Ἀνάμεσα στίς ποικίλες δραστηριότητες τοῦ συγγραφέα, ὡς Μητροπολίτου, ἰδιαίτερη θέση κατέχει ἡ συμμετοχή του σέ Συνέδρια ἐντός καί ἐκτός τῆς Ἑλλάδος. Ἀνταποκρινόμενος στίς προσκλήσεις πού δέχεται, ἄν καί σέ πολλές ἀρνῆται, λόγω τῶν πολλῶν καθηκόντων του, συμμετέχει σέ διάφορα ἐπιστημονικά καί θεολογικά Συνέδρια, σέ Ἡμερίδες, προκειμένου νά ὁμιλήση σέ Πανεπιστημιακούς χώρους, σέ Θεολογικές Σχολές καί σέ ἀκροατήρια Ἱερῶν Μητροπόλεων.
Τό νέο βιβλίο Λόγοι καί διάλογοι μᾶς μεταφέρει νοερά στήν Κύπρο, τήν Ρωσία, τήν Ρουμανία καί τήν Γεωργία,ὅπου ἔχουμε τήν δυνατότητα νά παρακολουθήσουμε τίς εἰσηγήσεις τοῦ συγγραφέα στίς Χῶρες αὐτές κατά τό παρελθόν ἔτος (2009).
Τό χαρακτηριστικό τοῦ βιβλίου αὐτοῦ εἶναι ὅτι μετά ἀπό κάθε εἰσήγηση δημοσιεύονται καί οἱ ἀπομαγνητοφωνημένες συζητήσεις, τίς ὁποῖες μαγνητοφώνησαν οἱ διοργανωτές τῶν ἐκδηλώσεων. Ὁ ἀναγνώστης τοῦ βιβλίου θά βρεθῆ μπροστά σέ ἐκπλήξεις. Δίνονται ἀπαντήσεις σέ θέματα πνευματικῆς ζωῆς, πού θά βοηθήσουν Κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς, τούς γονεῖς καί τούς νέους. Προβάλλοντας τήν ἀληθινή θεολογία, ἡ ὁποία μπορεῖ νά μεταμορφώση τήν κοινωνία, ἐπισημαίνει στούς ἀκροατές του ὁ Σεβασμιώτατος, κυρίως, τήν μεγάλη σπουδαιότητα καί ἀξία πού ἔχει ἡ νηπτική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία δίνει νόημα ζωῆς καί βοηθᾶ στήν ὑπέρβαση ὅλων τῶν προβλημάτων. Ὑπογραμμίζει ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι μιά θρησκεία, ἀλλά πνευματικό Νοσοκομεῖο πού θεραπεύει τόν ἄνθρωπο, ὥστε θεραπευμένος νά συναντήση τόν Θεό. Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς δέν εἶναι μιά ἀτομική πράξη, ἀλλά μία μέθοδος πού γίνεται μέσα στήν Ἐκκλησία μέ τά Μυστήρια καί τήν ἄσκηση, διά τῶν ὁποίων ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ τήν ἑνότητά του μέ τόν Θεό.
Ὁ Σεβασμιώτατος συναντήθηκε μέ πολλούς ἀναγνῶστες τῶν βιβλίων του, τά ὁποῖα μεταφράζονται καί σέ ἄλλες γλῶσσες, καί εἰσέπραξε τήν ἀγάπη, τόν ἐνθουσιασμό καί τόν σεβασμό τῶν ἀνθρώπων. Διακρίνοντας τό βάθος τῆς καρδιᾶς τῶν ἀκροατῶν καί τίς ἀνησυχίες τους ἀπαντᾶ συνήθως καρδιακά, μέ πνεῦμα ἀγάπης καί φιλαδελφίας. Γιά νά τούς βοηθήση ἀποκαλύπτει πτυχές τῆς προσωπικῆς του ζωῆς.
Στήν Κύπρο, τό 2008, συμμετέχοντας στό Σεμινάριο Κληρικῶν καί Θεολόγων τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, μέ γενικό τίτλο «Δόγμα καί ζωή εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» ἀναπτύσσει στήν εἰσήγησή του τό θέμα «Δόγμα καί ἦθος». Παραθέτοντας πατερικά χωρία ἐντοπίζει τήν σχέση μεταξύ τοῦ δόγματος καί τοῦ ἤθους. Παρατηρεῖ ὅτι πνευματική ζωή χωρίς τό δόγμα εἶναι ἠθικολογία. Τά δόγματα εἶναι σωτήρια φάρμακα καί ὁδοδεῖκτες πού μᾶς δείχνουν τήν πραγματική πορεία πού πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φθάσουμε στόν Θεό. Ὑπογραμμίζει τήν μέθοδο πού θά χρησιμοποιήσουμε ὥστε τά δόγματα νά μεταποιηθοῦν σέ βίωμα καί νά γίνουν αἷμα καί τροφή.
Στήν Ρωσία ἔγιναν δύο εἰσηγήσεις. Ἡ μία μέ θέμα :«Ἡ θεολογία ὡς ἐπιστήμη καί ὡς χάρισμα», στήν Θεολογική Ἀκαδημία Μόσχας, στήν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σεργίου, ὅπου ὁ συγγραφέας ὁμιλεῖ γιά τίς δύο μορφές θεολογίας, ἤτοι ὡς ἐπιστήμη καί ὡς χάρισμα-ἐμπειρία. καί ἡ ἄλλη: «Περσοναλισμός καί πρόσωπο», στό Πανεπιστήμιο τοῦ Ἁγίου Τύχωνος στήν Μόσχα, στήν ὁποία παρατηρεῖ ὅτι ὁ δυτικός περσοναλισμός συνδέει τό πρόσωπο μέ τήν λογική καί τήν αὐτοσυνειδησία, ἀντίθετα τό πρόσωπο στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση εἶναι κυρίως καί πρό παντός θέμα θεολογικό καί ἀσκητικό.
Στήν Ρουμανία συμμετέχοντας στό Διεθνές Συνέδριο γιά τόν Μέγα Βασίλειο, πού διοργάνωσε τό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας στό Βουκουρέστι, ἀναλύει τό θέμα: «Ἡ ἡσυχαστική ζωή κατά τόν Μ. Βασίλειο». Μέ ἀφορμή τήν ἡσυχαστική ζωή πού ἔζησε ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Σεβασμιώτατος ὁμιλεῖ γιά τόν ἡσυχασμό πού δέν εἶναι κάτι ξεχωριστό ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀπό τήν θεία Λειτουργία. Ὁ Θεός δέν περιορίζεται ἀπό πουθενά καί ἀποκαλύπτεται στόν κάθε ἄνθρωπο, ὅταν ἔχη τίς πραγματικές προϋποθέσεις.
Στήν ἴδια πόλη καί στόν Ἱερό Ναό τοῦ Νοσοκομείου Παίδων ὁμίλησε μέ θέμα «Διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν στήν ἐποχή μας». Ἐκτός τῶν ἄλλων ἐντοπίζει τίς δυσκολίες πού ἔχουν οἱ γονεῖς σήμερα στήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν. Ἀκολούθησε καταιγίδα ἐρωτήσεων καί ἀπαντήσεις πού δόθηκαν μέ λόγια ἁπλά, ἀλλά καρδιακά. Στήν ἑνότητα αὐτή καταγράφεται καί ἡ Συνέντευξη στό Περιοδικό Lumima τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας μέ θέμα: «Ἡ θεολογία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί ὁ σχολαστικισμός τοῦ Βαρλαάμ», στήν ὁποία μεταξύ τῶν πολλῶν παρουσιάζεται μέ συντομία ποιό εἶναι τό μήνυμα τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ στούς σύγχρονους Χριστιανούς.
Στήν Γεωργία μέ τήν εὐκαιρία τῆς παρουσίασης τοῦ βιβλίου Ὀρθόδοξη ψυχοθεραπεία, πού μεταφράσθηκε στήν Γεωργιανή γλώσσα, ὑπογραμμίζει ὁ συγγραφέας τά κεντρικά σημεῖα τοῦ βιβλίου του καί τήν αἰτία τῆς συγγραφῆς του. Στήν συζήτηση, πού ἀκολούθησε μετά τήν εἰσήγηση, ὁ ὁμιλητής παρουσίασε στούς ἀκροατές του τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς. Ἀκολουθεῖ ἡ Συνέντευξη στόν Τηλεοπττκό Σταθμό τοῦ Πατραρχείου Γεωργίας.
Στό τέλος τοῦ βιβλίου παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τό βιβλίο Ὁ ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ἀντωνίου-Αἰμιλίου Ταχιάου, ὁ συγγραφέας ἐντοπίζει βασικά σημεῖα ἀπό τήν θαυμαστή καί ἐκπληκτική βιογραφία τοῦ ὁσίου Παϊσίου, ὁ ὁποῖος ἀγάπησε τήν νοερά ἡσυχία καί τήν νηπτική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν νεανική του ἡλικία. Ὁ ὅσιος Παΐσιος συνετέλεσε στήν ἀνανέωση τοῦ ἡσυχαστικοῦ μοναχισμοῦ στήν Οὐκρανία, τήν Μολδαβία, τήν Ρουμανία, τήν Ρωσία καί σέ ἄλλες Χῶρες. Δημιούργησε παράδοση πού ἐπηρέασε θεολόγους, λογοτέχνες καί φιλοσόφους.
Εἶναι ἕνα βιβλίο (Λόγοι καί Διάλογοι) κατάφορτο ἀπό ἐντυπώσεις πού μᾶς μεταφέρει τά πνευματικά ἐνδιαφέροντα καί τήν δίψα τῶν ἀνθρώπων γιά τήν ὀρθόδοξη διδαχή. Θά διακρίνουμε στίς σελίδες του πόσο ἀπαραίτητος εἶναι στίς ἡμέρες μας ὁ συνδυασμός θεολογίας καί ποιμαντικῆς. Παρατηρώντας τίς ἐρωτήσεις βλέπουμε ὅτι μέσα στίς ποικίλες ἀπογοητεύσεις αὐξάνεται ἡ ἀναζήτηση τῶν ἀνθρώπων γιά κάτι βαθύτερο καί οὐσιαστικότερο. Ἀποκαλύπτεται ἡ πολύχρονη ποιμαντική πείρα τοῦ συγγραφέα καί ἡ διαρκής ἐνασχόλησή του μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.
Πιστεύουμε ὅτι ἡ δημοσίευση τῶν συζητήσεων θά ἀποβῆ πρός ὠφέλεια τῶν ἀναγνωστῶν. Πολλές φορές ὁ ἀναγνώστης θά ταυτισθῆ μέ τούς ἐρωτῶντες καί θά πάρη ἀπαντήσεις σέ πολλά θέματα πού τόν ἀπασχολοῦν.
Ἡ ἐπικοινωνία καί οἱ συναντήσεις μέ Χριστιανούς ἄλλων Κρατῶν θά βοηθήση νά καταλάβουμε ὅτι, ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἔχουμε τήν ἴδια πίστη καί ἀνήκουμε σέ μιά πνευματική οἰκογένεια ὅπου ὑπερβαίνεται ὁ ἐθνοφυλετισμός.
Εκδόσεις I.Μ. Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου