* * *
1. Κάποτε τον ρώτησαν: «Τι πρέπει να κάνουμε αν, ακόμη και αφού εξομολογηθεί τις αμαρτίες του, κάποιος πέσει στις προηγούμενες αμαρτίες του; «Δεν θα ήταν περιττή η συχνή εξομολόγηση;» «Το εξήγησε όμορφα με την ακόλουθη παρομοίωση: «Η ψυχή», είπε, «είναι σαν ένα τραπέζι στο οποίο η σκόνη κατακάθεται συνεχώς. και η εξομολόγηση είναι σαν βεντάλια, ή φτερό, με το οποίο σαρώνεται για να είναι καθαρό το τραπέζι. Ο οικονόμος που σκουπίζει τη σκόνη, δηλαδή το προσεκτικό μυαλό, φυσικά δεν θα μετρήσει πόσες φορές το έχει σκουπίσει, αν μέχρι το βράδυ του Κυρίου θέλει να παρουσιάσει το τραπέζι καθαρό, αλλά θα αγωνιστεί μόνο για την καθαριότητα του και θα κερδίσει έπαινο από τον Κύριο του σπιτιού... Αυτό επιβεβαιώνεται από τον λόγο του Θεού, όπως λέει ο ίδιος. λέει: σε τι κατάσταση θα σε βρω «σε κρίνω σε αυτό».
2. Συζήτησε τη διαφορά μεταξύ των ψυχικών αμαρτιών και των αισθητηριακών αμαρτιών: «το πρώτο μπορεί εύκολα και γρήγορα να διαγραφεί με την άμεση αυτοδιδασκαλία και την αποστροφή προς τις ακατάλληλες σκέψεις, την αυτομομφή και την περιφρόνηση· γιατί μια ψυχική ασθένεια μπορεί να θεραπευθεί από το μυαλό· και η δεύτερη (δηλαδή οι αισθησιακές αμαρτίες) απαιτούν περισσότερη δουλειά και αγώνα για να περιοριστούν.
3. Πρέπει συχνά κανείς να κοινωνεί και να πλησιάζει τα Άγια. Τα Μυστήρια του Χριστού -όχι με γνώμονα τη δική του αξιοπρέπεια, αλλά με ταπείνωση και φόβο, ως άρρωστος που αναζητά φάρμακο, ή ως ανίσχυρος και εξασθενημένος που αναζητά πνευματική δύναμη - έχοντας εμπιστοσύνη στην αγάπη και το έλεος του Θεού.
4. Ποιος παραπονέθηκε για την αταξία και τους πειρασμούς στη διοίκηση της μονής; Σε αυτό ο γέροντας έδωσε την ακόλουθη οδηγία: "Δεν πρέπει να παρεμβαίνει κανείς σε καμία αδυναμία του πλησίον του χωρίς να είναι ανώτερος ή χωρίς να έχει το δικαίωμα να το κάνει. Δεν είναι δική μας δουλειά να κρίνουμε τους ανώτερους - δημιουργούν και θα δουν. Χρειάζεται μόνο να αποφύγουμε τη μίμηση του κακού... Εδώ είναι η πιο ισχυρή και υπέρτατη Κεφαλή όλων - η Μητέρα του Θεού.
5. Πρέπει να έχεις υπομονή. Όλα θα περάσουν! Εμείς, μέσω της υπερηφάνειας και των αμαρτιών μας, είμαστε η αιτία των δικών μας θλίψεων. - Όπως πρέπει για μένα, η καταραμένη! και αυτό δεν είναι αρκετό για τις αμαρτίες μου...
6. Δεν είμαι ικανός και έχω μικρή εμπειρία στην εσωτερική προσευχή. αλλά αν θέλεις ένθερμα να μάθεις, τότε οι άγιοι πατέρες το διδάσκουν με τον εξής τρόπο: Προσπάθησε, όσο το δυνατόν περισσότερο, ή ακόμα και συνεχώς, σε όλες τις δραστηριότητές σου, να λες την προσευχή του Ιησού, λέγοντας ήσυχα: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με! - Όταν τα χείλη σας κουραστούν, προφέρετέ το με το μυαλό σας και προσπαθήστε να διώξετε τις σκέψεις και δώστε προσοχή σε αυτά που λέτε. Με τον καιρό, ο Θεός θα σας βοηθήσει να πετύχετε ότι η ίδια η καρδιά σας θα δημιουργήσει από μόνη της την προσευχή, σύμφωνα με τη γραφή: «Κοιμάμαι, αλλά η καρδιά μου είναι ξύπνια»...
7. Όταν πέθαινε ένας από τους αδελφούς, συνήθως έλεγε: «Είναι η σειρά κάποιου άλλου τώρα;» Δεν είναι μετά από εμένα; - Ο Θεός ξέρει!
8. Κοίτα! Να ενεργείτε πάντα σύμφωνα με τη συνείδησή σας.
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου