριαντάφυλλο στον κήπο», είπε ο πατέρας, θαυμάζοντας τη μεγάλη του κόρη.
Η μικρότερη κόρη ήταν επίσης καλή και υπάκουη, αλλά ο πατέρας δεν του άρεσε άρεσε: είχε τραχύ πρόσωπο, το δέρμα στα χέρια της ήταν τραχύ από τις δουλειές του σπιτιού. Επομένως, ο πατέρας τη χάλασε λιγότερο και την ανάγκασε να δουλεύει περισσότερο.
Μια μέρα συνέβη ένα ατύχημα στον πατέρα μου ενώ κυνηγούσε. Το όπλο έσκασε στα χέρια του. Τα χέρια και το πρόσωπό του κάηκαν από την έκρηξη και τραυματίστηκαν από θραύσματα. Ο γιατρός περιποιήθηκε τις πληγές και του έδεσε τα χέρια και το πρόσωπο. Ο πατέρας έχει γίνει αβοήθητος, δεν μπορεί να δει τίποτα, δεν μπορεί να φάει μόνος του.
Η μικρότερη κόρη είπε:
«Μην ανησυχείς, μπαμπά, θα είμαι τα χέρια και τα μάτια σου μέχρι να γίνεις καλύτερα».
Μετά έδωσε στον πατέρα της ένα θεραπευτικό αφέψημα και τον τάισε. Η μικρότερη κόρη φρόντιζε τον πατέρα της για έναν ολόκληρο χρόνο. Οι πληγές στα χέρια επουλώθηκαν γρήγορα, αλλά τα μάτια άργησαν να επουλωθούν. Μερικές φορές ο πατέρας ζητούσε από τη μεγάλη του κόρη να καθίσει δίπλα του, αλλά εκείνη ήταν πάντα απασχολημένη: είτε βιαζόταν να πάει στον κήπο για μια βόλτα, είτε βιαζόταν να πάει ραντεβού.
Τελικά τα μάτια του πατέρα θεραπευτικάν. Βλέπει τις δύο κόρες του να στέκονται μπροστά του. Η μεγαλύτερη είναι ευγενική ομορφιά και η νεότερη είναι η πιο συνηθισμένη.
Ο πατέρας αγκάλιασε τη μικρότερη κόρη του και είπε:
- Σε ευχαριστώ, κόρη, για τη φροντίδα σου, δεν ήξερα πριν ότι ήσουν τόσο ευγενική.
- Μου φαίνεται ότι είσαι πολύ πιο ήπιος! - αναφώνησε η μεγάλη κόρη.
«Κατά τη διάρκεια της ασθένειάς μου, συνειδητοποίησα ότι η τρυφερότητα δεν καθορίζεται από την απαλότητα του δέρματος, αλλά από τη συμπεριφορά», απάντησε ο πατέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου